Reach the Peak

Chapter 23

Scarlett POV

"Let's find our seats" rinig kung sabi ni Zach "we're from Barro Entertainment." Sabi ni Zach sa receptionist at tinulungan naman kaming mahanap ang upuan namin.

"Mom Im bored" sabi ng anak kong si Zaih "Don't worry baby magsisimula rin ito mamaya" sabi ko "I want to play with them" sabi naman ni Zion at tinuro ang mga bata sa kabilang mesa "okay..but be careful " sabi ko at nagmadali na ang dalawang puntahan ang mga bata sa kabilang mesa.

"Don't go far" sabi ni Zach sa mga bata at nagmadali na itong tumakbo papunta sa kung saan man.

After a couple of minutes nagsimula na ang party. "Don't worry babalik din yung mga yun" hinawakan ni Zach ang kamay ko ng akma na akong tatayo para hanapin ang mga bata "mahigpit ang security dito kaya wag kang magalala" dagdag pa niya at biglang sumulpot ang dalawa sa likuran ko "sorry mom" sabi ng anak ko at hinalikan ko na lamang sila "take your seats" sabi ko sakanila at naupo naman sila.

"First of all I would like to thank Mrs. Ford and Mr. Mendez from the Ford Corporation" sabi ng host and their I saw my mom with tito seating on another table near the stage. "Sila po yung naghanda para sa pagtitipong ito" dagdag pa nito at nagpalakpakan naman ang lahat. "Please join me here Mrs. Ford and Mr. Mendez" pumunta naman sila sa entablado at nagbigay ng kanilang opening speech. Naluha nalang ako bigla ng makita ko na ulit si Mom. "Why are you crying mom?"madali kung pinunasan ang luha ko at hinarap ulit ang mga anak ko " nothing"I smiled at them "Mom don't cry..we'll be sad if you cry" niyakap ako ng aking mga anak "Don't worry baby I'm just fine..It's just tears of happiness" sabi ko sakanila hinalikan lamang nila ako tsaka bumalik na sila sa upuan nila.

"Dana??" Biglang nahinto ang lahat at napatitig sa kung saan nakatingin ang aking ina at iyon ay ang upuan naming apat. "Mom did she called you Dana?"tanong ni Zion " I think she's wrong"sagot ko sakanila saka tumingin ulit sa entablado. Biglang lumapit saakin si mom ngunit biglang nagsalita ang ama ni Nathan.

"Dana you're back!It's been 3 years since you left" sabi ni tito Arthur.

"I think you're mistaken Mrs. Ford..Mr. Mendez.." Biglang hinarangan ni Zach si Mom na makalapit saakin and I'm thankful for that. Mabilis naman akong niyakap ng aking mga anak.

"No I'm not!!She's my only daughter" Saad ni Mom "She's Dana...Dana darling come here" tumingin saakin si mama at nakita kung may tinatawagan si tito Arthur and I think si Nathan ang tinatawagan nito.

"Ma'am I think you're mistaken. I am not Dana...you're??" I tried to stop crying for the sake of my children and for them not to know who I really am. "Daughter" sagot ni Zach "oh yeah... I think you've mistaken me as your daughter but I'm not your daughter" sabi ko sakanya.

"I'm here for the sake of our company named Barro and I don't expect this to happen." Sabi ko sakanila at nakita ko ang mga luha sa mata ni mom at nakita ko ring napahinto si tito sa paguusap nila ng kanyang tinatawagan at tumingin saakin.

"My mom's name is Scarlett not Dana!" sabi ni Zaih "And she will never be your daughter" rinig ko namang sabi Zion.

"Scarlett?" Takang tanong nito ngunit tumalikod na ako bago pa makita ang mga luha namumuo sa aking mga mata.

"Yes! She is Scarlett Scaunder...She is my wife" Rinig kung sabi ni Zach.

Binuhat niya ang dalawa naming anak at umalis na kami sa lugar bago pa kami maabutan ni Nathan dahil natitiyak kung malaking gulo ang mangyayari.

"I never knew that your parents would be their" pagbasag ni Zach ng katahimikang namumuo sa loob ng sasakyan.

"So do I"tinignan ko ang mga bata at nakita kung mahimbing na silang natutulog

" What should we do now?"taning niya "I know Nathan would know what happened at the party and if he is willing to listen I will tell him about my childrens" I saw how sad his face is.

"Don't worry I will never ever leave you" sabi ko sakanya at binigyan siya ng mahigpit na yakap.

"I will never be Dana again..the Dana who marry the wrong man" patuloy ko "You're the best man who take good care of me and my children and I know you would never be like him" Pagpapagaan ko sa kanyang kalooban.

"I would never betray you all I need is your trust" sabi niya.

"I hope you wouldn't" I said at tumingin siya sa akin.

"I told you that all I need is your trust" matiim ang kanyang tingin saakin.

"Oo na! Tumingin ka nga sa kalsada" pasigaw kung sagot sakanya habang nakatingin sa paparating na sasakyan na patungo saamin.

"Shit!" rinig kung sabi niya.Mabilis niyang nailiko ang sasakyan sa gilid upang hindi tamaan ngunit sa kasamaang palad nahagip parin ang kotse namin at biglang nagising ang mga bata mabuti nalang at hindi natumba ang aming kotse at mabuti nalang iyong headlight lang ang nahagip ng sino mang nagmamaneho ng kotseng iyon.

Parehong nahinto ang aming sasakyan at agad na binuksan ni Zach ang pintuan upang harapin ang driver nang sasakyang bumangga saamin.

"Dyan ka lang wag kang bababa" sabi niya

"Siraulo yata yun at baka kung ano pang gawin sayo" sabi ko sakanya

"Stay with the children kakausapin ko lang" sabi niya at pumunta na sa kotse na nakabangga saamin.

"Hushhh na baby okay lang yan" pagpapatahan ko sa mga bata

"Mommy!!We're scared" sabi ni Zion. Wala na akong ibang nasabi at niyakap ko na lamang sila. Nakita ko si Zach na kinakausap ang driver at nakita ko namang kalmado lang siya.

"Do you want to eat chocolate" Sabi ko sakanila "yes mommy" sagot ng dalawa

"Just wait a little bit " agad kung hinanap ang tsokolate sa loob ng bag ko.

"Is that the bad man" rinig kung sabi ni Zion

"That's the evil man we encountered in the airport" ani naman ni Zaih kaya naman agad akong napatingin ngunit hindi ko na makita kasi natabunan na ni Zach ang sinasabi ng mga batang lalaking nakita nila sa airport.

"Mom where's the choco.." binigay ko na sakanila ang tsokolate "sorry baby" pagpapaaumanhin ko sa mga anak ko

"Daddy's coming" nakita kong pumasok na si Zach sa sasakyan

"Sino yun nakita daw yun ng mga bata sa airport?"tanong ko " siya nga yung nakipagaway sa mga bata"rinig kung sagot niya

"Are you two okay?" Tanong niya sa mga bata at tumango lamang ito

"Ano sabi?" Tanong ko ulit "Nagmamadali daw siya kaya hindi niya agad nakita ang kotse natin" sagot niya at tumango nalamang ako.