The Difference Of Our Misery

Chapter 7

Excited

Hanggang makauwi ata ako ay lutang ako, nandito ako ngayon sa kwarto ko nakahiga sa kama at malalim ang iniisip, paano kaya kapag nagsasalita ang kisame? Itinigil kona ang pagtulala sa kisame dahil nag sisimula nakong kausapin ang sarili ko, mababaliw nako.

Tumayo ako at pumunta sa vanity table ko, paano ako mag oopen kay kuya about sa pagtulong ko kay Atlas? Mamaya mag away pa kami, ayoko naman ng ganon.

I sighed. Then Mace voice suddenly echo in my head.

Just follow your heart.

Argh! Tumayo ako at lumabas ng kwarto, nilakasan ko ang loob kong maglakad papunta sa kwarto ni kuya.

You can do it Lezi! Follow your heart!

Nang nasa harap nako ng kwarto ni kuya parang gusto konang umatras, tsk, bakit ba ang duwag ko pagdating kay kuya?

Bumuntong hininga ako at aambang kakatok na sa pinto ni kuya ng biglang bumukas ito.

Nagulat din ang nagbukas ng pinto nang makita ako. Nandito nga pala mga kaibigan ni kuya.

Bakit ba sobrang lutang ko?!

Ako na ang unang nagsalita dahil parang walang balak naman itong tumabi.

Ngumiti ako sakanya. "Ahm, hello!" I wave my hand at him. "...nandyan si kuya?"

Muka namang nakabawi na siya sa pagkakagulat niya. "Yeah, i'll just call him"

Tipid siyang tumango at nginitian kona lang siya, narinig kong bahagya ang paghalakhak ni kuya, Ranger at dalawa pa niyang kaibigan.

Maya maya pa ay nakita kona si kuya na papunta saakin. Napawi ang ngiti niya ng ngitian ko siya ng matamis.

"I know that smile too well Lezi, need someth–"

"I just want to talk to you kuya! Please!"

"Hmm, about what?" Bored na tanong niya.

"It's about me" matapang kong sinalubong ang mga mata niya. "....please kuya."

Tumango lang siya at bahagyang nagpaalam sa mga kasama niya.

"Sa balcony tayo" he said.

Tumango nalang ako at tahimik kaming pumunta sa balcony panay ang pagbuntong hininga ko para mawala ako kaba.

Nang makarating kami sa balcony ay umupo agad si kuya sa upuan, ang harap ng balcony namin ay kita ang buong city, dahil gabi ngayon magandang tanawin ang sumalubong saamin, puro city lights , puno naman ng bituwin ang kalangitan at ang bilog na buwan.

Umupo ako sa tabi ni kuya at niyakap siya ng mahigpit. I heard him sigh. "It's about Atlas isn't it?"

My brother is really good at this, i hug him more tighter, how did he know that its about Atlas? Is he a mind reader?

Ramdam ko rin ang pagyakap saakin ni kuya. "I told you to stay away from him Leora, believe me it's for your own good"

Bumagsak naman ang mga balikat ko sa sinabi niya, how can i make him understand? Oh god please help me.

Binaklas ko ang pagkakayakap sakanya at tinignan siya ng seryoso. "Listen to me kuya," i sigh. "... kuya Atlas is Mace cousin, and he's like a frie–"

Bahagya akong pinutol ni kuya. "Wait what?! Mace is Atlas what?!" Nagulat ako ngmakitang may bahid ng galit ang boses niya.

"C–cousin why?" Napasinghap siya i saw a sarcastic smirk in his lips.