Memoirs Of Melancholy

Chapter 4

This story contains strong language and please do understand if some words are missing. This story is unedited. Read at your own risk.

Sorry for the incorrect grammars! Please do understand me guys. Lovelots Zachies!

This is a work of fiction. Names, characters, business, places, events and incidents are either the product of the author's imagination
or used in a fictitous manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.

Plagiarism is a crime punishable by law.

———————

"Sa tingin ko kasi Juls may nakita siguro siya na kakaiba at baka doon nagsimula kung bakit hindi na siya makapagsalita. Juls nakikita kong natatakot ang kapatid ko, na trauma talaga siya sa nangyari sa kaniya noon."

Pinag-uusapan namin ngayon ang tungkol kay Felix, nandito kami ngayon sa pool kasama sila Julianne at Pao. Kasalukuyang nage-ensayo pa rin kami at kaming tatlo ang nauna dito.

"May nasabi na ba siya sa iyo Penn?"

"Wala, ang sinabi niya lang ay natatakot siya. Sigurado akong may naalala siya o may kung anong familiar na bagay ang nakapag-paalala sa kaniya." Napaisip siya sa sinabi ko.

She sighed, "Pao, isang pediatrician diba ang Papa mo?"

Tumango ito. "Yup, pero we need Tita's permission para payagan siya na mag undergo ng session."

"Hindi ba risky yan, Pao?" nag-aalalang tanong ko.

"Nope, it'll be safe and okay. You need to trust your brother and my father, let's just pray guys."

—

"Final na si Janine ang candidate na iprepresent natin sa ating baitang at Oliver para sa Miss and Mr Intramurals 2016." Saad ni Ma'am Rodrigo sa harapan namin. Tumayo din ang dalawa at nagpasalamat.

"Dude, this year sucks!" Bulong ni Juls sa akin sa likod.

"You really hate her that much, huh?" tugon ko habang nakangisi.

"Why? I'm not just the only one, I know that you hate him. Admit it Penn," ngumisi rin siya sa akin at nilingon si Ella na katabi niyang naka headset.

Mabuti at naka headset siya para hindi niya marinig ang pinag-uusapan namin, "Nope. I hate myself more."

"Whatever. Hmm, let's hang out tomorrow! Isama na rin natin sina Ella at Mika para mas masaya, ano? G ka ba?" Iiling sana ako ng sumigaw si Pao.

"Syempre! Basta libre mo kami ng foods!" Bigla siyang tumayo habang nakaturo sa amin at dahil sa pagsigaw niya ay biglang nag-iba ang timpla ng mukha ng guro namin.

Bumilog ang mga mata ng mga kaklase ko habang ang iba naman ay nagpipigil sa pagtawa.

Langya kasi itong si Pao! Bigla na lang nagsisigaw, alam naman niya nasa harapan si Ma'am Rodrigo. "Paolo Herrera! Bakit ka sumisigaw sa klase ko?"

"S-sorry po ma'am,"

Tinawanan lang namin siya ng lihim ni Juls at saktong navideohan ni Julianne ang nangyari. Sobrang epic men! Pero mas epic ang expression ni Ma'am Rodrigo lalo na yung mukha niya na nag transform siya into Goku!

"Tangna itong si Pao! Nakakatawa talaga ang mukha niya! Mukhang nabagsakan ng langit at lupa!" Natatawang sambit ko habang nakahawak sa tiyan.

Mahina akong bumulong kay Julianne at pilit kong pinigilan ang tawa ko. Sa sobrang tawa ko ay napaiyak ako.

"Shhh, wag kang maingay! Maririnig ka ni Ma'am." Suway niya sa akin pero alam kong nagpipigil na rin siya sa tawa.

—