PAST AND PROMISES | ✔

7

PAST AND PROMISES
written by jhilyneeeeed

"Hello, this is Ry Shop." Sabi ko pagkasagot sa tawag.

"Tala Barcelona?" Tanong sa akin ng isang babae. "Yes po?"

"Ako yung dineleveran mo nung nakaraang buwan. Yung sinabi mong mananalo sa lotto." Masayang sabi niya na nagpagulat sa akin.

"Naniniwala po ba kayo sa akin?" Hindi makapaniwalang tanong ko.

"Oo, hija. Pumunta ka sa amin dito bukas ha? Alam mo naman ang address namin. at balita ko may order sayo ang anak ko." Masaya niyang sabi at pinatay na ang tawag.

Nakatingin lang sa akin si Von at hinihintay ang sasabihin ko. Hopeless na tong mahanap ang mayy- ari ng kwintas. Hays.

"May pupuntahan tayo bukas." Nakangiting sabi ko saka sumimsim ng shake na nilebre niya sa akin.

"Saan?" Tamad nna sabi niya habang umiinom ng beer. Daya nito ayaw akong painumin e.

"Basta." Putol ko sa usapan at pinanood na lang ang mga kumakanta na tapos na pala.

"Tayo na." Sabi ko sa kanya saka naglakad papuntang stage. Nakarating na ako sa harap pero nakaupo pa rin siya doon at gulat na nakatingin sa akin kaya tinaasan ko siya ng kilay.

Natinag naman siya at sumunod na sa harap.

"Siguro by Kyle Juliano." Sabi ko saka umupo na sa upuang nakahanda doon sa harapan at si Von naman ay kinuha ang gitara niya.

So sa kanya pala yung vintage guitar case na inorder sa akin nung nakaraan. Nagustuhan niya kaya.

[ Ang sarap nga talaga
Sa tuwing mga mata natin ay magkatagpo
Tila wala na ang kaba
Sa bawat oras ikaw ay nandito
Siguro nga, nahulog na, among saya
Sigura nga, mahal kita, ikaw na nga
Pinagtagpo
Ang ating mga puso
Di ko na ba ito pakakawalan?
Saan man patungo
Ang anumang meron tayo
Posible bang tayo ay magkatuluyan?
Siguro naman
Hanggang ngayon ako'y namangha
Sa lahat ng iyong ginagawa para sa'kin
Di mapigilan ang saya
Sa kabila ng lahat, andito ka pa rin
Siguro nga, nahulog na, among saya
Sigura nga, mahal kita, ikaw na nga
Pinagtagpo
Ang ating mga puso
Di ko na ba ito pakakawalan?
Saan man patungo
Ang anumang meron tayo
Posible bang tayo ay magkatuluyan?
Siguro naman
Siguro naman
Siguro nga, nahulog na, among saya
Sigura nga, mahal kita, ikaw na nga
Pinagtagpo
Ang ating mga puso
Di ko na ba ito pakakawalan?
Saan man patungo
Ang anumang meron tayo
Posible bang tayo ay magkatuluyan?
Siguro naman
Siguro...
Siguro naman ]

"You're really good at singing." Sabi sa akin ni Von ng makababa kami sa stage at bumalik sa aming lamesa.

"What if nakikita mo ang past life mo, anong gagawin mo?" Wala sa sarili kong tanong sa kanya at saka inagaw ang beer na hawak niya.

Napatawa lang siya ng mahina at saka sumagot.

"Hindi ko papansinin." Tamad niyang sabi habang pinupunasan ang gitara niya at kinuha ang case noon.

"Alam mo bang ako ang humanap ng case na yan?" Tanong ko sa kanya at saka naglean sa lamesa para mapalapit sa kanya.

"Talaga?" Hindi makapaniwalang tanong niya saka humarap sa akin.

"Puntahan natin yung shop na pinagbilhan mo." Sabi niya agad saka tumayo at hinatak ako palabas.

Buti na lang at hindi ko binitawan yung beer in can na hawak ko kaya may maiinom ako sa daan. Hanggang ngayon ay hindi niya pa rin napapansin yyon.

"Von paano kung nagkita na pala tayo dati?" Tanong ko ulit sa kanya na nagpatigil sa paglalakad niya.

"HIndi imposible yon." Sabi niya lang matapos ang ilang segundong pananahimik.

Habang naglalakad ay inakbayan niya ako na nagpabilis ng tibok ng puso ko. Naramdama ko rin kinuha niya ang beer sa kamay ko at tinapon iyon pero hindi ko na pinansin.

Gantong ganto ang pakiramdam nung ako si Eudora.

"Mainit ka. Huwag na tayong tumuloy." BIglang sabi ni Von at pumara ng tricycle.

Nararamdaman ko rin ang hilo at init ng pakiramdam ko, siguro ay may lagnat nga ako.

Pag sakay namin sa tricycle ay sumandal ako sa balikat niya at pumikit.

"Binibini mainit ka!" Dumilat ako at nakita ko si Simon na nakaupo sa gilid ng aking hinihigaan.

"Ayos lamang ako, ginoo." Nanghihinang sabi ko saka muling pumikit.

"Sandali lamang at kukuha ako ng tubig." Nagaalala niya pa ring sabi at at saka tumayo.

Maya maya lang ay nakabalik na siya at may dalang palanggana. Naramdaman ko ang pagdampi ng tela sa aking mukha.

Matapos ang halos tatlong pung minuto ay nararamdaman ko na rin ang unti unting pag ginahawa ng aking pakiramdam.

Magsasalita sana ako uoang pasalamatan si Simon ng may tumawag sa kanya sa may pintuan.

"Juana, anong ginagawa mo rito?" Ramdam ko ang inis sa tono ni Simon ng itanong iya iyon kay Juana.

"Maaari ba tayong mag- usap saglit?" Tanong ni Juana at umalis na doon. Saglit na nagdalawang isip si Simon ngunit ilang saglit lang ay lumabas na siya ng silid.

"Huwag kang umalis." Utas ko ngunit hindi sniya narinig at ang narinig ko na lang ay pagsarado ng pinto. Naramdaman kong sunod sunod na tumulo ang aking luha dahil sa sama ng pakiramdam na hinaluan ng sakit.

Babalik na sana ako sa pagtulog ng may tumapik sa aking pisngi. Ng idilat ko ang aking mata ay laking gulat ko sa aking nakita.

"Why are you crying? May masakit ba sayo?" Nagaalalang tanong sa akin ni von at saka pinunasan ang luha ko.

Napatitig lang ako sa mukha niya at saka muling tumulo ang aking mga luha. Naramdaman kong niyakap niya ako na nagpahagulgol sa akin..

Maniniwala ka ba kung sasabihin kong minahal kita noong nakaraang buhay?

At mas maniniwala ka bang kapag sinabi kong parang mauulit iyon at mahal na kita ngayon?

Bilang ako sa Tala at hindi si Eudora, at ikaw bilang si Von at hindi si Simon.

A/N: STREAM SIGURO BY KYLE JULIANO.