ESMER (#Wattys2016)

≛ Bölüm 1-Tanışma ≛

"Hadi Sehrin. Geç kalıyoruz!" Sıla boy aynamın önünde dikilirken üzerime dar paça kot, lacivert pantolonumu geçirdim. Üzerime beyaz renkteki bluzlarımdan birini giydikten sonra Sıla'nın yanında ki makyaj masasına oturdum. Saçımı dağınık bir topuz yaparken Sıla onaylamadığını belirten bakışlar fırlatıyordu bana. "En azından makyaj yapamaz mısın Sehrin?" dedi yüzünü buruştururken. Ona aldırmadım. Makyaj yapmadığımı bilmesine rağmen ne zaman dışarı çıksak aynı şeyi tekrar etmeye devam ediyordu.

"Hayır." dedim sakince. O, rujuna bir katman daha sürerken siyah renkteki converse ayakkabılarımı geçirdim ayağıma.

"Bir Club'a gidiyoruz Sehrin. Cenazeye değil." deyince kıkırdadım. "Yeni mi açılmış bu Club?" dediğimde ilgisini aynadan çekip benim üzerime yoğunlaştırdı. "Evet, yanılmıyorsam 2 hafta olmuş açılalı. İsmine bayılacaksın!" Bu sefer been ilgimi tamamen ona verdim. "Neymiş adı?" Kıkırdadı. "Süpriz." Ardından beni tekrar süzerek daha da yakınıma geldi. Sanki bir sır veriyormuş gibi eğildi. "En azından daha seksi şeyler giysen?" Gözlerimi devirdim. "Eğlenmeye gidiyoruz Sıla; fahişelik yapmaya değil." Sözlerime alındığımı belirtircesine kafasını aynaya çevirdi. Ama kısa sürede unutacağını biliyordum. Her şeyi kafasına takan biri değildi Sıla; benim aksime.

Üzerine mini bir kot etek ve göbeğini açıkta bırakan bir tişört giymişti. Tişörtünün üzerinde "Love or Money" yazıyordu. Göbeğine piercing taktırdığı için kendini piercing'ini göstermeye mecbur hissediyordu nedense. Sarı saçları maalesef ki boyaydı. Çakma sarışınlardan nefret etmeyi bırakıp aniden sarışın oluvermişti. Mavi gözleri gerçekti ve neden saçlarının da annesine benzemediğini düşünürdü hep.

Ben mi? Ben tam bir sıradanlıkla sınırlı kalmayıp asosyal olmayı kafasına koymuş biriyimdir. Ama ne yazık ki Sıla gibi bir arkadaşım olunca asosyal olmak pek olası olmuyordu. Gözlerim siyah ve saçlarım kahverengiydi. Sıla saçlarımın "siyah" olduğu konusunda inat etse de benim saçlarım kahverengiydi. Ve ben tam anlamıyla Kumraldım.

__________________________________________________________

Club'a geldiğimizde ilk iş ismine bakmak olmuştu. Sıla doğru söylüyordu. İsmine bayılmıştım! İsmi Tılsım'dı. Ve bu Club daha önce beni sürüklediği diğer Clublere benzemiyordu hiç. Boğazın tüm muhteşemliği ile gözler önüne serildiği bir Club'dü. Manzara şehirdeki aydınlatmalarla daha çok anlam kazanmıştı ve benim gözlerim önüne mükemmel bir görüntü sunuyordu. Tam anlamıyla muhteşem. Hemde büyük harflerle.

Benim annem ve babam şehir dışındaki Holdinglerle ilgileniyor oldukları için dışarı çıkmak benim için çok kolay oluyordu ama Sıla nasıl izin alıyordu hiçbir fikrim yoktu.

Saat çoktan on ikiyi geçiyordu ve Club yeni açılmasına rağmen insanlar akın akındı. Işığın en az seviyede olduğu bir yere geçtik. Sıla korkumu bile bile mi böyle yapıyordu bilmiyordum ama bir şey söylemedim. Karanlık korkum vardı. Delirecek gibi oluyordum. Sıla en son beni okulda bir yere kilitlemişti. Şaka yapıyordu güya. Ama o bana büyük bir hasar vermişti. Bir daha böyle büyük bir olay yaşarsam komaya girme ihtimalim cidden büyüktü. Evimde jenaratör kullanmama rağmen yine de korkuyordum. Öyle bir olay olursa yalnız ölecektim. Kafamı iki yönde salladım. Bunları düşünmem gereken yer bir bar olamazdı, değil mi?

Çantamı masanın altına bırakırken telefonumu Sıla'nın çantasına bıraktım.

Sıla kendisine Tekila söylerken ben portakallı bir meyve suyu istedim. Hayatımda hiç alkol almamıştım ve bunun böyle devam etmesini istiyordum. Sıla alkol almamamı fazla çok çocuksu bulsa da, Sıla'ya aldırmamam gerektiği çok uzun zaman önce öğrenmiştim. Saat ikiye gelirken Sıla kendini çoktan arka fonda çalan şarkıya kaptırmıştı. Masamızın önünde kıvırtarak dans ediyordu. Sarhoş olmuştu ve sarhoş bir Sıla hiç çekilmiyordu. Kafasına dikmiş olduğu bir şişeyi elinden çektiğimde bana gözlerinden ateş püsküren bir ifadeyle bakınca sırıttım. Aldırmayarak şişeyi tekrar aldı eline. Şişe, diyorum çünkü bardaktan içme aşamasını çoktan geçmişti.