Milyonda bir görülen bir hastalık.
"Kseroderma Pigmentosum"
Ve bu hastalığa mahkum genç bir kız.
Hayatında hiç Güneş'e çıkamayarak sosyal yaşama meydan okuyor...
Bu hastalık kendisine yanlızlığı,çaresizliği ve psikolojik sorunlar yaratırken karşısın...
Gün Batımı yepyeni heycanla beklediğiniz bölüm ile sizlerle.
Hadi gidip bakalım bizimkiler ne âlemde?🤪
___________________☆_______________________
Dış görünüş çoğu kez yansıtmaz içinin ne olduğunu.Oysa dünya hâlâ süslerle avunup aldanıyor"
William Shakespeare
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
●Merak Etme!●
Yağmurun yağma sebebi nedir bilirmisin?
Yağmur ,her varlığın döktüğü gözyaşının yeryüzüne mislini indirmesidir.Yeryüzunde yağmur varsa gökyüzü ağlıyor demektir. Sorarız gökyüzüne kimden razı diye.Bir de bakarsın etrafına kimden razı olsun ki?Peki kime anlatsın acısını gökyüzü.Sana mı?Zaten senin için ağlıyor.Senin döktüğün gözyaşların bedelini akıtıyor.İnsan, insana en çokta gökyüzüne zarar veriyor.Ben kendi içimde döktüğüm gözyaşlarını geçtim gökyüzü benim için neden ağlıyor?
Sebebiydi ki şu açıklamayı yaptı gökyüzü, "Yalvardığın her ana şahit bende varım.Seni koşulsuz dinleyen ben,dilsizim duyamazsın. Yanlız bak anlarsın.Göz yaşım senindir. Benim gözyaşım seni temizlemek içindir.Acınla yıkandın şimdi.Sen artık sadece güçlüsün..."
Pastanenin penceresini aralamış,yağan yağmurun ciğerlerime doldurduğu toprak kokusu ile günlüğümün kapağını araladım.Ben artık sadece güçlüyüm diye fisıldadım...
Bu bir huzur karesiydi.Belki kafamda dönen kaosları birkaç dakika bile olsa sesi çıkmayan suskun diyarlara götürebilirdi.
Ne zamandır yazmamıştım sana günlük? En son ne zaman aralamıştım sayfalarını hatırlamıyorum.En son ne yazdığımı merak edip sayfaları geri geri ittim.
'6 Ocak 2020~ Babannemin koynunda ~'
En son burasımıydı?Bu günü az çok hatırlıyordum.Babannemin İstanbuldan geldiği zaman beni çok özlediğini söyleyip, o gün beraber uyuduğumuz geceydi.Her satırında gözümü gezdirirken mavi mürekkebimin aktığı bir satır fark ettim.
...
Babannemin o eşsiz eski sandık kokularını andıran kokusunu içime çekerek uyumaya başladım.Uyumadan önce bana geçmişte dedem ile evliliğini nasıl tanışıklarını anlatmış son olarak ta kulağıma eğilip tüylerimi gıdıklarcasina fısıldamıştı...
"Böyle olsun istemedim canımın canları..."
Babannemin son sözü sanki buydu.Hayal meyal aklımda kaldı.Ama en çok onun kokusunu özlemişim.Bana birde bugün çok güzel bir elbise dikti.Bembeyaz bir elbise o kadar güzel ki kıyamıyorum giymeye.Sanirim onu saklayacağım...
