The Difference Of Our Misery

Chapter 1

He's eyes

Ramdam ko ang pagtulo nang pawis mula sa aking noo pero hindi ko inalintana iyon at tuloy lang sa pagtakbo, tinignan ko ang humahabol saakin at medyo malayo na din ang layo ko sa kanya napangiti ako nang makita siyang tumigil at hinahabol ang hininga.

Unti unti akong tumigil at tatawa tawang lumapit sa baibigan kong kanina kopa tinatakbuhan.

Nang tuluyan na akong makalapit sa kanya inirapan lamang ako nito na lalo kong ikinatawa. "Why do you always run?!" Sigaw saakin ni Mazikeen, ang pinaka malapit kong kaibigan.

Tumigil ako sa pagtawa. "Why do you always run?" Pang gagaya ko sa kanya na hinaluan ng arte.

Lalo akong humalakhak ng nakita kong napipikon na siya. "Okay...okay chill eto na titigil na" unti unting humupa ang tawa ko.

Inaya ako ni Mazikeen na umupo muna sa bench na nasa gilid namin. "Huwag kana ulet tumakbo nang ganon!" Sabi ni Mazikeen ng tuluyan nang nakapag pahinga.

I look at her. Tinagilid ko nang konti ang aking ulo at nginitian siya. "Bakit mo ako sinundan if you don't wanna get tired?" Inirapan niya lang ako.

I chuckle. Ofcourse she will run after me, she's my best friends. we're friends since we are grade six, and we are now first year collage, wala namang perpektong frienship, nag aaway kami, nagkakamtampuhan pero hindi tumatagal ng isang araw dahil inaayos din namin kaagad, its our first rule in our friendship.

My father and tito Francisco, Mazikeen's father are friends they are both doctor, and my father is one of the stock holder in their company, a pharmaceutical company to be exact.

Madalas si tito Francisco sa bahay namin noong bata palang ako lagi niyang kasama si Mazikeen pero hindi pa kami ganoong kalapit noon dahil mahiyain pa siya, siguro nasanay nadin siya kaya pagtungtong ko ng grade six sinimulan ko na siyang lapitan at kausapin hanggang sa maging malapit kaming dalawa.

Hindi kami magkaklase noon pero simula nang naging mag kaibigan kami napagkasunduan naming dalawa na sa parehong paaralan kami pumasok pagtungtong ng first year.

At eto kami ngayon, hindi ko inakala na hanggang pagtungtong ko ng kolehiyo magkasama pa din kami dahil hindi ganoon kamahal ang papasukan kong eskwelahan, pareho kami ng gustong kurso, gusto din naming maging katulad ng aming mga ama kaya sa halos lahat ng klase at iba pang gawain sa eskwelahan magkasama kami, minsan nga napagkakamalan na kaming magkapatid dahil mas lagi ko siyang kasama kaysa sa kuya ko.

Bumuntong hininga si Mazikeen kaya napaharap ako sakanya. "I want ice cream" sabi ko habang nakanguso.

Inirapan na naman niya ako pero tumaya siya at nilahad saakin ang kanyang kamay. "Let's run together" napangiti nalang ako nang malawak at hinawakan ang kanyang kamay.

Para kaming mga batang tumatakbo habang nagtatawanan, tawa kami ng tawa kahit walang dahilan, parang baliw lang.

Nandito kami ngayon sa amusement park weekend naman ngayon at niyaya ko siya kakatapos lang ng first semester isang semester nalang second year collage na kami halos hindi ko nga pansin na mag sesecond semester na, dahil wala akong ginawa kung hindi babadin ang sarili ko sa aral at sa mga activities na ginagawa namin ni kuya.

Kaya siguro niyaya ako ni Mazikeen para din makapag bonding kami.

Tatawa tawa pa din kaming dalawa ng makarating kami sa ice cream parlor dito sa amusement park na pinuntahan namin.