AŞKZADE💘

Yeni planlar

Güzel bir bölümle karşınızdayım. Vote ve yorumları unutmayın lütfen.

İyi okumalar..

"Hiç kimse geçmişini satın alacak kadar zengin değildir."

Her insanın sınırı var. Affedemeğeceği kırılgan noktaları var. İçine işleyen, içinden atamadığı sınavları var. Yaşarken öğreniyoruz, her yıl sana yeni şeyleri gösteriyor. Düştün sandığın an daha güçlü kalkıyorsun. Her sınav birer ders oluyor. Ve sen büyüyorsun..

Geçmiş (1 yıl önce)

Yağmurlu bir gün ve ben evden çıkınca yağmurun yağmasını asla tahmin etmemiştim. Bu yüzden şu an yağmurun altında ıslanmam şart.

Nereye mi gidiyorum? İnanın, ben de bilmiyorum. Sadece bir az kafamı dinlemek, rahatlamak için sakin bir yer arıyorum. Bu yer deniz olur diye düşünmüştüm ama şu an ki durumda oraya gitmem imkansız. Evden çıktığımdan beri tam tamına 2 saatdir yağmurun altında yürüyorum. Yanlış anlamayın, yağmurun altında yürümek benim de hoşuma gitmiyor. Hele ki şemsiye olmadan. Planımsa bir araba bulup hemen evime gitmem. Ama ne yazık ki henüz karşıma bir araba çıkmadı. Çok garip di mi. Galiba bu yağmurun şiddetli yağması yüzündendi. Geçen bir kaç araba vardı,
onlar da ya doluydu, ya da galiba beni farketmemeleri yüzünden öylece geçip gidiyordu. Ya da farketmemelerinden değil, insanlıkları olmadığından.

"Ya bir kız burada yağmurun altında ıslansın, arabaların bir tanesi bile durmasın. Ne olur biri dursa, ölücek misiniz? Bir insanlık yapın be. Tamam dolu olan arabaları anladık, diğerlerine ne oluyor? Şemsiye de almadım zaten yanıma. Insanlığınız yok mu? Biriniz dursa.."

Evet, şu an bu cümleleri burada bağırarak söylüyordum. Ve arkadan bir elin ağzıma kapanmasıyla ve beni buradan uzaklaştırmasıyla cümlem yarıda kaldı.

Elin sahibine bakmak için hemen arkaya döndüm. Ama keşke dönmeseydim. Çünkü kahverengi gözleri resmen beni büyülemişti.

Elini yavaş yavaş ağzımdan çekti.
Ben de bakışlarımı zar zor yüzünden ayırıp konuşmaya başladım.

"Ne yapıyorsun sen be?" Dedim bağırarak.

"Sadece isanları korumaya çalışıyorum."

"Ağzımı kapatıp ve kaçırarak mı?" Dedim sahte gülümsemeyle.

"Aynen öyle"

"Ağzımı kapatıp kaçırarak nasıl insanları koruya bilirsin merak ediyorum?"

"Bunu düşünerek bulabilecek zekada olduğunu sanıyordum." dedi ve sonra da

"Sen bir az daha orada olup öyle bağırarak konuşsaydın insanların kulaklarına zarar vere bilirdin. Ben de seni kaçırarak onlara iyilik yapmış oldum" dedi

"Bak zaten sinirim tepemde, bir de seninle uğraşmayayım."

"Ya niye öyle söylüyorsun, ben seninle uğraşmaktan zevk alıyorum ama."

Bir şey demeden oradan ayrıldım. Tam arkamı dönüp gidecekken onun sesini duydum.

"Yalnız benim insanlığım hala var ve seni arabama ala bilirim."

Arkamı dönüp ona baktım. Arabaya yaslanmış kollarını göğsünde birleştirip sırıta
sırıta bana bakıyordu.

"İstemez." Dedim ve bir kez daha arkamı dönüp gidecekken yine onun sesini duyarak yerimde durdum.

"Ama bir kız burada ıslansın, ben de arabamla geçip gideyim mi? Hem seni arabama alınca ölmiycem ki."

Dedi az önce benim bağırarak söylediyim cümleleri kullanarak.
Yine aynı şekilde sırıtıyordu.