Alam niyo ba? Hindi siya cold ngayon.. Miss daw niya ako, sana daw hindi ganun kahirap magMove on. Sana daw pag college na hindi mawawala yung comunication namin, maging friends kami para mas makilala pa yung isa't isa, share sa problems like bestfriends ganun..
Madali lang yun kung tutuusin pero mahirap kasi bawal, kasi hindi pwede, kasi restricted, kasi ayaw ng mother, kasi bawal, kasi bata pa, kasi daw kahit magtinginan lang kami mabubuntis na ako, medo ganyan magisip si mama pero naiintindihan ko naman siya. Kayalang sana naman tiwala diba? Siya nagpalaki sakin kaya dapat tiwala siya na napalaki niya ako ng maayos..
Haaaayy life.. parang ikaw, kasi ikaw ang buhay ko :D waley.. =_= sorrrrrryyyy pooooo...
Pero sa totoo lang? joker ako, Pramis. Natatawa ako sa sarili ko eh Hahaha :D
Walang kwenta na mga pinagsasabi ko dito. Asar diba?
Kayalang kasi., mahal ko talaga siya... Mahal na mahal na mahal..
Pers lab eh.. Mahirap labanan.
Kung di lang talaga bawal sa school at kung hindi makakapekto sa conduct? Siguro hindi ganito kahigpit sila mama samin ngayon.. How I wish na sana hindi pinapakialaman ng school ang lablayp ng mga estudyante, ano naman ba kasi yun sa kanila? sila ba nabobroken hearted? hindi naman diba? =_= tae.
_brokenBebe
BINABASA MO ANG
Dearest Diary
RomantikHindi naman talaga story to.. Labasan lang ng sama ng loob at mga hinanakit Haha :D Kayo na ang bahala kung babasahin niyo. Alam niyo naman siguro kung gaano kahirap yung feeling na wala kang mapagsabihan diba? Yung parang wala namang makakaintindi...
