Love Square [Slow Update]

Chapter XIV. with Important Author's Note

******************************************************************************Chapter XIV

Love Square by unpredictablefe

******************************************************************************

“Bea’s POV”

Nakasakay na kami ngayon sa van patungo dun sa IKA. Napag-usapan namin na iiwan na lang namin ito sa police station. Maaga kaming bumyahe dahil mukhang aabutin kami ng isang araw bago makarating doon.

“Paano kung pagdating natin dun nakaalis na pala siya?” biglang sabi ko ng maihabilin na namin sa police station ang van. Nakasakay na kami ngayon sa jeep. “Paano kung masayang ulit itong araw na to?”

“What you think will happen, Bei. Kaya think positive lang ha?” tugon ni Kath. “Wala tayong mapapala kung di natin susubukan. Dahil ayun pa nga sa kanta ng Parokya ni Edgar,…”

“Wag kang matakot na baka magkamali. Walang mapapala kung di ka magbakasakali.  Dahil…. Lumipas ang oras, baka ka maiwanan kung di mo susubukan….” Pakantang tugon ni Jake sa kanta ng Parokya na Akala. Sabay sa pagkanta niya ay ang pag-akbay sa akin.

“Wag kang mag-alala, Bea. Kung sakali mang di natin maabutan si Tito Ben doon, atleast sinubukan natin.” Tugon pa ni Kuya na inakbayan si Kath.

“Ito ng mga, officials ng barkada.

Kanya-kanyang kalokohan ang bawat bida.

Merong medyo bading, meron ding hindi natuli..” natatawang kanta ni Jake habang tinuturo si Kuya na katapat niya lang. Wala pa kasing mga pasahero.. “Kompleto sa rekado, ang barkada namin…”

“Pinagtagpo-tagpo kami ng tadhana,

Kahit pinanggalingan namin ay iba’t-iba.

Walang pakialam kung san mapadaahhhan.” Tugon ni Kath na hinawakan naman ang mga kamay ko. “Basta’t sabay-sabay kaming magtatawanan…”

“Basta’t nandyan ang bawat myembro ng tropa,

Ang kalukohan ay hindi mawawala.

Di na dapat pinag-iisipan pa

Lahat tayo ay dapat magsaya!!!.” Nagpalit naman ngayon ng upuan si Kuya at Jake. Bale si kuya na ang katabi ko.

“Musmos pa lang magkakasama na kami,

Nagkasundo kahit iba’t-ibang ugali.

Ganyan lang talaga sa ‘ming munting barakada.” Ganda talaga ng boses ni Kuya Daniel. Oo nga, mas maganda boses ni Jake, pero maganda rin boses ni Kuya. Marami-rami na ngayon ay nakasakay sa jeep, pero patuloy lang kami sa pagkanta. “Kasa-kasama mo sa hirap at ginhawaaaa..”

“Magkasabay mula sa pagsikat ng araw.

Magkasama kahit na daigdig ay magunaw….

Sa dami-dami ng aming napagdaanan..” ako naman ngayon ay kumanta. Yung ibang pasahero nakangiti lang sa ami. Tapos si Manong driver nagsimula lang sa pagdrive. “Walang tatalo sa aming pinagsamahan…”

“Basta’t nandyan ang bawat myembro ng tropa,” yung ibang pasahero na ang kumanta. Pati na nga rin si kuya driver kumanta na. Nagpatuloy lang kami sa pagkakantahan. “Ang kalukohan ay hindi mawawala. (KaDaJaBe: mawala…) Di na dapat pinag-iisipan pa,

Lahat tayo ay dapat magsaya!!!.”

“Magkakaibigan po kayo ate?” tanong ng isang bata pagkatapos ng kanta. Katabi siya ngayon ni Kuya sa left, dhil ako ang nasa right ni Kuya. Tumango na lang ako. “Ako rin po may kaibigan. 4  rin po kami. Si KC, DJ, JA (Jay-Ey), at ako po. Ako nga pop ala si BM. Beanca Marie Landero Binene. Yung real name po ni KC ay Kathryn Chandria Manuel Bernardo, tapos si DJ ay si Daniel John Ford Padilla, at si JA naman, ay si Jake Angelo Vargas. Pero po, pinag-aaway po kami ng ibang tao kasi galing kami sa magkalaban na pamilya. Yung close lang po ng family ko ay si JA. Sige po ate, baba na po ako. Ba-bye.”

“Ang cute nung bata kuya noh?” sabi ko naman kay kuya. Bumaba na kasi ang bata. Malayo-layo na rin kasi ang byahe. Pero mga 10 minutes pa lang. “Parang tayo lang.”

“Tumigil ka na nga sa kakaemote mo Bea Elaine.” Tugon naman ni Kuya kaya tumahimik na lang ako. Isinandal ko ang ulo ko sa balikat niya at pumikit. Matutulog na muna ako dahil limang oras pa naman ang byahe patungo dun sa unang stop. Ng makaratin kami sa unang stop ay sumakay na ulit kami. Baba at sakay yung ginawa namin hanggang nakarating na nga kami dun sa lugar na sinasabing pinuntahan ng papa si Jake.

******************************************************************************

Author’s Note:

Pasensya na talaga blanko na naman ang utak ko. Di ako makaisip kung ano isusunod ko dito. Sino gusto tumulang diyan?? Pwede ba kayo muna ang gumawa ng para sa next chapter? Promise, bibigyan ko kayo ng credit, or pwede rin na kayo tumapos ng story na ito. Or, pwede ba kayo magsuggest kung ano ang pwede gawing next scene?? Please, I really need it. I really want to finish this story, kaso talagang blanko ang utak ko. Sorry.

This chapter is dedicated sa nakasagot ng question sa last chapter kung kelan talaga ang birthday ko. Yeah, I’m two days older than Daniel Padilla. April 24, 1995 ako ipinanganak, at si Padilla naman ay April 26, 1995. Thank you for reading @fasheek04. Thank you rin sa pagsagot.

Sa lahat naman ng readers, thank you dahil binigyan niyo ng oras ang baliw na estoryang to. Kahit alam kong di siya maganda gaya ng mga sulat ng ibang author, pero binigyan niyo pa rin ng oras. Maraming thank you talaga sa inyo.

Sa lahat ng KathNiel fans, congratulations sa Team Gino for winning the Princess And I Royal Fair Game Two. Sana manalo pa rin sa Game Three. Sa lahat naman ng nainis sa desisyon ni Mikay sa PAI, wag kayo magalit, utos yun ng director, at yun ang nasa script, wala silang magagawa kundi sundi ito.

Sa lahat naman ng JaBea/JhaBea, sana patuloy suportahan ang lahat ng project ni Bea at Jake kahit di man sila magkasama. Wag natin i-compare ang JaBea sa ibang love teams, dahil JaBea is JaBea. Wala silang katulad.

Pa promote na rin

The Rainbow Actress

His Nerdy Princess

BadBoy ni BadGirl

BadGirl ni BadBoy

Happy yet Sad Ending <3

Again, thank you, sorry, and God bless!