11. BÖLÜM

144 8 2
                                    

- Çok ısrar etti. Gitmezsek çok darılır.

- Peki işler?

- Babaannem benim için çok değerli. Lütfen beni kırma aşkım.

- Tamam canım ben senin için söyledim. Gidebiliriz sorun yok.

- Zaten İstanbul' da oturuyor.

- O zaman hemen gidip geliriz. Maksat tanışmak. İşler gecikmesin.

- Aynen öyle birtanem. Teşekkür ederim.

- Ne demek canım.

Yolda uyumayıp daha çok düşünmeyi tercih ettim. Babaannesi beni tanımak istiyor ve iş gittikçe ciddileşiyor. Onlar çok varlıklı, saygın bir aile. Ben ise eski asistan. Hiçbir saygınlığı olmayan bir ailenin kızıyım. Annem ve babamın olmaması bir sorun olur mu bilmiyorum. Açıkçası bu tanışma için çok heyecanlıyım.

Yol bittiğinde bu ev de Enes ile gittiğim tüm evler gibi çok güzel ve çok büyüktü.

Yalnız tek farkı burası bahçesinde sebze meyvelerin olduğu bir evdi. Birçok çiçek mevcuttu.

- Çok heyecanlıyım.

- Sakin ol, babaannem çok uyumlu bir insandır. Merak etme, her şey çok güzel olacak.

- Umarım.

Eve girdiğimizde salonda şık giyimli,  babaanne gibi görünmeyen, zenginliği her hâlinden belli olan, sarı uzun saçlı, zarif bir kadın karşıladı bizi.

Enes'i görür görmez sarıldı.

- Hoşgeldin halasının birtanesi.

- Hala! Senin burada ne işin var?

- Kız arkadaşınla tanışmak istedim. Kötü mü ettim? Hoşgeldiniz hanımefendi.

- Hoşbuldum hanımefendi.

İsmimi sormadı, kendini de tanıtmadı. Her ne kadar Enes'in halası olduğunu anlasam da insan söyler. Bu yüzden ben de kendimi tanıtmamayı tercih ettim.

- Halacaığım Başak, sevgilim. Başak halam, Aylin.

- Memnun oldum.

Hiçbir şey söylemedi, oturduk. İnsan ben de memnun oldum demez mi. Hayret bir şey ya.

- Babaannem nerede?

- Gelir birazdan canım. Beni özlememiş gibisin.

- Olur mu öyle şey.

Biz birbirimize boş boş bakarken babaannesi de geldi. Beklediğimden biraz daha yaşlıydı. Ama halasına göre daha samimi duruyordu. Enes kalkıp sarıldı. Sonra da gelmesine yardım etti. Yanıma yaklaştı. Ayağa kalktım. Elimi uzattım fakat sarılmak istedi.

- Hoşgeldin güzel kızım. Nasılsın?

- Teşekkür ederim, iyiyim. Siz nasılsınız?

- Sağol kızım. Enes'in babaannesiyim, Azize.

- Çok memnun oldum, ben de Başak.

- Ben de memnun oldum. Ayakta kalma, otur.

Herkes oturdu, Enes babaannesinin yanına geçti.

- Oğlum geçsene Başak'ın yanına.

- O kadar özlemişim ki seni babaanne.

- Olur mu öyle şey. Ben hep yanındayım zaten. Siz hasret giderin.

- (hala) Seni tanıyalım Başak. Kimlerdensin?

- Kimselerden değilim.

- Anlamadım?

HAYAT ŞAŞIRTIRHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin