Chapter 11
As much as I want to elaborate what happen these past few days, medyo masama padin ang timpla ko kaya wala ako sa mood mag kwento. Pero dahil mabait ako, magkekwento ako ng pahapyaw. Today is Saturday, so that means na last day na ngayon ng 3-dayNutrition Month program. Wagas makapag program dito sa SA kaya wag na kayong magtaka. Malamang dahil mas mahabang oras na gagastos mga parents, mas mahabang time para magkapera ang school. Utak ng principal naming nu? Kung hindi nga lang masaya mga classmates ko tska mga teachers, ipapaDepEd ko na yan. Lakas maka hithit ng money.Pramis.
“Mars, wagas ka namang makalamas diyan sa dough na yan, baka hindi na yan makain sa sobrang tigas.” Si Sonia. Kasalukuyan pala kameng nagpreprepare para sa iprepresent mamaya sa Cooking competition.
“Mars, hindi to ipapakain, display lang to.Patungan to Mars.” Walang ganang sabi ko. Nakagawa na kasi ako kagabi dahil ayokong gahulin kasi mahirap na. para wala din akong abala sa papanooding minor programs mamaya. Dapat sinusulit ko na ang pagiging Senior dahil wala na to next year.
Kung itatanong niyo kung anong nangyari nitong last two days ng program, ayun nanalo kame laban dun sa dalwang section. Sobra naman kase yung ginawa namingpreparation compare sakanila. Natatakot na nga yung ibang year level e. panalo na daw kame over all kahit wag na daw naming hintayin yung announcement ng overall champion. Tingin ko din panalo na kame. No bias dre. HAHAHA.
“Yan ayaw ko sayo kapag meron ka, pa-iba iba ka ng mood. Kanina parang galit na galit ka tapos ngayon pangiti ngiti ka diyan. Tsk, tsk.” Ito namang si Sonia pinansin pa ako, hindi nalang tapusin yang ginagawa niya.
“Si Sonia ba? Sonia! Pres!andito irog mo.” sigaw ng hindi ko alam basta classmate. Hindi ko na tinignan. Sus, andito nanaman si Jayson. Hindi na naglayo ng matagal yang dalwang yan -.-
“Uh?Ano.wait lang. Mars, wait lang ha? Greg wait lang ha?” parang nahihiya na sabi ni Sonia tapos umalis sa lamesa kung saan pinagdugsong dugsong namin yung anim na desk para malaki yung table.
Andito pala kame sa classroom kasama ang tropa. Yung iba naming classmate, andun sa labas at nanonood ng program yung iba naman ay nandoon sa booth namin at nagbebenta. Gusto ko sanang manood kaya lang kailangang tapusin to. Dahil hindi na maaasikaso mamaya gawa nung dance showdown.
“Alam ko tayo na over all champion.” Maya maya ay sabi ni Ric. Napaangat naman ako sakanya ng tingin at nagkasalubong ang tingin namin.Nagsmirk ako at nagsmirk din siya.
“Yan gusto ko sayo eh. Alam mo ang obvious” tumayo ako sa inuupuan ko at siya din. Nagapir kame.
“HAHAHA. Syempre! HAHAHA. 5K to boy!” hinawakan pa ni Ric yung kamay ko at tinaas habang inaalog yung mga kamay namin. Nagets niyo? Natatawa nalang ako kasi parang tanga lang tong isang to. Mukang pera din eh.
“Oh, upo na.” sabi ni Tukmol. Tinangal niya yung paghahawak kamay namin ni Ric tas pinilit akong paupuin sa upuan ko tska siya umupo ulit sa upuan niya na nasa likod ko. Naiirita ako sakanya ngayon kasi hindi siya natulong. Imbis na matapos na kame ng maaga eh. Kaasar. Tsk.
“Feel ko din atin na to. Lalo pa at masarap tong ginawa ni Jan” Asus, pabango naman tong si Greg. Napangiti naman ako ng lihim, hindi na ako nagangat ng tingin dahil nakakahiya.
“Sinabi mo pa.”
“Dama ko na din ang tagumpay”
“Natuwa ka naman?” bulong sakin ni Tamad tamaran poreber. Lilingunin ko na sana siya ng masama ang tingin ng paglingon sobrang lapit ng mukha namin kaya napaurong ako.
Bumilis nanaman ang tibok ng puso ko dahil sa lapastangan na to. Lagi nalang simula nung first day na nagkaron ako naging ewan na tong isang to. Naging ano..ahm..Autistic pa more?
