The Difference Of Our Misery

Prologue

Ilang oras na siguro akong tulala sa labas ng sinasakyan kong eroplano papuntang pilipinas, I was working at new york when the agency assigned me in the philliphines. Ano kayang nangyari sa bansang to habang wala ako? Siguro ganon pa din, parang wala namang nangyari e, wala din naman ako nababalitaan.

Sumandal nalang ako sa inuupuan ko at ipinikit ang aking mga mata.

Kamusta na kaya si Kuya? Si Dad? Mga kaibigan ko? Muka namang ayos lang sila lahat e, hindi naman nila ako nakakamusta siguro ayos lang sila. Ako ba ayos lang?

Ipiniling kona lang ang ulo at unti unting iminulat ang aking mga mata hindi ko namalayan na may luha na pala sa aking pisngi pinunasan ko agad ang aking luha at pinilit ang sarili kong makatulog.

Matapos ang mahigit ilang araw na biyahe, nakarating din ang sinasakyan kong eroplano dito sa Manila airport.

Sa totoo lang kahit nakaupo at madalas akong nakahiga sa eroplanong sinakyan ko, nakakapagod pa din, hindi naman ito ang unang beses kong ganong mag travel talagang nakakapagod lang bumiyahe ng ganong katagal tapos madalas kang nakaupo.

I hate traveling. So much.

But i love my work more, so kahit ayoko gagawin ko para sa trabaho.

Binuksan ko ang aking cellphone at nakatanggap kaagad ako ng email galing sa agency, agad ko itong binuksan.

To: Shadow

Upstairs.left.Cr.Last cubicle.

From: Zeus

Agad akong kumilos ang pinuntahan ang tinutukoy sa message, the agency don't really say it directly, kanya kanyang paraan nalang kami ng pag intindi, in my case alam kona yon hindi ako tanga para hindi intindihin ang dahilan ng agency at para hindi maintindihan.

Nangmakarating nako sa cr na tinutukoy agad akong pumunta sa dulong cubicle, agad kong tinanggal ang tank lid at agad ko namang nakita ang susi ng kotse at bahay na tutuluyan ko, meron ding naka balot na sa plastic na note kung saan nakalagay ang addres and kung saan nakapark, plate number ng kotse na gagamitin ko at kung ano anong pang dokumento.

Agad akong lumabas at pumunta ng parking kung nasaan ang kotse na gagamitin paalis sa nakakairitang lugar nato sa sobrang init ang ingay ng mga letcheng sasakyan.

Nakakairita.

Nang nakita kona ang sasakyan na tinutukoy sa note tipid akong napangiti at umiling iling, i thought the agency won't allow the car that i request, bukod kasi sa agaw atensyon ito medyo mahal din.

Medyo mahal.

I chuckled. It's a freaking koenigsegg agera RS Gryphon, my fucking kind of car.

I start the engine and i immediately go to the address in the note.

Agad naman akong nakarating sa sinasabing address ng note isa itong village mukang mayayaman ang nakatira. Agad naman akong hinarang ng guard.

"Good Morning ma'am, visitor po ba kayo?" Tanong kaagad ng guard ng makalapit ito saakin.

Agad naman akong tumingin sa kanya ng walang buhay "Nah, i got a house inside, it's new and heres my key" agad ko namang ipinakita sa kanya ang susi ng bahay at ang iilang mga dokumentong kasama sa note kanina. "You need more proof?" I ask the guard boredly.