Selaam bebeklerim yine ben geldim. Normalde yazmam ama sıkıntıdan sürekli burdayım. Hadi başlayınnnn
İyi okumalar~
______________________________________
Gözümü açtığımda bilmediğim bir yerdeydim. Zorla yutkundum ve etrafıma bakmaya başladım. Burası neresi ve ben neden buradayım amk
Neden burda olduğumu sorgularken aniden kalkmaya çalışmamla bacağımda ki sızıyla geri oturmuştum.
Bacağımı ovarken Tae içeri girdi. Wtff!!
Jm- Tae bizim burda ne işimiz var Tanrı aşkına! Burası neresi ?
Tae- Sakin ol Chim, anlatacağım otur.
Oturmuş ve dikkatle onu izlemiştim.
Tae- Siz sınıfta konuşurken birden bayılmışsın. Bay Jeon koşarak yanıma gelince olanları anlatmak zorunda kaldım. Lütfen bana kızma jiminie. Seni bırakmamalıydım çok özür dilerim. Çok pişmanım
Şuan karşımda ağlarken nasıl ona kızabilirdim. Hem onun hiçbir suçu yoktu. Hemen Tae'ye sarıldım ve sırtını sıvazladım.
Jm- Senin suçun değildi Tae. Bu zamana kadar hep yanımda oldun bana destek çıktın. Yeri geldi babamdan sen dayak yedin. Asla kendini suçlama.
Biraz daha böyle sarılırsak ağlamaya başlayacaktım. Biz böyle sarılırken yanımıza bay Jeon gelmişti. Kendimi mahcup hissediyordum.
Jk- Jimin daha iyi misin ?
Jm- İyiyim Bay Jeon, teşekkür ederim herşey için biz artık gitsek iyi olur.
Tae de onaylamış ve eşyalarımı almıştı. Ben kalkmaya çalışırken Bay Jeon farkedip yanıma gelmişti. Yardım edip kapıya kadar getirdiğinde kısa bi bakış atmış ve önüne dönmüştü.
Tae'nin koluna girip destek alırken Bay Jeon arkamızdan bakıyordu. Döndüm ve gülümseyerek tekrar teşekkür ettim. O da karşılık vermiş ve el sallamıştı.
Jk- İyi ol Jiminie, yarın görüşeceğiz
Göz kırpmış ve içeri girip kapıyı kapatmıştı. Çok aldırış etmeyip Tae'yle güle oynaya eve gelmiştik.
Tae beni odama kadar çıkartmış ve yiyecek birşeyler getirmişti. Şükür ki, o iki bunak evde değildi.
Tae ile yemek yemiş, oyunlar oynamıştık. Ardından Tae'nin annesi çağırmış ve gitmek zorunda kalmıştı.
Kendimi yatağıma atıp düşünmeye başlamıştım. Bir an önce bu evden kurtulmalıydım. Daha fazla bu işkenceye katlanamazdım...
____________
Sabah olmuştu. Artık o kadar da zor gelmiyordu. Hatta sabahları hazırlanıp evden çıkmak benim için güzel bir şeydi. Yani en azından dayak yemekten daha iyiydi.
Okula doğru boş boş yürürken aklıma dün olanlar geldi. Cidden beni evine götürmüştü. Benimle ilgilenmişti yoksa tae bu kadar düzgün saramazdı yaralarımı, tabi fiziksel olarak.
Okula vardığımda çantamı sınıfa bırakıp kantine indim. Dersin başlamasına 15 dk vardı. Kahvemi alıp sınıfa doğru yürürken öğrenci dolaplarının üstündeki ilan dikkatimi çekmişti. Umarım ev arkadaşı ilanıdır .
Dolabın önünde durmuş kağıda boş boş bakıyordum. Çünkü kağıtta boştu. Hangi aptal bunu yapar diye söylenirken arkasını çevirdim ve ev arkadaşı arayan salağın Lee Taemin olduğunu gördüm. Sevinsem mi, üzülsem mi bilemedim. Altında yazan numarayı kaydettim ve mesaj atmayı bir köşeme not ettim.
