Taehyung 's pov
හැමදේම සිද්ධ වෙලා අදට සති තුනක් උනා... මේ සති තුනටම taehee ව එකපාරක්වත් දැක්කේ නැති තරම්... jung mi නම් නිතරම දැක්කත් , අපේ වැඩ වලට ආවත් official දෙයකට ඇරෙන්න නිකන්වත් මූන බලලා කතා කලේ නෑ... අපි ඉන්න තැනකවත් එයා හිටියේ නෑ... jiminie එක්ක jung mi ගොඩාක් ලගින් හිටියා , ඒ වගේම හැමෝටම ' oppa ' කියලා කතා කලා... අද jiminie ට පවා ' jimin shi ' කියලා jung mi කතා කලේ...
හැමෝටම taehee ට මොකද වුනේ කියලා දැනගන්න ඕනේ උනත් කවුරැත් ඒක ගැන හෙව්වේ නෑ... staff එකේ කට්ටියගෙන් දැනගන්න ලැබුනේ එයා නිවාඩු ගිහිල්ලා කියලා.. ඒත් එයාගෙන් වෙන්න ඕනේ paper works ඔක්කොම හරි වෙලාවට ලැබුනා කියලත් එයාලා කිව්වා...
මේ සති තුනටම ඒ මූන මතක් වෙච්ච නැති මොහොතක් නෑ .. මං තාමත් එයාට කිසිම වෙනසක් නැතුව ආදරෙයි... එදා වෙච්ච කිසිදෙයක් තාමත් මට විශ්වාස කරන්න බෑ... මගෙන් කොහොම එහෙම වචන පිටවුනාද ? මං කොහොම ඒ ඇස් දිහා බලන් එහෙම කතා කලාද ? අදටත් මට හිතාගන්න බෑ....
ජීවිතේ ගෙවපු වේදනාකාරීම සති තුනක් ගෙව්වේ... එකම එක තත්පරයකටවත් වේදනාවෙන් , කදුලු වලින් පිරිච්ච ඒ ඇස් දෙක අමතක කරන්න බැරි වුනා.. මාත් ගොඩාක් දුක් විදිනවා.. ඒ හැමවෙලාවකම hyung ලා මාත් එක්ක හිටියේ නැත්නම් මං මේ දේවල් කොහොම දරා ගන්නද කියලා දන්නේ නෑ..
අදටත් , අදටත් මට හිත කියන්නේ මං වැරදී කියලා.. මොකද එදා ඒ ඇස් වල වෙනදා වගේම තිබ්බේ මං වෙනුවෙන් පිරැන ආදරේ... හැම මොහොතකම ඒ මූන බලන්න ඕනේ උනත් මට ඒක කරන්න බෑ.. ආයේ කවදාවත්ම බැරි වෙයි... ඒත් මං මෙතන වැරදි නෑ.. මං මගේ ඇස් වලින් දැක්කා හැමදෙයක්ම.. මං කොහොමහරි එයාව අමතක කරනවා.. මං මෙහෙම ඉන්න එකෙන් මට ආදරේ කරන අයට දුකක් වෙන්නේ.. ඒ නිසා එයාලා වෙනුවෙන් හරි මං කොහොමහරි ඒක කරනවා...
ඒත් එක්කම jung mi අපි හිටපු room එකට ආවේ files වගේකුත් අරගෙන.. එයා ඒවා ගෙනත් taehee වෙනදා ඉන්න තැනින් තිබ්බේ ඒවා පිලිවෙලට හදන ගමන්... ඒත් එක්කම කෙනෙක් කාමරේ දොර ඇරන් ආවේ අපි හත් දෙනාගෙම ඇස් ඒ පැත්තට යද්දී...
Seojung hyung
අපිත් එක්කම දොර පැත්තට හැරැන jung mi දුවගෙන ගිහින් seojung hyung ව බදාගත්තේ හැමෝගෙම ඇස් පුදුමෙන් ලොකු වෙද්දී... seojung hyung ත් තදින් එයාව බදාගෙන ඒ නලලට kiss එකක් දුන්නා.. ඒත් එක්කම මට දැනුනේ අපේ kookie තරහෙන් වෙව්ලනවා කියලා...
