Gece Çökünceye Kadar(1.Kitap)

Gala Gecesi

Oraya geldiğim de Ateş bana döndü ve " Benim bildiğim kızlar genellikle, gala gecesi için daha etek tarzı birşeyler giyerler. Ama sen onlardan farklısın herhalde?". O an ki öfkemden dolayı ona sert bir laf çarptım ve"Ben senin tanıdığın kızlara benzemem"diye haykırdım. Bana mutlu bir şekilde bakıyordu. Ondan şuan da soğudum gerçekten de...
Mekana girdiğimizde içki içen kadınlar ve erkekler, dans eden çiftler felan vardı ve kalabalıktan nefret ediyorum. Özellikle böyle mekanlar beni çok sıkıyor...
Birkaç dakika içinde kulaklarım çığlık atıyordu. Bu gürültü on kişi toplanmadan oluşuyorsa iki kişi nasıldır gerisini Allah bilir...
Mekanda birkaç dakika Ateş işleriyle ilgilendi ve başbaşa yemek yedik. Biraz adamdan şüphelendim de değil. Herkese kolay güvenen biri değilim ve Ateş'in iyi biri olduğunu düşünmek istiyorum. Umarım iyi birisindir  Ateş Dindar...
Yemek yedikten sonra manzaralı bir yere geçtik. Bana teşekkür etti ve biraz sohbet ettik;
Ateş;
Ailenle aran nasıl?
Gece;
Afedersin ama benim annem ve babam yıllarca önce kardeşimle bizi terk edip gitti. Onları tanımıyorum.
Ateş;
Afedersin seni üzmek istemedim.
Gece;
Önemli değil. Onlar bizi şuan görmeye gelse bile ben onları şahsen görmek istemiyorum.
Ateş;
Peki neden?
Gece;
Ailemden bu zamana kadar haber alamadım. Ve onlar bir kere bile bizi görmeye gelmedi. Bunu da geçtim bir kere bile bizi aramaya çalışmadılar.
Ateş;
Kardeşim var demiştin adı ne peki?
Gece;
Kardeşimin adı Güneş.
Ateş;
Peki adınızı kim koydu?
Gece;
Benim adımı annem koymuş ama dayım beni rezalet olarak görüyor.
Ateş;
Neden?
Gece;
Benim doğduğum gün dedem vefat etti.
Ateş;
Üzüldüm. Yorgun görünüyorsun. Evine bırakmamı ister misin?
Gece;
Hayır istemiyorum.
Ateş;
Naz etme gel hadi!
Gece;
Offf tamam nasıl istersen!
O gece yorgundum ve hemen eve gelir gelmez yatağıma uzandım ama yarın bana gelen sürprizin farkında olmadan....