CHAPTER 19

1.5K 51 5
                                    


Hardheaded

NAGISING s'ya na mabigat ang pakiramdam she end up crying all night at pakiramdam nya ay namamaga na ang mata nya. Gano'n pa rin ang suot nya walang pinag bago, nasisiguro niyang hindi sa silid nila natulog ang binata dahil nilock nya ang pinto unless nalang kung ginamit ng binata ang spare key nito.

Oh, God.

Hindi mapigilang mapangiwi ni Colleen ng mamataan nya ang sarili sa salamin. Namamaga nga ang mga mata n'ya, she can't go to school when her eyes are swollen. Naligo s'ya at naglagay ng kaunting make up just a concealer and highlighter.

Sa wakas mukha na ulit syang dyosa.

She's wearing high waste shorts and a black top then denim jacket. Nilugay nya ang mahabang buhok, hindi nya alam pero tila gusto nyang paputulan iyon. Nag mumukha syang bata dahil sa mahaba nyang buhok.

Colleen roamed her eyes around the living room. Far from her expectation,hindi ito makalat. Walang bakas ng mga bubog na galing sa nabasag na vase kagabi. Ngunit yon nga lang madaming nabawas na furnitures ilan na roon ang mga babasaging figurine na pag aari ng binata.

Did he clean the mess?

Malamang sino pa ba,wala namang ibang tao maliban sa kanila ng binata.

Naabutan nya ang binata sa kusina na nag titimpla ng kape,mukhang maaga itong nagising para mag linis. And he cooked breakfast.

" Eat your breakfast."

Nakagat nya ang pang ibabang labi ng marinig ang boses nito. His voice were cold and authoritive na kapag hindi sya sumunod ay mapapahamak sya. Tahimik syang kumain ngunit kahit masarap ang pag kain ay nawalan sya bigla ng gana kaya tumayo na sya at binitbit ang pinag kainan sa lababo.

"You are not going outside, Colleen. "

Hindi nya na tuloy ang akmang pag hakbang paalis ng kusina ng marinig nya ang boses nito.

"What?"

"You heard me, right? Walang lalabas sa pamamahay na 'to hangga't hindi ko sinasabi."

Kumuyom ang kamao nya." But I'm going to school!" she hissed.

Padarag na inilapag ng binata ang kutsara at tinidor nito na nag sanhi ng ingay. " I'm starting to hate your attitude Colleen. You became spoiled and more hardheaded now 'wag mong hintayin na maubos ang pasensya ko." may pag babanta sa boses nito.

Napaatras sya ng makaramdam ng takot sa binata ngunit itinago nya iyon,pinanatili nya ang galit nyang itsura.

"Rius, ilugar mo naman ang kahigpitan mo! I deserve to have a normal life too and it won't happen if you keep on controlling me!",she hissed angrily. Hindi nya alam kung saan sya nakakuha ng lakas ng loob na sumagot rito.

" Go to your room and change Colleen. ",wika ng binata at tumayo bitbit nito ang sariling pinag kainan.

She inhaled sharply trying to not lose her temper if Rius is mad on her so as Colleen. Ayaw nya ng gano'n, nasasakal sya at kapag nasasakal sya mas nag tutulak iyon sa kanya para kumawala lalo.

''Did you miss what I just said?''

Buong tapang nyang tiningnan ang binata ngunit agad din syang nag bawi ng tingin. Hindi ito ang dating tingin ng binata,his eyes were cold and emotionless there's no hint of joking or what.

Colleen stomped her feet and went back to their room, there's no way she would let him control her like this. Rius and is being a control freak, natagpuan nya na lang ang sariling tinitext si Vera. Narinig nya ang papaalis na sasakyan ng binata baka may pinuntahan ito. Dapat si Riri ang itetext niya, but she just can't dahil agad itong malalaman ni Rius.

DUSK TILL DAWN [Devil's Obsession Series 1]UNDER REVISIONTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon