Seviyorsan Sütlaç Ver || Aycem||

12

Aycan'ın Ağzından;

Gelen sesle birlikte olduğum yerde kalakaldım. Yavaşça arkama döndüğümde suçluluk duyduğum o iki kişiden biri karşımdaydı.

Kollarını göğsünde birleştirmiş yemyeşil gözleriyle dikkatle gözlerime bakıyordu.

"Seni anlıyorum Aycan. Kararsızsın, kafan karışık. Sürekli bunları düşünüp durduğun için de kendini oyunlara veremiyorsun. Hadi gel konuşalım ve bitsin bu kafandaki karşıklık." demesiyle gölden çıkmak için yüzmeye başladım. Konuşmayı geciktirmek için oldukça yavaş yüzsem de kısa sürede çıkmıştım sudan. Zaten çok ilerlememiştim ki.

"Ne konuşcaz Barış? Artık aynı takımda değiliz unuttun mu? Yani benimle konuşmana gerek yok."

"Olabilir Aycan. Farklı takımlardayız doğru. Ama sen benim arkadaşımsın. Sana değer veriyorum. Üzülmeni istemiyorum. Aynı şekilde Cemal e de değer veriyorum. O da benim arkadaşım ve sizin üzülmenizi istemiyorum." Cemal ne alaka diye sormamak için kendimi zaptettim ve kaşlarımı çatarak dinlemeye devam ettim Barışı.

"Açık açık konuşalım her şeyi şu an. Benden hoşlandığının farkındayım Aycan. Aynı takımdayken de farkındaydım. Ama sana asla o gözle bakmadım. Sen hep benim arkadaşımdın. Takımlarımız ayrılınca da seninle konuşup seni ümitlendirmek istemedim. Anla beni işte."

Söylediklerini düşünmem için sanırım birkaç dakika bekledi devam etmek için.

Aslında haklıydı. Ben ondan hoşlanırken o bana hep bir arkadaş gibi yaklaşmıştı. Takımlarımız ayrılınca da benimle konuşmaması ise yine benim iyiliğim içindi. Biraz sonra çattığım kaşlarımı düzeltip ona dik dik baktım.

"Noldu da şimdi böyle bir konuşma yapma kararı aldın?"

"Şu son günlerde olanların da farkındayım Aycan. Hattaaa..." diyip birkaç saniye durdu ve o sırada kısık sesli bir kahkaha attı.

Ben mal gibi ona bakıyordum.

"Hatta dün olanları da biliyorum. Cemalle olanları." diyip göz kırptı.

İNANAMIYORUM! CEMAL CAN BUNLARI GİDİP DE BARIŞA MI ANLATMIŞTI YANİ. OF OLAMAZ REZİLLİK.

Utançtan yanıyordum şu an. Yüzümün de kıpkırmızı olduğuna eminim. Cemali bir elime geçirirsem fena yapıcam. Ne demek birine söylemek ya. Of!

"Cemal gelip sana mı anlattı olanları? Of kahretsin."

Gözlerini devirdi ve "Sence bana mı anlattı zeki kız. Adam sayende beni de sevmiyor. Onun gözünde hem sevdiği kızı hem de kankasını çalan biriyim. Neyse konumuz bu değil. Cemal bunları Gizeme anlatmış. Gizem de Nisaya. Ben onlar konuşurken duydum. Ama bak gidip de hıncını çocuktan çıkarma. Kızım niye çocuğu bırakıp gittin? Çocuk ne yapacağını şaşırmış. Gizeme sormuş neden böyle yaptığını bir de."

"Ya ama ben utanmıştım. Bakamadım işte yüzüne. O an ne diyeceğimi de bilemedim gittim. Off üzülmüş müdür acaba çok?"

"Şunu da söyliyim senin gittiğini görünce o da ayaklandı peşinden gelecekti tam. Ama ben tuttum engel oldum. Konuşmamız gerektiğini, senin kafanın karışık olduğunu ve seninle ben konuşursam daha iyi olacağını falan söyledim işte. Bir de ben gittikten sonra gelirsin dedim. Kim bilir belki başından beri dinliyordur belki de cidden benden sonra gelir. Neyse beni anladığını düşünüyorum. Umarım artık kafandaki karışıklık ve kararsızlığın gitmiştir. Senin de Cemal in de daha fazla üzülmenizi istemiyorum. Amaan işte gidin barışın sarılın öpüşün napıyorsanız yapın. Hadi eyvallah."

Ciddi ciddi dinlerken sonlara doğru sırıtmaya en sonunda ise kahkaha atmaya başladım. Barış da konuşması bitince kahkaha atmaya başladı.

Kahkahalarımızı kesen bir ses duyduk hemen sonra, ve aynı zamanda kalp atışlarımı hızlandıran bir ses...

"Of yeter gülmeyin. Delirdim valla burda. Biraz daha uzatsanız yanınıza atlıycaktım. Ayrıca sen çocuk adam, bakıyorum da ağzın iyi laf yapıyor. Aferin sana. Güzel konuştun. Ben bile etkilencektim nerdeyse. Tebriksss." dedi ve alkışlamaya başladı.

Onun bu şebek hali çok güzel gelmişti gözüme. Barış olmasa yanına gidip sarılabilirdim bile. Ama işte hayaller vs hayatlar...

"Hadi git artık. Sana yol göründü uzun adam. Kış kış. Beni sevdiceğimle yalnız bırak." dedi ve göz kırptı.

O GÖZÜNÜ YİCEM ÇOCUK. Tabii ki de bunu içimden söyledim.

Barış güldü ve "Vay bee... Şimdi böyle mi olduk Cemal Can. Beni bunun için mi kovuyorsun? Beni beni çocuk adamını..." dedi.

Bunları söylerken şekilden şekle girmişti. Önce sinirlenmiş sonra da kahrolmuş gibi yapmıştı. Ama gülmemek için zor durduğu her halinden belliydi. Ben de gülüyordum.

Fark ettiğim önemli detayla gülmeyi kestim ve kaşlarımı çatarak Barış'a döndüm.

"Sen kime 'Bu' diyorsun be!?" diye çemkirdim.

Barış bu sefer gülmesini gizlemeden Cemal'e döndü ve "Jeton köşeli herhalde. Geçmiş olsun karşim işin zor." dedi.

İkisi de kahkaha atıyordu şimdi. Komik mi lan!?

Önce bir Barış'ı kovayım da senin de burnundan getiricem Cemal bekle sen.

"Seni döverim çocuk. Nasıl benimle dalga geçersin. Defol. Konuşma bir daha benle." dedim ve küsmüş gibi kollarımı birleştirip arkamı döndüm.

Arkamda Cemal'i gülerken görünce de "Sen ne gülüyorsun be senle de görüşcez merak etme. Süründürücem seni köpek gibi. Hıh." diye atarlandım.

"Görüşürüz kardeşim ben daha fazla dayanamıyorum kaçıyorum. Sana Allah kolaylık versin. Gazan mübarek olsun." diyerek ilerledi. Tabii gülmeyi de ihmal etmiyordu. Ben de arkasından bağırdım

"Bir daha görüşmeyeceksin Cemal'le. Yok. İzin vermiyorum. Bitti. Başlamayan arkadaşlığınız bitti. Gözüm görmesin seni. Hıh." Ama bu yaptığım daha fazla kahkaha atmasından başka bir işe yaramamıştı.

Sinirle ayağımı yere vurdum ve yeniden Cemal'e döndüm.

Yüzümdeki sinirli ifadeden korkmuş gibi duruyordu. Tam ağzımı açıp onu azarlayacağım sırada benden önce davranarak beni susturdu ve kendi konuşmaya başladı.

"Tamam bana kızma civciv. Sen ne dersen o olur. Sen ki benim gönlümün sahibisin. Ben nasıl olur da senin sözünden dışarı çıkarım. Sen iste yeter ki. #hanımcılıkkazanacak"

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

hahshshdhsbjshd bölüm bitttiii
bölümü yazarken baya zorlandım ya cidden unutmuşum yazmayı
evet sonunda aycanın kafa karşıklığı giderildi inş ileriki bölümlerde mutlu olurlar -yazarlar da mutlu yazarsa tabi- ehehheheeh
görüşürüüüüüüüz