Als de hel openbreekt..

365 15 0
                                    

|elena|
"UIT DE KANT, VLUG UIT DE KANT!!"
Ik hoorde matt, de jongen uit mijn klas horen roepen.
In zijn armen lag zijn zus vicky, er zat een wond in haar nek en ze was bewusteloos.. Iedereen maakte vlug dat hij opzij ging.
"BEL EEN AMBULANCE VLUG !" Gilde matt.
Maar dat had iemand blijkbaar al gedaan want in de verte hoorde je serenes die steeds dichterbij kwamen.
De ambulance kwam toe, maar je kon er zo goed als niets van zien. Ik keek geschokt toe naar al het bloed.
Toen zag ik stefan.. Hij was helemaal aan het beven en probeerde er niet naar te kijken.
"Stefan gaat het wel met je?" Vroeg ik bezorgd.
"Nee niet echt nee, ik ga naar huis" zei hij.
"Maar..." Ik wou niet dat hij al naar huis ging, op de een of andere manier ben ik graag bij hem. Ik voel me veilig bij hem.
Maar voor ik het wist was hij weg.. Ik zag hem nergens meer..
Ik keek rond me. Weg..'
|stefan|
Ik klom door het raam naar binnen en ging aan mijn schrijftafel zitten.
Liefste dagboek,
Ik wist het niet zeker.. Maar dit zijn genoeg aanwijzingen..
De kraai, de mist, en vicky.. De beet in haar nek met de tanden die er duidelijk instonden..
Hij is terug. En dit zal voor onheil zorgen, ik moet mijn broer damon terug wegkrijgen. Of phoenix is nooit meer veilig.
|damon|
Ik keek toe hoe mijn broertje aan het schrijven was. Klaar om hem eens te verrassen.
"Hallo broer" zei ik lachend met een gemene toon in men stem.
"Damon." Zei hij niet verrast en vals.
"Ik dacht, het is lang geleden ik kom mijn broer nog eens bezoeken ik stoor je toch niet hoop ik?"
"Jij stoort altijd damon, wat kom je hier doen?!" Zei hij weeral op die valse toon.
"Niet zo gemeen broertje, weet je nog dat ik 150 jaar geleden beloofd heb je het leven zo zuur mogelijk te maken? Wel, ik ben een man van mijn woord weetje."
"Damon, vermoord me, ga je gang. Maar ik. Alleen ik. Heb het horloge, de weg naar de tombe." Zei hij alweer. Op die gluiperige toon.
"Stefan, luister goed klein schattig vampier broertje van me" hij keek me woedend aan bij die woorden, waardoor mijn grijns alleen maar groter werd.
"Jij bent op dat mensendieet van je, dus nu je alleen dierenbloed drinkt, ben ik veel sterker dan jou. Je kunt me niet tegenhouden, ik blijf hier denk ik nkg even plezier maken.beetje mensenbloed. Weetje het schijnt dat ze in phoenix echt lekker bloed.."
Hij liet me niet uitpraten, ik vloog door het glazen raam en oppeens lag ik buiten op de stenen vloer van het terras. Stefan had me door het raam geduuwd van woede..
"Broer, ik heb beloofd je het leven zuur te maken. Dus dat begint nu.."
Ik stak een mes die op tafel lag recht in zen buik. Hij kromp ineen en viel voorover van de pijn.
(Vampiers gaan pas dood als je met een houten staak door hun nart gaat, je kunt tien keer let een geeweer schieten ze gaan niet dood, ze hebben dubbel zoveel pijn als een mens maar de wonde is na een dag alweer dicht en dan Voelen ze er niets meer van)
"Fijne avond nog broertje" zei ik vals..
Hij lag dubbelgeklapt van de pijn op de grond en zij met moeite:
"Denk niet dat je gewonnen hebt damon, ik heb het kompas horloge, katherine blijft in de tombe! "
"Ik krijg haar er nog wel uit broertje, met of zonder kompas horloge.."

Dit Was deel 7 :) hopelijk vonden jullie het leuk ! Laat gerust jullie mening en of tips achter ! :D reageren is ook altijd leuk 😃 zeker stemmen he !! :)

Only a vampire can love you foreverWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu