Teni Tenime

✦ BÖLÜM 15 | BU SABAH ✦

Hello 💋

Nasılsınız?

Yeni bölümle geldim.Beğenirsiniz umarım.Okumaya geçin.

İyi okumalar.

• • •

Ediz tüm heybetiyle bize doğru ilerliyordu.Gözlerinin hedefi bendim.Korkmalı mıydım?Adım seslerini Hande'de duymuş olmalı ki arkasına baktı.Ediz tam yanımızda durup yanağımdaki gözlerini Hande'ye çevirdi.

Hande dik dik bana bakmaya başladı.Ediz bir anda Handenin sağ kolunu tutup sıktı ve ona bakmasını sağladı.Hande beklemiyormuş gibi afalladı.Koluna baktı ve bana kısa bir bakış atıp ona döndü.

Ediz "Ne yaptığını sanıyorsun?" diye tısladığında bunu ben bile beklemiyordum.Hande şaşkın bir ifade ile yüzüne baktı "Asıl siz ne yaptığınızı sanıyorsunuz!Sizi gördüm Ediz!Benden ne saklıyorsun?Bu sürtük kim oluyor da-"

"Git buradan Hande," Handenin dolan gözleri yere kaydı.Sızlayan yanağımı umursamamaya çalışıyordum.Hande kolunu çekip sinirle ikimize de baktı.Kafasını olumsuz anlamda iki yana sallayıp oradan uzaklaştı.

Gözlerimi yere çevirdim.Hande tamamen uzaklaştığında Ediz bana bir adım attı.Elimi kaldırıp onu durdurdum.Sinirle gülerek kafamı yavaşça iki yana salladım "Yaklaşma."

Ediz yanağıma bakış atıp tekrar bana baktı.Beni dinlemeyip yanıma geldi.Eliyle yüzümü kibarca çevirip büyük ihtimalle kızaran yere baktı.Dişlerimi sıktığımı yeni farkediyordum.

"Acıyor mu?"

Elini ittirdim "Her şeyi tek başıma sırtlamaktan daha fazla acımıyor." dedim.Bunu beklemiyormuş gibi şaşırdı.Dudaklarını ıslattı ve bakışlarını kaçırdı.

"Her şeyi tek başına sırtlamıyorsun Lavin."

Yanağımdan akan yaşı sertçe silip kafamı kaldırıp ona baktım "Belki gerçekten öyledir," gözlerime bakmaya devam etti.Elalarının koyulaştığını gördüm.

"Tek başıma değildir belki ama her şeyin cezasını ben çekiyorum Ediz." bana doğru adım atınca ellerimi göğüsüne koyup onu ittirdim.Daha çok o ittirmeme izin verdi.Tüm hıncımı ondan çıkarıyormuş gibi ittirmeye devam ettim.Aynı zamanda bir şeyler söylüyordum.

Yanaklarımdan akan yaşlar ardı ardına gelirken duramıyordum.Bileklerimi tutup beni durdurdu.Kafamı kaldırdığım için yüz yüzeydik "Acı çekiyorum.Ben..Ben artık dayanamıyorum Ediz." Sesim titriyordu.Nefesimin kesildiğini biliyordum.

Alnımı omuzuna yasladım.İçimde tuttuğum göz yaşlarımı orada akıttım.Bir şey demedi.Engel olmadı.Burnuma gelen buram buram kokusu beni rahatlatıyordu.İçimde bir gram huzur varsa bunun nedeni oydu.Derin bir nefes alıp kokusunu içime çektim.Farkedip,etmediği umurumda bile değildi.

"Dayanamıyorum."

Diye fısıldadığımda yaslandığım bedeninin kasıldığını hissettim.Yutkunduğunu işittim.Kafamı kaldırıp ondan uzaklaştım.Yanaklarımı sildim.

"Bitsin."

Gözlerini bana çevirdi.Yüzüme bakmaya devam etti.Ben onun aksine ona bakmamaya özen gösteriyordum "Bu saçma oyunu bitirelim.Ben kendi başımın çaresine bakarım.Bir şekilde halledebilirim."Yüzümü inceliyor ama tek kelime etmiyordu "Her şey için teşekkürler."

Bir adım atıp ona yaklaştım.Parmak ucumda hafif yükseldim.Bunu bir daha yapamayabilirdim.Belki de bu yüzden yapmıştım.Kalbimin deli gibi attığını biliyordum.Bunun nedeninde farkındaydım.Bunun bir son olduğunuda biliyordum.