HAYAT ŞAŞIRTIR

2. BÖLÜM

Şirkette ilk günüm bittiğinde orada çok mutlu olacağımı düşünmeden edemedim. En önemlisi de orada çok sevdiğim arakadaşım Cansu vardı. Yeni iş arkadaşlarım da harikaydı.

Akşam eve geldim. Yemek yedim ve biraz film izledikten sonra yatağıma geçtim.

Bir hafta sonra

Sabah uyandığımda uykumu almış hissediyordum. Hemen kahvaltımı yaptım. Elbisemi giyindim. Taksiye binip işyerine gittim.

Şirkete gittiğimde Cansuyu gördüm. Direkt yanına gittim.

- Günaydın canım.

- Günaydın. Nasılsın ?

- Seni sormalı. Alıştın mı bakalım?

- Enes Bey biraz değişik. Ama onun dışında her şeye alıştım.

- Ona da zamanla alışırsın. Seni sevdi. Her hâlinden belli.

- Nerden anladın ki?

- Anlarım ben. Sen dert etme. Bak gör seveceksin onu.

- Egolu olmasa iyi adam aslında.

- Aynen öyle. Neyse canım benim gitmem gerek. Görüşmek üzere.

- Görüşürüz.

Eşyalarımı masaya koydum. Enes Bey'in kapısına vurdum.

-Günaydın Enes Bey.

- Günaydın.Bugün boş saatim var mı?

- 13.30 - 14.30 arası boş.

- O zaman bir saat sonra odamda ol.

- Şimdi söyleseniz.

- Şuan işim var.

- Peki.

- Çıkabilirsin.

Bir saat sonra ne olacağını o kadar merak ettim ki. Fakat sorsaydım kesin beni tersleyecekti. Şimdi söylese ne olurdu yani. İş filan bahane. Aklın sıra beni meraktan çatlatacak.

Masaya oturduğumda tabletteki toplantı saatlerini tekrar inceleyip not defterine kaydettim. 1 saat sonrasına alarm kurdum. Odaya girmeyi unutmamam gerekiyordu.

1 Saat Sonra

Kapıya vurdum.

- Ben de seni bekliyordum. Şimdi toplantıya girmemiz gerekiyor. 13.30 da yani toplantı bittiğinde ben seni kapıda bekliyor olacağım. Bir saatlik bir işimiz var.

- Ne işi?

- Onu o zaman görürsün. Hadi bakalım toplantıya.

- Peki.

Taplantıya girdik. Toplantı bitmeden beş dakika önce Enes Bey dışarı çıktı. Benim de çıkmamı söyledi. Masadan çantamı alıp çıktım. Geldiğimde kapıda yoktu, güvenliğe sordum. Otoparka gittiğini söyledi.

Otoparka gittim, arabaya bindim.

- Nereye gidiyoruz?

- Yemek yeriz diye düşünmüştüm.

- Yemek?

- İstersen kahve de içebiliriz.

- Sadece şaşırdım. Siz nasıl uygun görürseniz.

- O zaman yemeğe gidiyoruz.

Kısa bir yolculuğun ardından restorana girdik. Yemekleri söyledik.

- Neden bu kadar şaşırdın?

- Çünkü sizin gibi birinin böyle birşey yapabileceğini hiç düşünmemiştim.