Benim Adım Yaz

TÜRKER KUCAKLAŞMASI

Herkes farklı amaçlar doğrultusunda yaşıyordu hayatı herkesin başka bir mutluluk sebebi vardı.

Elif ise zorlu bir yola girmişti mutluluğu için. Sorunsuz ve sıkıntısız bir hayatı olması biraz zordu. Böyle düşünme sebebim Vural abinin bir evlilik yapmış olmasıydı ve bu ne kadar normal olsada içime ister istemez kurt düşüyordu.

Nişanlanalı iki hafta olmuştu ve ben bu hafta sonu sınava giriyorum. Tabi Vural abi gelinlikli damatlıklı bir düğün istemediği için sınavdan bir iki gün sonra nikah salonunda sadece aileler arasında bir nikah kıyılacak.

"Yaz hadi annecim gel kahvaltını yap bırak artık bir gün kaldı beynin dinlensin biraz. "

Annemin ayak sesleri kesik kesik kulağıma gelirken bir çığlık koptu

"Yazz..!"

Yere yığılmış halde beni bulunca yattığım yerden kaldırıp kendime gelmem için silkmeye başladı. Gözlerim yavaş yavaş açılırken kendimi yatakta uzanır halde buldum. Annem babam ve Elif başımda merakla beni seyrediyordu.

"Anne gözlerini açtı."

"Noldu anne bana?"

"Yavrum öylece yerde baygın buldum seni."

Yatakta doğruldum ve midemden gelen gurultu ile annemlere bakıp

"Sanırım açlıktan tansiyonum düştü. "

Annemler sakinleşince mutfağa kahvaltıya doğru ilerledik.

***

Ara sıra kendini gösteren baygınlıklarım devam ederken günlerde çabucak geçiyordu. Ve günlerden cumaydı yani yarın ilk sınava girecektim. Ne kadar uzun geçen bir yıl olsada sınava baya çalışmıştım. Kendimi sınavı kazanmaya mecbur hissediyordum. Ve mecburdum...

Giray turizim fakültesindeydi bense edebiyat.

Telefonumun melodisi odayı doldurunca elime aldım. Arayan Giray'dı.

"Alo"

"Efendim Giray "

"Napıyosun güzelim?"

"İyim yemeğe inecektim ki sen aradın."

"Yemekten sonra ariyim o halde."

"Yok şimdi konuşalım sanırım biraz heyecan var içimde ve sana ihtiyacım var tam zamanında aradın."

"Bitanem daha kaç kez konuşucaz bunları. Heyecan yapacak ya da strese girecek bir şey yok çünkü sen aylardır çalışıyosun ve sadece bir kaç saat sakin kal."

"Peki tamam tamam sabahta ararmısın sınavdan önce. Sesini duymak iyi gelir..."

"Düşünmem lazım. Senin sesini duymak bana farklı etkiler bırakabilir."

Böyle konuşmasına sinirlenip sessiz kaldım bir süre.

"Yaz, güzelim orda mısın?..... Kızmadın değil mi?....  Ya hadi ama şakaydı sadece."

Telefonu kapatıp içimden ona kadar saymaya başladım. Biliyordum dayanamayıp ya arayacaktı ya da mesaj atacaktı.

Bir... İki... Üç veeee...

Telefondan odaya yankılanan melodi sesi... Cevap vermeyip bekledim... Bir kez daha aradı ve bir kez daha. Biraz burnu sürtmeliydi ve sürtecekti. Telefonu masaya bırakıp çıktım odadan.