Breaking My Heart (On-Going)

Chapter 17

Autumn's POV

Nagising ako sa sikat ng araw na tumatama sa aking mukha. Nang imulat ko ang aking mata isang hindi pamilyar na silid ang nabungaran ko. Napabalikwas ako ng bangon ng may kumilos sa aking tabi.

B-L-A-A-A-G

"Ouch", daing ko pa na hinihimas ang aking ulo na tumama sa pagkakalalag ko sa kama.

Akala ko ay kagulat-gulat na ang makitang may katabi akong lalaki sa pagtulog ngunit mas ikinabigla ko ng mapagtantong tanging undies na lang ang suot ko.

Oh bloody hell!!!!! What was the hell on earth happened???!!!!!!

Agad kong hinila ang kumot na nasa kama upang takpan ang aking katawan. Nabigla pa ako ng magreklamo ang lalaking nasa higaan na tanging boxers lang ang suot.

"What the?", agad kong natampal ang sarili. Bakit ko na bigla na lang hinila ng kumot, ayan tuloy at nagising na ang pontio pilatong natutulog pa sa kama. Shit! I'm doomed!!

"Who are you?", sigaw ko dito, nakatalikod ito sa gawi ko kaya naman hindi ko makita ang kanyang mukha, well napakaganda ng boses niya so I guess na napakagwapo rin nito. What the hell are you thinking huh Autumn?Pagalit ng other side ng utak ko. That stranger is someone whom you slept with, and that was another problem for you.

"How are you feeling?", my mouth form an "O" nang makita kung sino ang hudyong kababangon pa lang sa kama.

"What happened?", I tried controlling my voice, ayokong mag-eskandalo hangga't maaari.

"You're drunk last night and--",

"Kalimutan mo na kung ano mang nangyari kagabi, just give me my clothes back, I'm leaving", I said, pilit pinatatatag ang boses.

"Autumn", he tried to reach me but I moved away.

"I'm going home Rence so give me my clothes", determinadong saad ko.

"Autumn, listen to me first", he moved towards me pero umatras ako.

"I said I'm going home, baka hinahanap na nila ako", bakit kasi sa dinami-rami ng lalaki ay siya pa. This is bullshit!

"Walang nangyari sa atin okay, you're clothes were drench by your puke that's why I removed it, lalabhan ko pa lang sana ngayong umaga pero tinanghali naman ako ng gising", pagpapaliwanag nito. Nakahinga naman ako ng maluwag ng dahil doon.

"I'm so worried about you baby, I'm so scared na baka may mangyaring masama sa iyo", he said na talaga namang ikinakunot ng noo ko.

"What are you saying?", I looked at him with disbelief. Wait, did he just called me baby? Oh no, don't tell me na siya iyong unknown caller kahapon. Agad ko namang ipinilig ang ulo ko sa naisip, imposible!.

"Don't do that again, you really scared the hell out of me", natuod ako sa kinatatayuan ko, hindi makapaniwala sa mga naririnig mula sa kaniya kaya naman hindi na ako nakapagpumiglas pa ng yakapin niya ako.

"Ge-t of-f m-e", utal utal na saad ko. Parang napapaso naman niya akong binitawan.

"I'm sorry baby", he said apologetically.

"Kung ano man itong ginagawa mo, please stop it, I already told you that I don't have time for your shits", matabang na pahayag ko ng makabawi. Para siyang natulos sa kinatatayuan ng dahil sa sinabi ko. I saw pain in eyes.

"Just give me my clothes, aalis na ako", walang lingon-lingon kong tinungo ang banyo.

Ilang sandali pa ay nakarinig ako ng katok sa pintuan ng banyo, isinungaw ko ang aking ulo at inabot ang damit na ibinibigay niya. It's clean and smell free, well I should at least thank him for that, my mind suggested.

After fixing myself I exited the bathroom and went straight outside, I saw him in the kitchen cooking something.

"Uhmm, I forgot to thank you", panimula ko.

"I'm leaving, and thank you ulit", hindi siya sumagot sa halip ay tinitigan lamang ako, I saw sadness in his eyes. Tatalikod na sana ako ngunit nagsalita siya....

"Kumain ka muna, maliligo lang ako at ihahatid na kita", plain na pagkakasabi niya. I really doubt tuloy kung totoo ba ang mga pinagsasabi niya. There are times kasi na he's sweet and caring, may times rin na ganyan, cold and plain.

"No need, I can perfectly handle myself-",

"I insist", pagpupumilit niya, kaya naman tumango na lang ako upang hindi na humaba pa ang usapan.

Tahimik lang kami sa buong biyahe patungong Townsville Village. No one dares to talk.

Maya-maya pa ay pumarada na ang sasakyan niya sa mismong harap ng aming mansion. Mabilis siyang bumaba ng sasakyan upang mapagbuksan ako ng pintuan na kung tutuusin ay hindi na kailangan sapagkat kaya ko naman.

"Thank you", matipid na sagot sa mumunting  gestures niya na iyon.

Nagulat pa ako ng alalayan niya ako papasok ng bahay.

"What  are you doing?", tanong ko dito, mas idinikit pa niya ako sa kaniya dahilan para kapusin ako sa paghinga. Oh my heart.!!.

"Sshh", saway nito sa akin.

Pagkapasok namin ay agad kong nakita ang mga magulang ko, ang pinsan ko pati na rin sina Tito at Tita na nakaupo sa sala.

"Good morning po", magalang na pagbati ni Rence sa kanila. Hindi naman nakaligtas sa paningin ang pangmamata ng pinsan ko sa hawak sa akin ng kaibigan niya.

"Hijo", nangiting tugon ni dad.

"Where have you been Autumn?", mapanuyang tanong ng pinsan ko, hindi na siguro napigilan ang sarili.

"She's with me Bro, pasensya at hindi na kita natawagan, I need to attend to her kasi--",

"I asked him to accompany me that's why, nakiovernight na din ako sa kaniya", paputol ko sa anumang sasabihin pa niya, ayoko kasing malaman nila na naglasing ako dahil mapagagalitan na naman ako kapag nagkataon. Nakakatuwa na hindi na tumutol pa si Rence, naramdaman siguro ang pag-iwas ko sa usapang iyon.

"Is that so?", hindi kumbinsidong tanong ng aking ama.

"Yes dad", agad kong tugon.

"What's you're relationship with each other then?", patay na, I was caught off guard by his question.

"We are f--",

"She's my girlfriend Sir", walang kaabog na sagot ni Rence na ikinalaki na mga mata ko. Maging ang pinsan ko ay nagulat rin sa narinig, he looked at me asking using his eyes.

"Kailan pa?", may panunuyang tanong ni Sky.

"Kung kailan niya gustuhin, look I'm courting her and it depends upon her kung kailan niya gustuhing maging boyfriend ako but for me she's already my girlfriend", whoa! Mabuti na lang, wait! What?! Ano bang pinagsasabi ng lalaking ito.

"Is that so Iho? How sweet of you", magiliw na pahayag naman ng aking ina, ay naku! Naloko na.

"Would you mind excusing us for a while? I need to talk to him privately", I said excusing ourselves in that pressuring conversation.

Hinila ko siya patungo sa aming garden, laking pasalamat ko na nagpatianod na lamang siya at hindi na tumutol pa.

"What was the hell was that?", I asked him trying to control my voice from rising.

"What?", he fired back.

"Ano bang mga pinagsasabi mo sa kanila? I told you to stop it, didn't I?", naiiyamot na saad ko sa pagmumukha niya. Pero ang hudyo nginisihan lang ako. Bwisit!!.

"I told you, I'm serious Autumn, I'm courting you and no one can stop me", lumapit pa ito sa akin at halos matumba naman ako sa kinatatayuan ko ng dahil doon.

He left me in our garden dumbfounded. Arrghh! Ano bang gusto niyang mangyari?!.

To be continued................................

Don't forget to vote, thank you.