Autumn's POV
5 years later....................
"Good morning Ma'am", bati sa akin ng mga empleyadong nakasalubong ko as soon as I stepped foot on our company.
"Good morning", I greeted them back and continued walking.
"Grabe, ang ganda ganda talaga niya ano?", naririnig ko pang konento ng ilang empleyadong nadaanan ko.
It's been 3 months mula nang ihandle ko ang kompanya namin dito sa California.
"Good morning Miss", bati sa akin ng sekretarya ko.
"Good morning Sam", I greeted her back.
"What do you want Miss?", tanong nito sa akin.
"The usual", matipid na sagot ko saka nagtuloy na sa loob ng opisina ko.
Napakaraming papeles na dapat icheck, well hindi na bago ito sa akin. Ever since I took over the position, this things have been the daily basis of my life.
"Miss, here is your coffee", pumasok na si Sam at inilapag sa mesa ko ang isang tasang kape na nagsisilbing energizer ko sa trabaho.
"Thank you", I said, then she exited my office.
Nagsimula ko nang bawasan ang gabundok na papeles na nakapatong sa ibabaw ng mesa ko. I checked each and every of it.
Mabilis na lumipas ang oras, hindi ko na namalayan na lunch na pala, kundi pa ako pasukin ni Sam eh hindi ko pa malalaman.
"Ma'am, what do you want to have for lunch?", tanong ni Sam.
"Sa labas ako kakain, just buy foods for yourself", bigla ko na lang naisip na kumain sa labas.
"Okay po", magalang na sabi nito bago lisanin ang opisina ko.
I immediately gather my things. Nagretouch ako ng make up , I put my coat back, then I get my sling bag before exiting the room.
Dumaan muna ako sa mesa ng sekretarya ko.
"Baka matagalan ako, just call me if there's something urgent", bilin ko dito.
"Yes Miss", she replied.
Marami akong nakasalubong na empleyado sa pagbaba ko ng building. Lahat sila ay binabati ako ng good afternoon and of course many of them were also giving me compliments. What's new?
Nagpunta akong parking lot, I started the engine of my car, I still don't know where I'm going, that's why I've decided to just go to the nearest mall at doon na lang kumain.
As soon as I've parked my car, I went inside the mall. Wala akong magustuhan alinman sa mga kainan na nandoon. I don't feel like eating Italian, French or even Hawaiian foods, kaya naman napagpasyahan kong magtake-out na lang ng pagkain mula sa isang fast food chain, funny right.
"Ma'am here is your order, thank you and please come back again", saad pa ng waiter na naghatid ng mga pagkaing itinake-out ko.
Agad kong kinuha ang mga paper bags na pinaglagyan ng mga pagkaing binili ko. It's just 12:45 p.m. wala naman akong masydong gagawin kaya naman naisipan kong umuwi na lang.
While I'm on my way out, I saw couple of street children na namamalimos sa may tabing kalsada. My heart suddenly ache, how unfortunate this children could be. I sighed. Napatingin ako sa mga pagkaing dala-dala ko. Hindi ko din naman feel kumain kaya naman nang makalabas ako ay tinawag ko ang mga bata.
"Psst, mga bata halika kayo dito", tawag ko sa kanila at isinenyas pa ang mga paper bags na dala ko.
Agad naman itong nagsilapitan sa akin.
YOU ARE READING
Breaking My Heart (On-Going)
RomanceI have loved him with all my heart, soul and everything. I am more than willing to do anything for him, even if it means sacrificing my own happiness........... Yet he wasn't able to see it, he was blind I think. I am human too, I deserved bette...