HAYAT ŞAŞIRTIR

4. BÖLÜM

- Farklı bir bakış açısı. Fakat düşündükçe çok mantıklı geliyor.

- Söyleyeceklerim bu kadar. Lütfen beni kırmayın. Eminim yıllar sonra o araziye dönüp baktığınızda çok mutlu olacaksınız.

- Çok uzun zamandır sizin kadar doğal, açık sözlü, samimi bir insanla karşılaşmadım.

- Teşekkürler. Çok naziksiniz.

- Araziyi size satıyorum. Söylediklerimiz için çok teşekkürler. 

Enes Bey ile göz göze geldiğimizde onun gözündeki mutluluk sanki benim için her şeye bedeldi.

- Çok teşekkürler Mahmut Bey.

- Mahmut Bey ne desem az. Teşekkürler.

- Enes Bey siz bu hanımefendiyle daha çok iş alırsınız benden söylemesi.

- İmzalayalım mı?

- Hadi hayırlı olsun.

Talimatları da konuştuktan sonra Mahmut Bey yanımızdan ayrıldı.

Enes Bey bana sıkıca sarıldı.

- Sen mucizesin. Mükemmelsin. Başak sen çok güzel bir şey başardın.

- Siz olmasan...

- Ben olmasam da olurdu. Her şey senin sayende. Uzun zamandır istediğim bir projeydi. Senin sayende hayata geçecek.

- Çok sevindim.

- Bu arada anlattıkların, tamamen doğaçlamaydı fakat hepsi o kadar güzeldi ki... Tekrar söylüyorum, sen çok güçlüsün.

- Böyle düşünmenize sevindim.

- O zaman ofise geçelim mi?

- Nasıl isterseniz.

Ofise giderken aklımda birçok soru işareti vardı. Enes Bey'in bana sarılması, güzel şeyler söylemesi... O kadar mutlu etti ki.

Ofise geldiğimizde tüm çalışanların gözü üzerimizdeydi. Herkes sonucu büyük bir heyecanla bekliyordu. Enes Bey herkesi topladı. Araziyi aldığımızı söylediğinde herkes çok şaşkındı.

- Başak Hanım sayesinde bu araziyi aldık. Hepimiz ona bir teşekkür borçluyuz.

- Hayır, bu hepimizin başarısı olacak.

Onların gözündeki mutluluğu görmek bana yetti.

Yaptığımız toplantıdan anladığım kadarıyla bizi zorlu bir süreç bekliyordu.

Akşam olup çıkış saati geldiğinde masadan eşyalarımı aldım. Eve gittiğimde çok yorgundum.

Böylece bugün de sona erdi.

2 Hafta Sonra

Çalıştık, çabaladık. Projenin acelesi olduğu için iki haftada bitirdik. Bu hepimizin, şirketimizin başarısıydı.

Yine bir akşam çıkışıydı. Bugün fazla yorulmadığım için enerjiktim. Kapıya doğru ilerlerken o sırada Enes Bey odasından çıktı.

- Başak!

- Buyrun Enes Bey.

- Bu akşam bir işin yoksa seni yemeğe götürmek istiyorum.

- Yemeğe?

- Neden bu kadar şaşırdın?

- Bilmem. Tabi olur gidelim.

- O zaman sen şimdi eve git. Ben 9 da seni almaya geleyim.