Akşamsefası | Texting ✔

2.1

Medya: Eylül Özdağ.

***

Akın Aydın

"Nasıl yani? Mısra ne alaka lan?" Kerem'in sorusuyla ofladım.

"Bilmiyorum," diye mırıldandım. "Mısra ile sorunu olan bir kız mı acaba?"

"Lan iki kız da seni seviyor! Senden nefret ediyorum, Akın. Ben de böyle sevilmek istiyorum." Güldüm.

"Oğlum iki dakika sulandırma konuyu." Sırıttı.

"Tamam tamam. Yani şimdi mezuniyet balosunun olduğu gün sen Mısra ile şu anonimi görmeye gideceksin?" dedi sorarcasına.

"Evet."

"Kanka ben de geleyim mi?" Gözlerimi devirdim.

"Gelemezsin. Çünkü kız bizi gözetleyecek kesin. Eğer başka bir kişi olursa gelmeyecek yanımıza. Başka birini istemiyorum dedi."

"Yuh! Ne bu amk?! Ajan falan mı? Valla gelecekteki yengem Mısra değil de o olacaksa da kusura bakma ama bir güzel söveceğim ben, Akın. Kanser etti bizi." Sesli bir şekilde güldüm.

"Zaten kafam allak bullak. Bir sus, Kerem," dedim homurdanarak. "Ayrıca hesaplaşma falan dedi. Neyin hesaplaşması bu?"

"Lan sanki aksiyon filmi çekiyoruz. Çok oldu bu anonim he!" dedi Kerem. Sonra sustu. Ben de cevap vermedim.

O kadar çok düşünüyordum ki, artık bitkin hissediyordum. Bu bilinmeyen kişi beni ruhen yormuştu.

"Kardeşim?" dediğinde bıkkınca Kerem'e baktım.

"Efendim?"

"Sana bir şey diyeceğim ama yanlış anlama." Kaşlarımı kaldırdım.

"Söyle."

"Sen neden bu kadar heyecanlısın anonim için? Seni seven bir kızsa ne değişecek, merak ettim. Mısra var çünkü." Derin bir nefes alıp verdim.

Bunun cevabını ben de bilmiyordum. Ve zaten sürekli sorguladığım bir konuydu.

"Ben hiçbir bok bilmiyorum, Kerem. Öyle karmaşık bir durumdayım ki, hiçbir şeyi düşünemiyorum. Düşündüğüm şey de bir sonuca varmıyor. Her şey cevapsız." İç çekti. 

"O zaman bunu balodan sonra öğreneceksin, kardeşim. Ve sana tavsiyem içinden ne geçiyorsa onu yap. Canını sıkma. Anonim baya dengeni bozdu senin. Böyle olman hiç hoşuma gitmiyor." Gülümsedim.

"Sağ ol. İyi ki varsın." Hemen sırıttı.

"Herhalde iyi ki varım. Değerimi bil köpek." Güldüm. 

"Şerefsiz." Sırıtmaya devam etti. Sonra telefonuyla ilgilenmeye devam etti.

"Oha!" dediğinde kaşlarımı kaldırdım merakla.

"Ne oldu?" Bana baktı.

"Lan Mısra'nın otuz bin takipçisi olmuş! Oha, yuh!" Güldüm.

"Belliydi zaten. Kız çok uğraşıyor."

"Artık Mısra en iyi kankam, Akın. Kusura bakma."

"Vay şerefsiz," dedim homurdanarak. "Nerde yararlanacağın bir şey varsa oraya gidiyorsun." Omuz silkti.

"Bu hayat böyle aslanım. Nerde beleş, oraya yerleş." Güldüm.

"Bu hayatı sen yaşıyorsun zaten göt!" dedim sinirle. "Yiyorsun, içiyorsun, geziyorsun, derslerin de çok iyi. Hayata 10 - 0 önde başlamışsın."

"Kanka bir de yakışıklı bir çocuğum, değil mi?" dedi sırıtarak.

"Valla yalan yok. Yakışıklısın," dedim gülerek.

"E o zaman niye sapım lan?!" deyip kendi kendine sinirlendi. Hafifçe güldüm yine.

"Niye celallendin?"

"Kanka bak şimdi. Benim hiç ciddi ilişkim olmadı. Lisede birkaç kızla konuşmuştum. Hatta biriyle dört ay çıktım. Ama ilişki sayılmazdı o amk! Bildiğin dersler hakkında konuşup sohbet ediyorduk."

"Ulan sen malsın!" dedim sırıtarak. "Yani konuştuğun her kızla kanka mı oluyorsun? Dört ay çıkmamışsın ki, kanka olmuşsun resmen." Başını salladı çaresiz bir şekilde.

"Şu tipime bakar mısın? Niye benimle kardeş kardeş konuşuyorlar? Tam çıkmalık çocuğum," dedi Kerem.

"Tamam abartma lan! İllaki seni de seven ya da senin de aşık olduğun biri olur."

"Olsun zaten. Kedi alıp kedilerle yaşlanmak istemiyom ben." Sonra konuyu değiştirmek için başka konuya atladı.

"Kanka ben de balo günü sizi gizlice izlesem olmaz mı? Meraktan çatlarım." Gözlerimi kıstım.

"Hayır, Kerem." Ofladı.

"Ne güzel izleyip eğlenirdim. Kız kavgası kaçar mı lan?"

"Kerem!"

"Tamam tamam. Dur ben sana şeyi anlatacaktım." Tek kaşımı kaldırdım.

"Neyi?"

"Ben numara salladım ve mesaj attım birine."

"Yuh," dedim gülerek.

"Kardeşim çok özendim anonim olayına. Ama hayattaki şansıma bak ki, mesaj attığım kişi evli bir adammış. Sıçtım yani." Kahkaha attım.

"Oğlum sen normal değilsin lan."

"Adam dedi ki; ben seni öldürmeden sen kendini öldür, beni yorma." Güldüm.

"Kerem sen hiç rahat durmuyorsun. Bir gün başına bir şey gelecek." Omuz silkti.

"Ben aksiyon severim, dostum." Ayağa kalktı. "Ben gidip atıştırmalık bir şeyler alayım da tıkınalım biraz." Başımı salladım.

Kerem gidince ben de telefonumdan hocaların gönderdiği notlara bakmaya başladım. Malum sınav haftasındaydık. Neyse ki son iki sınav kalmıştı. Açtığım dosyayı okurken Kerem yanıma uçtu resmen.

"Lan ne ara aldın?" Sırıttı.

"Kanka kantin dibimizde, mal mısın sen? Ayrıca kantin çok dolu değildi. Işık hızında aldım valla." Güldüm ve uzattığı bisküviyi aldım. Telefonu bırakıp bisküvinin paketini açacakken mesaj sesleri geldi ard arda.

Bisküviyi masaya bırakıp telefonu aldım bu sefer de. Zaten mesajların kimden olduğu belliydi.

Anonimden.

0545...: Baloya 25 gün var. Ama ben yine de yeri ve zamanı sana söylemek istiyorum.

0545...: Akşam 9'da okula yakın olan ve kullanılmayan halı sahaya geleceksiniz. Oraya kimse gitmiyor, saha kullanılmaz durumda olduğu için.

0545...: Kimsenin olmaması daha iyi olur. Sadece sen, ben ve Mısra.

"Oha! Kullanılmayan halı saha mı?" diyen Kerem'i duyduğumda kendime geldim. Dibime girmiş ve mesajı okumuştu.

"Lan sen niye okuyorsun?"

"Kardeşim bir şey söylemiyorsun, ne yapayım? Merak ediyorum ben. Yalnız ıssız bir yer seçmiş lan bu! Boku yediniz." Kafasına yapıştırdım bir tane.

"Ne sinir birisin lan sen. Sakın gelme. Yeri öğrendin diye gelirsen sağlam bir yumruk yersin benden." Sandalyeye oturdu ve omuz silkti. Elindeki çikolatayı açıp bana baktı.

"Ben zaten gelirsem ortamı bozarım. Kimse ciddi kalamaz lan." Sözlerine güldüm elimde olmadan.

Doğruydu valla.

"Lan düşünsene. Mısra ve anonim anlaşıp kanka oluyorlarmış. Sen de mal gibi ortada kalıyormuşsun. Ulan ne gülerim," dedi Kerem. Kaşlarımı çattım.

"Tam bir şerefsizsin. Şerefsiz eşittir Kerem." Sırıttı pis pis.

Başımı iki yana salladım ve mesajlara yeniden baktım. Cidden bu anonim beni son zamanlarda strese sokmuştu. Bir an önce ortaya çıkmasını istiyordum. Tek isteğim buydu artık.