Chapter 8

1 1 0
                                    


"saan.galing.to." mahinahon pero halata mong galit na sabi ni kuya dahil sa pagbaba at taas ng balikat niya. nanginginig na rin ako sa takot. pero bakit ba ako natatakot eh walang kwenta naman yung sulat na yon?


"m-may nagbigay lang sakin niyan kuya." he slightly massaged the bridge of his nose. 


"simula ngayon....sasabay kana sakin.." akala ko wala na siyang sasabihin dahil palabas na siya "wala ng reklamo" akmang aalis na si kuya nang tawagin ko naman siya ng pasigaw.


"Kuya!" humarap siya sa aking salubong ang kilay. "What is wrong with you? bakit ba galit na galit ka? saka what is with that envelope? thats just nothing! I dont even know if that is really for me!" agad namang nagbago ang tingin niya sa akin. mula sa salubong na kilay. naging galit naman ang tingin nito sa akin.


"This is not just nothing!" and he slammed the door walking out of my room. why is he acting weird?


"Arghhhh" I screamed in frustration.


"para namang napaka big deal ng sulat na yon?! eh mukhang nang gagago lang naman!" kausap ko sa sarili ko. pano ba kasi napunta yon kay kuya?!


oh.my.gosh. napatakip na lamang ako sa bibig ko ng marealize na iyon ang nahulog mula sa bag ko kanina.sh*t! arghh! sa susunod nga malagyan na ng lock ang bag ko!


dahil sa inis, nahiga na lamang ako sa kama at naisipang matulog na. bahala na bukas pag kasabay kona si kuya.


----


ang aga-aga nambubulabog naman eh oh!


"bakit ba?!" sigaw ko sa kung sinong bumukas sa pintuan ko. ng wala akong marinig na sumagot, naisipan kong lingunin na ito.


"ginagawa mo naman dito?!" sigaw ko kay Axel. agang aga, nabubwisit ako sa mukha niya!


"sasabay na din daw ako sa inyo sabi ng kuya mo" walang gana niyang sagot saka lumabas. bat naman pati siya kasama?! bahala na nga! tumayo na lamang ako sa kama ko at naligo na. pagkatapos, bumaba na din ako upang mag agahan.


nakita ko pa si Axel na kinakalikot ang cellphone niya sa sofa. hindi naman niya ata ako napansin kaya dumeretso na ako sa kitchen.


nakapako pa rin ang tingin ni kuya sa ginagawa niya ng padabog naman akong naupo sa upuan. napatingin naman siya sa akin ng nakataas ang isang kilay. ganun lamang din ang ginawa ko sa kanya at nagsimula ng kumain.


habang nagpapaalam ako kay mama, nakita ko naman na nakatignin si kuya sakin. tinaasan ko lamang siya ng kilay at saka naglakad na palabas.


nakita ko na si kuya na nakasandal sa sasakyan niya habang papunta kami ni Axel. kasunod ko siya.


papasok na sana ako sa backseat pero pinigilan naman ako ni kuya.


Since thenWhere stories live. Discover now