Rengarenk

3

Mira kayıptı ve benim kalbim resmen ağzımda atıyordu. Gözlerim doldu ona bir şey olursa ben kendimi hiç affedemem. Çok umursamaz bir ablayım ben. Hıçkırarak ağlamaya başladım. Bu hatayı nasıl yaparım ben? Aklım nerdeydi ki benim?! Parkın diğer ucuna doğru koşarak gidiyorum. Gözlerim bir sağ tarafta bir sol tarafta. Yok Allah'ım yok. Ağlamam ben engel olmadan artmaya başladı. Parkın otluk kısmına doğru irelilemeğe başladım. Ayağım bilmediğim bir şeye takılıp düşdüğünde sinirlerim bozulduğu için bir çığlık kopardım. Yankı parkın diğer tarafındaydı. O an önümde olan apartmanın altında bir haraketlilik hiss etdim. Göz yaşlarımı hızlıca silip net görmeye çalışdığım an gördüklerimle çılgına döndüm. Orta yaşlı bir adam Mirayı tutmuş apartmanın yanındaki bakkala doğru götürüyordu. Hemen ayağa kalkıp koşarak adamın arkadan sırtına bindim. Ellerimi saçlarına daldırıp yonmaya başladım. Bir taraftanda

"YANKIIIII!!! YANKIII! GEL BURAYAAA! YANKIIIIIIIII" Diye bağırıyordum. Mira zaten ağlıyordu yavrum. Biraz daha ağlamaya başladığı an saçlarını hala çekip bir taraftanda ayaklarımı beline doladım. Bir kolumuda boğazına sardım. Lanet herif

"Sen kimsin oğlum benim kardeşime dokunuyorsun?! Seni gebertirim. Kimsin sen ha?! Her sahipsiz çocuğu kolundan tutup böyle mı yapıyorsun şerefsiz piç! Senin ben ananı bacını yeddi ceddini tek seferde av niyetine avla-"

"ESMİRAA!"

Benden kurtulmak isteyen adamı biraz daha sıkı tutarak kafamı Yankıya çevirerek
"Yankı bak gör şerefsiz yakaladım. Yardım et bana!!"

Yankı koşarak yanımıza geldiğinde ilk Mira'ya bakmaya başladı. O Mira ile ilgilenirken ben bir bacağımı çözerek adamın arkadan dizine bir tane vurdum. Yere düşen adamın ellerini sırtına sanki polismişimde kelepçeleme pozisyonu yapıp. Kafasına vurarak

"Benim kardeşimi napıcaktık ha it?! SENİN ONA DOKUNAN PARMAKLARINI BIÇAKLA MANİKÜR YAPAR SANA TURŞU DİYE YEDİRTİRİM. LAN PİS HERİİİF"

"LAN KİMSİN SEN BİLMİYORUM KALK SIRTIMDAN YEMİN EDERİM EĞER BURADAN ÇIKARSAM SENİ GEBERTİRİM."

"SEN KİMSİN Kİ BENİ GEBERTİRSİN." sinirden ellerim rahat durmuyor adama arkadan yumruklar atıyordum. Şuan ne Yankı ne Mira umrumdaydı. Birden havalandığımı hiss etdiğimde Yankı beni kucağına almış Mira'nın yanına bırakmıştı. Yerdeki adamı ayağa kaldırıyordu şimdide

"Napıyorsun Yankı? O Mira'nı kaçırmaya çalışıyordu. Sen nasıl kalkma-Hİİİİİ"

Allah benim belamı versin. Yankı adama bir yumruk atdı. Hiç acımadım şahsen Yankı adamı döverken bende Miranı kucaklayarka öpüyordüm. Yankının küfürleri yumruk sesleri her yere yayılıyordu.

"Aslanım benim bee" " BİRAZ DAHA SERT VUR!" "ELLERİN KIRILSIN TANIMADIĞIM ADAM" "GÖZLERİNDE YAŞ KALMASIN. KANIN BEYNİNDEKİ DEVRELERİ YAKSIN İNŞALLAH"

Etrafımıza mahalle sakinleri toplanırken onların durdurmalarına bakamyarak aralarında gördüğüm Nurten öğretmen ile kendisi okulun Tarih hocasıdır. Kaşlarımı çatdım. Ona bakarken şerefsiz adam Yankıyı yere atmışdı. O Yankıyı mı yumrukluyordu?! Yettim lan. Hızla Mira'nı Nurten hocanın kollarına atdım resmen
"Hocam kardeşim size emanet"

Koşarak adamın üstüne ikinci defa atlayarak ellerim kollarım nereye diyip çığlık atarak vurmaya başladım.

"Esmira karışma sen"