"Bazı gerçekler"

18 1 1
                                    

Göktuğun söylediklerini sindirmeye çalışıyordum. Ne uygulaması, ne erişmesi anlamıyorum. Ben de herkes gibi indirdim ve gittim gösterilen yere. Başka bir şey yapmadım ki...

Göktuğ: Pişt, cevap vericek misin artık?

Ben: Nasıl olur...

Göktuğ: Beklediğim cevap bu değil biliyorsun

Ben: Ne yapayım? Bilmediğim şeyi sana nasıl söyleyeyim? Ben bile bilmiyorum nasıl yapmışım bunu

Göktuğ sakince yüzüme bakarken alakasız alakasız konuştu

Göktuğ: Çok da fena sayılmazsın aslında.., adın neydi senin

Arkadan Batuhanın sesi geldi. Göktuğ başını bile çevirmedi

Batuhan: Helenay

Göktuğ: Güzel isim

Batuhan: Ee, noldu anlattı mı bir şeyler?

Göktuğ: Kendisine sor, bir şey bilmiyormuş

Batuhan: Bak canım biz insan öldürmüyoruz, öldürmüyoruz diye bu kadar zorlama istersen?

Ben: Su istiyorum ben

Göktuğ yorgun yorgun yüzünü ovuşturdu. Batuhan da ağrı şekiyor gibi şakaklarını ovdu.

Batuhan: Çok zorsun, çook

Batuhan odadan çıkıp elinde suyla geri döndü. Yavaşça uzattı

Batuhan: Peki, olayı baştan sona anlat o zaman

Ben: Anlatmam

Göktuğ: Bir şey bilmiyorsan neyi anlatacaktın?

Ben: Ölümden-öte-köy-yok

Göktuğ: Üzerindeki dahil bana tam üç tişört borcun var

Ben: Sana borçlu kalmam merak etme, hatta al çok istiyorsan

Üzerimdeki tişörtü çıkarmaya çalıştım ama elim yüzünden hareketlerim kısıtlıydı ve şuan sanırım çırpınıyor gibi görünüyordum.

Göktuğ: Üzerinde kalması daha doğru

Aklıma gelen bir soruyla duraksadım.

Ben: Benim üstümü kim değiştiryor ya!?

Göktuğla Batuhan birbirlerine baktılar

Göktuğ: Bakmadım

Ben: Aşağlık!

Batuhan: Cesaretine gerçektrn hayranım ama bize yardımcı olsan iyi olur

Ben: Sizinle bir insan gibi konuşmamı istiyorsanız, insanı bir ortam yaratın

Batuan: Abiye de verelim mi?

Ben: Hey!

Göktuğ: Kabul

Batuhan: Şaka mı bu?

Batuhan odadan çıktı. Göktuğ bıkkın bir halde arkasından gitti. Ben de acımla kaldım burda tek başıma. Ben bir şeye erişmedim, hiçbir şey için ekstra çaba sarf etmedim. Herkes gibi indirdim ve lanet olsun ki gittim. Hiçbir şey görmedim, ben bir şey bilmiyorum... nasıl oldu, nasıl? Elim ağrı yapmaya başlayınca yatağa geçtim. Komodindeki sudan içtim, arkama yaslanıp örtüyü üzerime çektim. O kadar yorgunum ki, o kadar bitkin.., hayatımda bir an dışında, hiç bu kadar çaresiz kalmamıştım. Çok korkuyorum belli etmemeye çalışıyorum, zihnim en az vücudum kadar yorgun. Gözlerimi kapatıp örtüyü kafama kadar örttüm, bacaklarımı karnıma çekip cenin poziysonunda düşünmeye devam ettim. Biraz sonra dayanamayıp uykuya daldım

Esvera BervaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin