Umut
"Lan O degilde nasıl tutduk biz bütün Ay "-Namjoon
" şahsen Ben hiç zorlanmadım "-Yoongi
" Hyung bütün gün uyuyordun "-Taehyung
Taehyung'un cevabı ile Yoongi burun kıvırıp omuz silkdi, bütün Ay oruç tutdukdan sonra son iftarda birlikte sohbet ediyorduk, Çocuklar bir birinin zorlandığı zamanlar ile dalga geçerken onları yüzümde kocaman bir Gülümseme ile izledim, son kez.
Sadece iki gün sonra kendi ülkeme dönecekdim, bu beni ne kadar üzsede zorundaydım ailemin verdiği bir söz yüzünden kendi mutluluğumdan vaz geçiyordum,
Ondan vaz geçiyordum....
"bir sorun mu var? "
Hoseok'un sorduğu soru ile düşüncekerimden ayrıldım,
" Hayır bir sorun yok yorgunum Sadece "
Ayaga kalkıp Endişeli bir şekilde yanıma geldi ve elini alnıma koydu,
" halsiz görünüyorsun gidip biraz uyu isdersen "
Düşünceli haline Gülümseyip Ayaga kalkdım ve yanından geçdim.
Aslında son kez yanlarında olmak isdiyordum ama gerçekden yorgundum.
Odama geçdikden sonra dolapdan pijamalarımı alıp giyindim
Notmalde askılı giyinmeyi severdim ama Şu an 7 erkek ile aynı evde olduğumu düşünürsek en iyi seçenek bu oluyordu.
Yatağa uzanıp kısa bir süre tavana bakdıkdan sonra yorganı üzerime çekip Gözlerimi yumdum, yarın Hoseok'a gideceğimi söyleyecekdim, belkide hiç umurunda olmazdı, böylesi benim için daha iyi olurdu ama içimden bir ses Öyle olmayacağını söylüyordu.
.......
Kapının tıklatılması ile Gözlerimi açıp oturur pozisyona geldim.
"gel "
Kapı yavaş yavaş açıldıkdan sonra Hoseok'un sesini duydum.
" Umut uyanıkmısın?... "
" Ho-Hoseok bir sorun mu var? "
Gözlerimi ovalayıp yatakdan kalkdım ve ona doğru ilerledim.
" Hayır bir sorun yok Sadece... Konuşabilirmiyiz? "
" Tabiki "
Elimi nazikce tutup yürümeye başladığında ona ayak Uydurdum, evin Kapısına doğru giderken gözüm duvardaki saate takılmışdı, saat üçde ne konuşmak isdiyordu ki?
Evden çıktıkdan sonra bahceye geçip banklardan birine oturduk, Bana doğru dönüp diger elimide tutdu. Tanrım lütfen düşündüğüm şey olmasın.
"nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum... Bu konuda hiç iyi değilimdir.... "
Derin bir Nefes alıp ardından Gözlerini kapatdı ve benim söylememesi için dua etdiğim o sözleri söyledi.
" b-be-ben senden Hoşlanıyorum "
Gözlerini açıp Bana umutla bakarken ellerimi yavaşca çektim ve ayaga kalkdım. bu durum beni oldukca zorluyordu ve eğer bir az daha yanında kalırsam kesinlikle ağlayacakdım. Arkamı dönüp adım atdığım sırda kolumdan tutması ile durdum.
" Cevap... Vermeyecekmisin "
Başımı önüme eğdim ve parmakları ile oynamaya başladım. Elini yanağıma koyup biraz okşadıkdan sonra yüzümü kendine doğru çevirdi.
" Neden kaçıyorsun "
" gitmem gerek Üzgünüm "
Ne kadar isdemesem de kollarından ayrılıp eve doğru ilerledim, kalmayı Çok isderdim, ama bu imkansız...
...........
Öncelikle bölüm gecikdiği için özür dilerim ✋🏻
Sadece aklimdaki şeyleri toplamak için zaman lazımdı.
Bundan sonra daha sık atıp final yapacağım.
Diger Hoseok ficime bakarsanız sevinirim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
My Hope // 𝐽𝐻𝑆 ✔
Fanfiction______TAMAMLANDI_______ Sadece gitme kal demek isdedim Başladı ~ 5.12.20 ✔ Bitdi ~ 7.23.20 ✔