18. BÖLÜM

127 5 1
                                    


- Dinliyorum birtanem.

Söyleyemedim. Ya zamanı gelmemişti daha, ya da içimden gelmedi. Yapamadım. Gözümden yaşlar aktı.

- Gidelim mi artık?

- Neden ağlıyorsun? (sarılarak)

- Beni hiç bırakma olur mu?

- Asla. Ama senin gözyaşlarına kıyamam.

- Tamam, ağlamıyorum. Gidelim artık.

3 Ay Sonra

Evliliğimizin ikinci haftası. Düğünümüzü yaptık, rüya gibi bir düğündü. Derin de bizimle birlikteydi. En çok da bu yüzden mükemmeldi sanırım.

Bir hafta balayına çıktık. Orada da kafamızı dinleyip evliliğin tadını çıkardık. Artık evimizdeyiz.

Yine güzel bir sabaha uyandım. Enes uyurken ben de kahvaltıyı hazırlamaya başladım. Çok geçmeden arkamdan iki el sarıldı.

- Günaydın birtanem.

- Günaydın aşkım. Korkuttun.

- Erkencisin bugün.

- Evimizde ilk kahvaltımız. Benim için çok özel.

- O zaman ben de yardım edeyim.

- Bu akşam babaannelerdeyiz sanırım.

- Evet aşkım. Evimizde ilk akşam yemeğini de yarın yeriz, olmaz mı?

- Olur.

İlk kahvaltımızı yaptıktan sonra ofise gittik. 1 haftadır işin başında olmadığımızdan kesin herşey karmakarışık olmuştur.

Ofise gittik. İşlerin çok birikmesi nedeniyle geç saate kadar çalışmak zorundaydık. Babaanneye ne kadar söylesek de hangi saat olursa olsun yemeğe beklediğini söyledi. Çok hazırlık yapmış.

Enes' den

Çalışırken Başak odama girdi.

- Gelebilir miyim?

- Gel tabii ki güzelim.

- Babaanneye söyledim ama saat kaç olursa olsun bekliyorum dedi.

- Olmaz öyle şey hayatım ,işleri hesaba katmadan hareket ettik ama sen ara iptal et. Bu hafta gidemeyiz.

- O kadar hazırlık yapmış, gitmemiz gerek. Artık haber verdik. İşler bir gün daha beklesin. Hiç birşey olmaz.

- Aşkım, sen de gördün. Çok işimiz var.

- Hadi Enes, itiraz istemiyorum.

- Neden seni kıramıyorum.?

- Hanımcılık diyelim mi biz ona?

- (gülerek) Diyelim.

Babaannemlere gittiğimizde halam da oradaydı. Çok güzel bir sofra hazırlamışlardı.

Yemek yedik, sofradan kalktık. Babaannem benimle konuşmak istedi.
Başak ve halam salonda otururken biz de odaya çıktık.

- Seni dinliyorum babaanem.

- Oğlum, bu zaman kadar hep senin annen gibi oldum. Üzerinde az da olsa söz hakkım vardır diye düşünüyorum.

- Olur mu babaanneciğim öyle şey. Sen benim herşeyimsin. Tabii ki söz hakkın olacak.

- Düğün zamanı konuşamadık. Ama Başak ile ilgili söylemek istediklerim var. Eşinin bu dünyada senden başka kimsesi yok. Sen onun hem annesi, hem babası, hem abisi, hem kocası ol olur mu?

HAYAT ŞAŞIRTIRHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin