Seviyorsan Sütlaç Ver || Aycem||

3

Aycanın ağzından;
Ardahan "Adanaya gel gidek" le bizi coşturduktan sonra sıra Cemal e geldi. Aşkım arkadan uzandı ve kolumdan dürtüp "Seninki seninki" dedi. Gözlerimi devirip dikkatimi Barışa vermeye çalıştım.

Barışa kafamı çevirdiğimde o Nisayla sırıtarak bir şey konuşuyordu. Daha doğrusu konuşmaya çalışıyordu. Çünkü Nisa bütün dikkatini Cemal e vermişti.

Belki bende öyle yapmalıydım. Barış'a bakmayı kesip önüme dönüp Cemal e bakmaya başladım.

Cemal hazırlandı. Gülümsedi ve ilk söylediğinde kimseye bakmadığı şarkısını söylemeye başladı.

"Sevdik sevildik
Alıştık ve ayrıldık
Biz aşkı meğer bir oyun sandık"

Gönüllülerden birine bakıyordu. Ama kime olduğunu çözememiştim.

"Bu yalancı baharda
İkimiz de yanıldık
Ama en güzel yerinde
Yarım kaldık"

Nisaya mı? Evrime mi? Yoksa Gizeme mi bakıyordu?

"Sevdik sevildik
Alıştık ve ayrıldık
Biz aşkı meğer bir oyun sandık"

Hangisinden hoşlanıyorsun lanet çocuk!

"Bu yalancı baharda
İkimiz de yanıldık
Ama en güzel yerinde
Yarım kaldık"

Gülümsedi kafasını eğdi ve bana baktı. Kalbim ağzıma gelirken hafifçe sırıttım

"Hadi gel bir kibrit çak
Şu kalbim alev alev yansın
S

ana alev alev yansın
Bana külleri kalsın
Nereye doğru baksam
Orda hep sen varsın
Bu sensiz hallerimin
Adını bilen yazsın"

Aşkım ayağa kalkmaya hazırlanırken bana fısıldayarak "Bu kısım sana ait galiba" dedi. Bense onu boşverip Cemale sırıtmaya devam ettim.

"Hadi gel bir kibrit çak
Şu kalbim alev alev yansın.
Sana alev alev yansın
Bana külleri kalsın
Nereye doğru baksam
Orda hep sen varsın
Bu sensiz hallerimin
Adını bilen yazsın"

Şarkıyı bilmesemde tekrarlanan cümlelerden aklımda kalanları söyleyip eşlik ediyordum.

"Hadi gel bir kibrit çak
Şu kalbim alev alev yansın
Sana alev alev yansın
Bana külleri kalsın"

Son kısmı söylemesiyle şarkı bitmişti. Anın büyüsünden yavaşça çıkarken gözüm Barış a takıldı.

Partiye gelmeden önce tek hedefim kendimi affettirmekti. Hatta bunu tek şans olarak görüyordum. Ama bu gün hiç çabalamamıştım onun için. Toplasan bu gün beraber 15 bilemedin 20 dakika bir arada bulunmuştuk. Ve ikisi de benim çabamla değildi. Belki de Barış beni çoktan affetmişti? Gerçi affeder miydi öyle kolay? Yaptıklarımız arkasında durulacak şeyler değildi. Gerçekten pişmandım. Belki de pişman olduğumu farketmişti. Ama ben pişman olduğumu ona hiç yansıtmamıştım ki.

Aklıma birden başka bir olasılık geldi. İşte o an boğazımda bir yumru oluştu.
Barış bana kırılacak kadar değer vermiyordu. Sadece bir zamanlar takım arkadaşıydım o kadar. Modum düşmüştü.

Harika! Ama parti devam etmeli!

Sanki daha yeni o kadar canımı yakan şeyleri düşünmemişcesine gülümseyerek önüme döndüm.

Murat gitarını kenara koyup şarkısını söylemeyi kesti. Galiba bitmişti. Ne kadar uzun süre düşündüysem güzelim şarkıyı da kaçırmıştım. Murat ı alkışladıkladıktan sonra gitarını eline alıp sahneden indi. O sırada Acun Abi konuşmaya başladı.

"Arkadaşlar uzun süren bir gece ama sırada Cemal Can' ın showu var..."

Ooo sesleri her yeri inletti. Dj olduğunu biliyordum hepimiz biliyorduk. Ama hiç Djlik yaparken onu görmemiştim. Gülümseyerek kafamı ona doğru çevirdim. Çok mutlu görünüyordu. İşin en güzel yanıysa o da bana bakıyordu. Hemen kafamı Acun Abiye çevirdim.
(Türk Dil Kurumu affetsin dj nasıl yazılıyor doğru mu yazdım emin değilim"

"...Sahne Cemal Can' ın."

Tekrardan alkışladık. Cemal eliyle beni işaret etti. Sen sen diyerek. Bir an hiçbir şey anlamasam da sonradan kafama dank etti. Beni Djlik performansının bir parçası yapmak istiyordu. Ama ben yapabilir miydim? Kendi şarkımı bile bok etmiştim. Utanıyordum. Hızlıca kafamı hayır anlamında salladım.

"Ben yapamam."

Cemal yaparsın yaparsın bakışını attıktan sonra Acun Abi yine söz aldı. Bir kere de biz konuşalım be Acun Abim.

"Evet sizi bu muhteşem gece ile başbaşa bırakıyoruz. Ve biz artık sahneyi size veriyoruz. Eğlenceniz bol olsun"

Ezgi ayağa kalkarken beni de kaldırdı. Hadi yaparsın demeyi de unutmadı. Cemal de yerinden kalkınca beraber sahneye yürüdük. Sahneye geldiğimizde Cemal' e döndüm. Ben ona dönünce o da bana döndü.

"Bak cemal ben yapamazsam..."

Elini omzuma koydu ve gülümsedi. O gülümseyince bende otomatikman gülümsedim.

"Bak Aycan buraya eğlenmeye geldik. Kimse profesyonel değil. Rahat ol"

Elimi saçıma attım. Teşekkür ettikten sonra kameralar tekrar kayda başladı.
Cemal bir şarkı açtı. Bende dans etmeye başladım. Bütün hepimiz dans ediyorduk. Elif abla kafasını bir öne bir geri hareket ettiriyordu. Aşkım Ezgi ile dans ediyordu. Ve Barış...

Nisa ile bir şey konuşuyordu.

Onları umursamadım ve Cemal e döndüm.

"Olabilir i açabilir misin Cemo?"

Gülümsedi ve "Olabilir" i açtı.

"Sen iste yeter ki." dedikten sonra göz kırpmayı da unutmadı. Çok güzel bir görüntüydü. Şapşal şapşal sırıttım. Önüne döndü ve şarkıyı söylemeye başladı. Bende dans etmeye kaldığım yerden devam ettim.

Yavaş yavaş Almanca kısım yaklaşıyordu. Bunu da kendi şarkım gibi heyecanıma kurban etmemeliyim. Yavaşça olduğum yere sinerken Cemal bu halimi farketmiş olacak ki "Karıştırdığın yapamadığın yerde salla gitsin anlamazlar" dedi. Hafifçe sırıttım. Ben bu çocuğun dediği her şeye niye sırıtıyorum? Toklayacağım şimdi kendimi alla alla!

<><><><><><><><>
<>Ünlüler Adası <>
<><><><><><><><>

Parti bitmişti ve yine sefil Survivor hayatımıza dönmüştük. Adalar birleşecek diye beklerken Acun Abi bize fake attı. Neymiş sonra birleştirecekmiş.

Saçımdaki tokayı çıkarıp yerdeki yatağıma yattım. Artık ne kadar yatak denirse neyse. Gökyüzü bu gece ayrı güzeldi. Herkes uyduğundan adaya sessizlik hakimdi.

Ne garip partiydi. Barışla adam akıllı hiç konuşmamıştım. Bir an kendime sinirlendim. Aşkım' ın dediklerinin etkisinde kalmıştım. Full Cemal Can' la ilgilenmiştim. Beraber dans etmiştik. Gayet güzeldi. Ama takıldığım tek nokta şu.

"Aşkım haklı olabilir mi?"