SURP GİRAGORS KİLİSESİNDE ÇALAN ÇANLAR

7. BÖLÜM: CEHRÜM/CİHRİM

Areksiya, babası ile birlikte Mangantz Varjadun'a giderek okula kaydını yaptırır. Azad ise kilisenin önüne gelmekten çekindiği için artık eskisi gibi kilisenin çanının çaldığı yere değil Areksiya'nın evinin önüne gelip gizlice Areksiya'ya bakmaya başladı.
İlk birkaç gün Areksiya'nın sabah erken babası ile birlikte kilise yerine başka bir yere gittiklerini görünce çok meraklanır. Bir gün Areksiya ve babası yine sabah erkenden evlerinden çıkarken, Azad onların arkasından gizlice takip etmeye başladı. Azad, Areksiya'nın nereye gittiğini öğrenmek için onları takip etmeye başladıktan beş dakika sonra sokağın çıkışına doğru Areksiya'nın babasının onun yanından ayrılıp kiliseye doğru gittiğini görür. Babasının gitmesiyle Azad daha rahat bir şekilde Areksiya'nın arkasından onu takip edebildi. Yolun yarısına gelince Areksiya birden elindeki kitapları yere düşürür. Bu durumu gören Azad, hemen kendini olduğu yerde saklar çünkü Areksiya'ya bir hayli yaklaşmıştı. Areksiya elindeki kitapların yere düşmesiyle beraber hemen eğilip yere düşen kitaplarını toplamaya başladı. Kitapları topladığı zaman karşıdan Azad'ı gördü. Azad kendini saklamaya çalışırken arkasını dönmüş halde deve kuşu misali sadece kafasını duvarın önüne gizlemiş. Bu durumda sırtını Areksiya'ya doğru döndüğü için Areksiya onu fark etti.
Kitaplarını yerden topladıktan sonra usulca Azad'a yaklaşan Areksiya hemen onun önüne geçerek;
"Ben seni tanıdım, kiliseye saklanmıştın hani, sen o sun."
Azad birden yanında Areksiya'yı göründen heyecandan ne yapacağını şaşırır. Yüzü kıpkırmızı olur ve kekelemeye başlar.
Azad ve Areksiya ikinci kez karşı karşıya gelmişlerdir ve Azad o anın heyecan ve korkusuyla konuşamıyordu. Areksiya, Azad'a durmadan sorular soruyor fakat Azad tepkisiz kalıyordu.
Areksiya birden Azad'a bakıp;
"konuşmak istemiyorsan bende giderim" deyince Azad hemen Areksiya'nın yanına doğru yaklaşarak;
"Evet, benim kilisede saklanmıştım."
Areksiya;
"Peki, neden suratıma bakmıyorsun. Benimle neden konuşmuyorsun?"
Azad;
"Baban yanındaydı da korktum."
Areksiya;
"Geçen günde ben kilisede çanı çalarken sende karşıdaydın ve ben sana doğru gelirken sen hemen oradan kayboldun. Ben aşağı indiğimde yoktun. Benden neden kaçıyorsun ki bende sizlerle arkadaşlık kurmak istiyorum benimle de konuşun istiyorum."
Azad, duydukları karşısında şoka girdi. Areksiya'nın onlarla arkadaşlık etmek istemesi onu çok mutlu etti. Birlikte yürüyüp yolda sohbet etmeye başladılar.