Just Friends [Boys Love]

CHAPTER 3

NEIL

Nagising ako at naramdaman ang sarili kong nakahiga sa isang malambot na kama, may lamabot din na kumot na nakapatong sa akin. The scent and the temperature is different, ngunit hindi ko naman maalala na nagbago ang amoy at temperatura dito sa dorm ko.

Dahan-dahan kong binuksan ang mga mata ko, agad akong napabangon nang mapagtanto ko ang isang bagay. This is not my dorm. Tumagilid sa left side ko at mabilis akong napapikit nang bigla akong salubingin ng nakakasilaw na liwanag na nagmumula sa labas.

Tumayo ako at napa-unat bago naglakad papuntang glassdoor para isara ang kurtina nito. Napahawak ako sa ulo nang kumirot ito ng kaunti dahil siguro sa kakaunti lang ang tulog ko.

"You're awake." I heard a guy speak and that gave me shivers.

Napalingon ako kung saan nagmula ang boses, pero blurry naman yung nakikita ko.

"Sino ka?" Tanong ko habang kinukusot ang aking mga mata.

"It's me, Luke" Sagot nito.

Napakurap ako ng ilang beses hanggang sa umayos na ang vision ko. Nakaupo siya sa kama at nakasandal ito sa head board ng bed niya. Nakasuot lang siya ng black boxer shorts habang nakatutok sa phone niya. Nabaling ang tingin ko sa kaniyang phone.

"Ahh, yung phone mo nga pala." Dumiretso ako sa couch nang makita ko ang bag ko na naroon.

Natigil ako sa paglalakad nang tumama ang paa ko sa isang malambot na bagay. Mabilis ako napatingin sa paa ko at nakita ko ang kanyang jersey shirt.

Inilibot ko ang tingin ko sa buong floor at doon ko nakita na napakadaming nagkalat na mga damit niya. College na siya pero hindi niya pa rin alam ang maglinis.

Pinulot ko isa-isa yung mga damit niya. "Hindi mo ba alam mag-ayos ng mga madudumi mong damit?" Tanong ko sa kanya pero hindi lang ito sumagot.

Inilagay ko yung mga madudumi at mababaho niyang mga damit sa laundry basket. Buti pa yung mga yung mga nagamit niyang underwear niya ay nailalagay na niya sa basket, pero yung mga damit niya hindi.

Pagkatapos ay dumiretso ako sa couch at kinuha ang phone niya sa loob ng bag ko. Naglakad ako papalapit sa kanya at iniabot ito.

Tumaas ang tingin niya saakin, bago niya ibaling ang tingin niya sa phone na hawak ko. "Don't worry, I already bought one." He wave his new phone infront of me.

What? "You mean? You bought one?" I asked slightly raising my voice, he only nodded for answer.

"I spent my whole one month allowance just to get your old phone be repaired and then you bought one already?" I know that it was not my place to complain because I'm the reason why his phone is broken. It's just that, pumayag siya sa na ipa-repair ko ito, tapos ganun lang?

He shrugged. "I didn't know na sisipot ka pala sa pangako mo?"

Wow, pinagdudahan pa niya ako. "It's not what you think it is." Sagot ko. "If I say something, I meant it." I said firmly.  Pinagmukha niya pa tuloy akong manloloko. 

Tumaas ang tingin niya saakin habang. nakakunot ang noo. "Why are you looking at me like that?" Sumimangot lang ako sa kanya, madami naman pala siyang pera edi sinabi na niya sana na hindi na kailangan na ipa-ayos ko ito.