Scarlett POV
"C'mon now" nakangiti kong sabi sa kanila
"I'll treat you an ice cream" dagdag ko pa kaya naman nakangiti na ang mga batang nagmamadaling lumabas sa taxi
"I'm sorry" nakita ko ang malungkot na mukha ni Zach "Like what I'd told you a while ago... It's no ones fault" sabi ko sakanya at pumasok na kami sa ice cream shop
"Hi!" Masayang bati ni Zion sa isang bata "hello" sagot naman nito
"I smell something fishy" rinig kung sabi ni Zach
"Stop it!their still mah baby" saway ko sakanya at napatawa siya
"Just kidding" tinitigan ko siya nang mabuti "what?" tanong niya habang tinititigan ko parin siya ng mariin
"That's the Zach I know" sabi ko sakanya at napakunot ang kanyang noo
"What?" Tinawanan ko nalang siya at nagorder nalang ng ice cream
"I love strawberry" nakita kung masayang kumakain ang mga anak ko "I love chocolate" sabi naman ni Zion
"How I wish na masaya nalang tayo palagi"
"Theirs always sadness Zach remember that"alam kung nakatingin na saakin ngayon si Zach
" What do you want me to do?"tanong niya
"Shall I punch him?" napangiti ako sa sinabi niya "or..."
"Just stay away from him" napahinto siya saglit "leave it to me ako na ang bahala sakanya and I think I'll give him a chance..." Hindi niya ako pinatapos
"If that's what you want to" ramdam ko ang lungkot sa boses niya
"Let me finish first" tumingin ako sakanyang mga mata
"I'll need to talk to him one last time " biglang lumiwanag ang kanyang mukha
"One last time?" Masigla niyang sabi
"Yeah... I'll be happy even if I won't have a husband or a boyfriend as long as I have a bestfriend like you" sabi ko sakanya
"I will never ever be in a relationship again I'm happy with my children and they're already enough for me" dagdag ko pa
"Handa ka namang tulongan ako diba?" Tanong ko sakanya
"Oo naman what are bestfriends for....right?" binigyan ko siya ng isang malaking yakap
"I can't breathe" kumalas naman ako sa pagkakayakap sakanya at napatawa nalang kaming dalawa
"Ms. Scaunder we're sorry about what happened on the party" nakita ko si Mr. Mendez kasama si mom
"It's okay" sabi ko "are you really not my daughter?" tanong ni mom na kay lungkot ng mukha
"Stop it already Faith alam naman nating magkamukha lang sila ni Dana" sabi naman ni Mr. Mendez
"Yes I know I'm just..." hindi nalang niya itinuloy ang kanyang sasabihin bagkos ay tinitigan niya ako ng mariin
"Can I touch your face?"tinanguhan ko lamang si mom. Nakita ko namang naluluha na siya habang hinahaplos ang aking mukha ramdam ko ang sakit na dinaramdam niya ngayon. Alam kong masakit ang mahiwalay sa anak kahit nga ako kapag nalalayo ako sa mga anak ko nasasaktan ako at agad na nagungulila si mom pa kaya na ilang taon na akong di niya makita o hindi man lang nagparamdam sakanya . Maya-maya pa ay bigla nalamang siyang tumalikod at paalis na sana ng yakapin ko siya.
" I'm sorry mom" pati ako ay napaiyak nalang rin. Hindi ko na kayang magpanggap pa at hayaang masaktan at umiyak si mom ng ganito
"Dana?" Humagolhol na lamang si mom sa pagiyak at niyakap ako pabalik
"I'm very sorry" paghingi ko ng tawad.
"What does this mean?" Nagtatakang tanong ni Mr.Mendez
"Let's talk about it at home" sabi ni mom at hinila na ako palabas ng shop
"Let's go" madali namang kumilos si Zach at binuhat ang dalawa kung anak at sumunod saamin
--------------
A/NIt's a short update but I'll keep on posting another chapter so please keep reading.
P.S Read....vote...and leave a comment
-when someone leaves a comment on my story I feel blessed and it inspires me so I hope you leave a comment about your insight or your feelings while reading the story. Lovelots y'all.
BINABASA MO ANG
Reach the Peak
RomanceDISCLAIMER This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, locales, and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or act...