Ohoh

111 7 5
                                    

POV Vera

Tijdens het luisteren van mijn muziek merk ik dat gedachtes terug gaan naar vanmiddag.


*Flashback*

"KOM VERA DAN GAAN WE VAN DIE DONKERE GLIJBAAN!" Schreeuwt Femke terwijl ze me meetrekt. Een glimlach komt op me gezicht zo enthousiast was ik ook altijd tegen me broer. We lopen de trap op en sluiten in de rij aan. "Wat gaan we trouwens nog meer doen?" Vraagt Femke. "Weet ik niet, het is ook niet tegen ons gezegt, " antwoordt ik haar. Ze knikt en ziet dan dat er nog maar 1 iemand voor haar staat. Een Nog grote glimlach komt op haar gezicht. Als ze de glijbaan in gaat besef ik dat een groepje jongens van een jaar of 17 achter me is komen staan. "He," hoor ik achter me. 1 van de jongens duwt zich naar voren en blokkeert de ingang van de glijbaan. "We zagan je al eerder maar misschien staat een badpak je beter dan kun je je buik verbergen aangezien die berhoorlijk dik is," ik voel hoe er een brok in me keel komt. "Oh wacht dat helpt niet voor je armen en benen," voordat de jongens nog wat anders konden zeggen duwde ik die ander weg en ging van de glijbaan af.

*Einde Flashback*

Tranen stromen over me wangen. Ik loop naar de badkamer en kijk in de spiegel. Zouden die jongens echt gelijk hebben. "Tuurlijk hebben die jongens gelijk" hoor ik een stem in me hoofd zeggen. Nee nee niet nu. Ik dacht dat ik er van af was. Ik kijk om me heen en me blik blijft hangen bij de wc. Ik kijk nog een keer in de spiegel en zie dat ik toch wel veel ben aangekomen in vergelijking met vorige jaar. Mijn blik gaat weer terug naar de wc. Zou ik?! "Ja je kunt het, net als vorig jaar," gaat er weer door me hoofd heen. Ik loop er langzaam heen en ga ervoor op me knieën zitten. Voor ik het weet heb ik me finger al in me keel gestoken. Nadat alles eruit is besef ik pas wat ik gedaan heb. Ik ben weer terug bij nul. Tranen stromen over me wangen. Ik trek nog snel door voor ik tegen de muur ga zitten. Ik trek me knieën op en sla me armen er om heen. Ik heb niet eens door dat de deur opengaat.

POV Niels

Ik weet niet wat er gebeurdt is maar er moet wel iets heel ergs gebeurt zijn om vera aan het huilen te maken. Vera huilt nooit teminste op school niet of waar ik haar ook zie. En om eerlijk te zijn heb ik geen idee wat ik moet doen. Ik loop voorzichtig naar haar toe. Ik ga naast haar zitten en sla een arm om haar heen. Ze lijkt eerst te schrikken maar al gauw kruipt ze dicter tegen me aan. Een warm gevoel gaat door me heen. Nu niet aan denken Niels. Ik probeer haar rustig te maken. En voor ik het weet is ze in slaap gevallen tegen me aan. Ik til haar op. Ze is niet heel zwaar. Maar ik ga ook niks voor niks elke week naar de sportschool. Ik leg haar voorsichtig op het bed neer en trek haar schoenen uit. Ik pak de deken en leg het over haar heen. Ik kijk hoe laat het is en besluit dan zelf ook naar bed te gaan.

POV Vera

"OPSTAAN VANDAAG GAAN WE EEN VIDEOCLIP MAKEN VOOR EEN CIJFER JE HEBT NOG EEN HALF UUR VOOR JE BIJ HET ONTBIJT MOET ZIJN!" Wordt er op de gang geschreeuwd en ik dacht nogwel dat we stil moesten zijn. Mijn gedachtes gaan weer terug naar gisteravond. Ik kan me nog herinneren hoe Niels me kwam troosten. Nu ben ik er eigenlijk helemaal niet meer blij mee. Hij heeft me zwakke kant gezien. De kant die alleen mijn vader, moeder en broer wisten dat die bestond. De kant die ik verborgen wou houden voor iedereen. Een zucht verlaat mijn mond. Het is nu woensdag en we gaan vrijdag laat in de avond weer terug. Ik sta op en merk dat Niels al uit zijn bed is. Ik heb het niet eens gemerkt. Ik pak me mobiel en kijk hoe warm het wordt vandaag. Het vordeel van dat we nog in de zomer zitten is dat het nog warm kan zijn. Het wordt rond de 20 graden. Ik pak me zwarte ripped jeans met een leuke tanktop en een bloesje die ik om me middel knoop. Ik loop snel de badkamer in als Niels eruit loopt en trek alles aan. Mijn kleren van gister die ik nog aan had stop ik in de koffer en ik borstel me haar even door. Ik doe nog een ketting om een doe wat maskara en oogotlood op. En klaar is kees. Ik loop de badkamer uit en trek me zwarte Dhr. Martins aan. Ik ben klaar voor vandaag.

----

OMG IK VOEL ME ZO SCHULDIG IK WAS DE BOEKEN IN ME BIBLIOTHEEK AAN HET LEZEN TOEN IK ME BEDACHT DAT IK ZELF OOK BEZIG WAS MET SCHRIJFEN OMG. HET SPIJT ME ZO ERG!! Ik wadeer het heel erg als je me boek er nog in je bibliotheek hebt staan. Ik ga in 2015 weer meer update :) GELUKKIG NIEUWJAAR!!

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Jan 03, 2015 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

Haat, vriendschap en verliefdheid.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu