Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ο Yoongi δεν ήθελε να πάει σπίτι. Ήθελε να μείνεις μόνος του και να σκεφτεί... να σκεφτεί αν στ' αλήθεια θέλει να ξαναμπεί στην ζωή του Jimin.
Το τσιγάρο, όπως πάντα, του κρατούσε συντροφιά και τον έκανε να ξεχνιέται. Είχε φτάσει μπροστά από το Han River, ένα μερος που αγαπάει πολύ και του ξυπνάει τις αναμνήσεις που προσπαθεί να πνίξει.
Ο Yoongi πέταξε το τσιγάρο κάτω και έβαλε τα χέρια του στις τσέπες του, είχε κρύο. Τελείωσαν εκείνες οι ωραίες καλοκαιρινές μέρες που ο ήλιος έκαιγε όλη την Σεουλ, που όλοι ήταν έξω και οι παραλίες ήταν γεμάτες.
Αλλά αυτό δεν τον ένοιαξε ποτέ ιδιαίτερα, ούτε ο ήλιος, ούτε η ζέστη και ούτε οι παραλίες. Όπως τον χειμώνα, έτσι και το καλοκαίρι, περνούσε τις ώρες μόνος του στους τέσσερις άσπρους τοίχους.
Άρχισε με μικρά βήματα να πέρνει τον δρόμο για το σπίτι του, για καλή του τύχει δεν ήταν μακριά.
Καθώς περπατούσε, ψιθύριζε μια μελωδία που εδώ και κάτι ώρες του έχει κάτσει στο κεφάλι, θέλει να τα γράψει σε ένα χαρτί και να αρχίσει την σύνθεση... και να κάνει αυτό που τόσο αγαπάει χωρίς κανέναν να του το απαγορεύει.
Σήκωσε το κεφάλι του και είδε μια γνωστή φιγούρα να κάθετε πάνω στην γέφυρα. Πλησίασε και είδε τα ξανθά μαλλιά του αγοριού να ανεμίζουν.
Η καρδιά του άρχισε να χτυπάει δυνατά, φοβόταν να κάνει κάποιο βήμα.
"J-Jimin", ψιθύρισε πανικοβλημένος ο Yoongi και κατάφερε να κάνει κάποια βήματα μπροστά. "Jimin τι κάνεις εκεί;"
"Κοιτάω τον ουρανό και τα αστέρια", απάντησε ήρεμα το ξανθό αγόρι και χαμογέλασε. Ο Yoongi κατάπιε δυνατά και κοίταξε τον μικρότερο, ο οποίος φαινόταν σαν να το διασκέδαζε όλο αυτό.
"Μην ανησυχείς δεν θα αυτοκτονήσω... ακόμα τουλάχιστον, απλά μου έλειψαν οι γονείς", ο Jimin κατέβηκε κάτω και κοίταξε μελαγχολικά τον ουρανό.
