Herşey Neriman ana'nın başının altından çıkmıştı, o büyüleyici sözleri ile kandırmıştı,gözü paradan başka bir şey görmez olmuştu âdeta. Umut ettirmişti,hayal kurdurmuştu,akıllarına girmişti belki de tek suçlu, tek günah keçisiydi.
Şimdi kısa bir şey düzelteceğim, şöyle ki normalde yaş sıralaması Cemre Ceren Civan ya kitapta Ceren en küçükleri bir de bazı yerlerini hatta bir çoğunu Lise Devriyesi'ne benzettim geri kalan olayları Ceren kendisi açıklayacak iyi okumalar~
Cenk'ten Yatağın üzerine oturup tülbenti elime aldım, yavaş yavaş açmıştım içinde bir sürü resim vardı Ceren'e ait bir şey olmaz diye fotoğraflara bakıyordum hep bir adam ve bir kadın vardı eğer bu adam Ceren'in babasıysa yanında ki kadın kimdi? Çünkü Seher hanıma benzemiyordu hemde hiç, siyah boyalı saçlar, ustaca yapılmış makyajlar, tektaş yüzükler ve pırlanta kolyeler baya havalıydı, bir kaç resim hep o ikisiydi sonra diğer resimlerde başka kişiler vardı, küçük oğlan ve küçük kız bunlar kimdi Ceren ve Civan mı? İyi ama o zaman neden Cemre yok?
Fotoğraflara bakarken aşağıdan Ceren'in sesleri geliyordu, fotoğrafları yatağın üzerine bırakıp kapının arkasına saklandım, Ceren kapıyı açıp giysi odasına gidince yavaşça odadan çıktım, eğer yakalanırsam öldürürdü bu sefer beni.
Ceren'den Köşke girip odama çıkarken bir yandan Damla'ya laf yetiştiriyordum, Hayır ne gereği vardı tekrardan kıyafet değiştirmeye neyse en azından terlemezdim, hava başlarda her ne kadar soğuk olsada yavaş yavaş güneş çıkmıştı, odama geçip giysi odasına gittim tam üzerimi değiştiricektim ki bir ses duyup odaya geçtim Umut ağlıyordu hemen beşikten alpı yatağa oturdum, acıktığını anlayıp emzirmiştim tabii emerken çok tatlıydı bebeğim, beşiğine koyup üzerimi değiştirdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Elbise siyah birde siyah topuklu ayakkabı düşünün) Odaya geri geldiğimde yatağımın üzerindekini görünce istemsizce ağlamaya başlamıştım, önce yatağın kenarına oturup fotoğrafları elime aldım ve okşamaya başladım resimdekileri kimse duymasın diye fısıldıyarak konuşuyordum* babam benim, hi annem benim bana hep 'Ateş böceğim' derdiniz, baba Ateş böceğinin bir bebeği oldu, ona senin beğendiğin adı verdim annem benim, sizi çok özledim tamı tamına koskoca 11 yıl oldu* diğer fotoğraflara bakarken ağlamam ile karışık gülüyordum * 'Sözün söz mü?' dediğimde neden bana evet dedin Vahraman? Şimdi zamanı geriye alsaydım asla yapmayacağım hataları yapmazdım, yapmazdık...4 yapraklı Gonca haklı bizim hayalimizdi 22 yıl sonra evlenmemiz bak ben başkasıyla evlendim sen...Sen başkasına aşıksın.* göz yaşlarımı elimin tersiyle silip tülbente geri fotoğraflara sardım kimse bulamasın diye de makyaj masamın sandıklı koltuğuna koydum makyajımı yeniden yaptım tabi o sırada Umut uyanmıştı kucağıma aldığımda terlemişti onunda üzerini değiştirdim
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
