04:61

بارقه آخر

"در ۱۳ نوامبر ۲۰۱۵ ساعت ۲۱:۱۶ به وقت اروپای مرکزی، یک رشته از حملات هماهنگ‌شده ی تروریستی متشکل از تیرباران‌های دسته‌جمعی و بمب‌گذاری‌های انتحاری در منطقه‌های یکم، دهم و یازدهم شهر پاریس، فرانسه منجر به کشته شدن ۱۳۰ نفرو مصدومیت ۳۶۸ نفر شداین حملات تروریستی در نزدیکی ورزشگاه استاد دو فرانس در سن-دنی شمال پاریس، و ایل دو فرانس به وقوع پیوست حداقل سه انفجار جداگانه و شش تیراندازی در محدودهٔ پاریس گزارش شد"

14نوامبر_2015

به صورت مترجم خیره شد و زیر لب پشت هم تکرار میکرد

_"یه نشونی بهم بده...لطفا...یه نشونی بهم بده"

مرد فرانسوی سرشو بلند کرد و به مترجم جمله ای رو گفت واون چند دقیقه برای بکهیون هزار سال گذشت

_"یه مرد کره ای...توی بلژیکه..."

مردمک های بکهیون باز شدن و در حالی که گردش خون رو توی سرش میشنید به آرومی گفت

_"چا..ن...اسمش چانه؟"

مترجم سری تکون داد

_"اسمش نیست ...توی فرمش فقط ملیت رو زده کره ای..."

بک نمیتونست لبخندش رو مخفی کنه

_"چ..چرا اونجا؟"

مترجم سری تکون داد

_"خیلی از زخمی ها رو منتقل کردن...حمله ی تروریستی امروز باعث بسته شدن همه ی مسیر ها شده...با هلیکوپتر خیلی ها رو بردن اونجا"

بک تمام قد تشکر کرد.و توی ترافیک 4 ساعته لبخند از لبش محو نشد .چانیولش زنده بود.4ساعت بعد جلوی بیمارستان مرکزی پیاده شد وقتی از پله ها بالا میدوید از شوق اشک توی چشمهاش حلقه زده بود.

راهرو پر از مریض بود و تخت هایی که راهرو تنگ تر کرده بودن. تا به ایستگاه پرستاری برسه.تک تک مریض های توی راهرو رو دید .میدونست چان زخمی شده حتی یادش میومد که چان روی زمین افتاده ،اما توی ذهنش میدونست چانیول یه مرد قویه و میتونه از زخم هرچند عمیق نجات پیدا کنه

ساعدش رو روی پیشخون گذاشت

_"میتونید انگلیسی صحبت کنید؟"

دختری با چشمهای روشن در حالی که به سرعت لیست مینوشت به انگلیسی جواب داد

_"اسم مریض"

و بک لبخند زد

_"با ملیتش پذیرش شده ...کره ...کره ی جنوبی"

زن با همکارش به فرانسه صحبت کرد و بعد سمت بکهیون چرخید

_"خط قرمز رو دنبال کنید"

بکهیون خندید

_"حتما..."