Dear Morpheme (Completed)

TEN

TEN

"Lily,pakiayos nga nito."kinakabahang sabi bi kuya saka inilapit sa akin ang kanyang leeg para aayos ko ang kanyang bowtie.

"Ang gwapo mo,kuya."I smiled at him while making sure that his bowtie is perfectly tied.

"Ang ganda mo.You deserved the world."he smiled before kissing my forehead.

"Thank you,kuya.Tara na?"sabi ko saka sya mukung sinuri sa kanyang suot na itim na tuxedo at guwapong guwapo talaga sya ngayon.

"Let's go!"he replied and wrapped his arm around my shoulder.

Lumabas na kami sa kanyang kwarto at sinalubong naman kami nila mommy.

"Ang guwapo at ang ganda naman ng mga anak ko!"sabi ni mommy na naiiyak pa saka kami niyakap.

Si daddy ay nakisali rin sa yakapan habang ako naman ay hindi maiwasang maiyak din habang nakatingin kay kuya na nakangiting nakatitig sa akin.

Pumunta na kami sa chapel kung saan gaganapin ang kasal at maraming kakilala rin akong nakilala doon.Mga naging kaibigan noong elementary, highschool,hanngang college days.

"Grabe, you've really grown!"sabi ni Maria saka ako pinisil sa braso."I never really thought na you've overcome it all.The pain, pressure... everything.I'm so proud of you,Lily!"

"I'm at fault,too,Maria."paglilinaw ko at tumango naman s'ya saka nilingon ang altar kung saan naroon sila kuya at Morpheme na nag uusap.

"Ang gwapo!"sabi ni Maria habang nakatingin kay Morpheme."Pero nevermind,mas guwapo para sa akin si Clek ngayon."she shook her head at natawa naman ako.

May ilang kakilala pa ang lumapit sa amin ni Maria at ang iba naman daw na kakilala,katulad nila Joshua,ay sa reception na raw pupunta dahil mga busy sa buhay.

"Ladies and Gentlemen, please let's get ready na po.Nariyan na bride."sabi ng organizer kaya naman pumunta na ako sa aking pwesto kung saan katabi ko sila Maria.Sa may dulo,sa may sulok.

Naglakad na ang mga ninong at ninang,abay,at iba pang may ganap ngayong kasalan na ito.Sila Mommy ay kinuhanan ko pa ng litrato habang naglalakad sa aisle bilang ninong at ninang.

Nginitian ako ni mommy nang mapadaan sila sa aking harapan kaya tumango at ngumiti naman ako.

Hindi ko naman maiwasang maiyak habang natugtog ang orchestra.History na kanta ng sikat na banda ang natugtog ngayon gamit ang mellow na tunog.

Gusto kong matawa kasi bakit ganoon ang kanta e kasalan ito?Patama ba iyon?Life without you here is just a lie?

Pero bakit hindi ako hinintay?

Sabagay, it's all my fault.

Nagpalakpakan ang mga tao nang bumukas na ang pintuan ng chapel at iniluwa noon si Kathleen na ngayon ay katabi sila Tita Hazel para dalahin s'ya sa altar.

She has no family kaya ang magulang na rin ng groom ang maghahatid sakan'ya sa altar.

Pinanood ko sila hanggang sa makarating sila sa altar kung saan sinalubong sila ni Morpheme na ngayon ay masayang masaya habang nakatingin sa mapapangasawa nya.

I can't help but cry because I'm still so proud of him.Sa dami ng aming pinagdaanan.Sa tagal ng aming pinagsamahan.Winasak ko lang lahat iyon para sa isang pangarap.

I chose my dream over him.Akala ko ay hindi ko iyon magagawa.I did.

"I promise to love you,and be happy with you,and choose you whatever happens.Even the world collides, I'd still choose you because life without you is worse than death."sabi ni Morpheme kay Kathleen na ngayon ay umiiyak na dahil sa kasiyahan na nadarama.

I smiled after hearing his words.He told me the same words.Hindi ko naman alam na kaya pala n'ya sinabi sa akin iyon six years ago ay dahil isasama nya iyon sa kanyang wedding vows.

Hindi ko rin alam na after six years ay magkikita ulit kami at sa kanyang kasal pa talaga.

Natapos ang kasal at ngayon ay nasa isang five star hotel kami ngayon para ganapin ang reception ng kanilang kasal.

Tahimik akong nakaupo sa isang sulok habang ang lahat ay nagkakasiyahan.I can't.

"Hi!"

Napalingon ako kay Morpheme nang lumapit s'ya sa akin at ngumiti.

"Hi."tipid akong ngumiti."Congrats, Morpheme."

"Thank you...and thank you for acknowledging my invitation."he sighed while rubbing his nape using his fingers."Uh...can we talk outside?"tinuro pa n'ya ang pintuan kaya naman napaisip ako at nilingon si Kathleen na kaagad ngumiti at tumango sa akin.

I sighed before nodding.Sumunod ako kay Morpheme hanggang sa makarating kami sa garden ng hotel kung saan tahimik at payapa ang lahat.

Naupo ako sa isang swing at gumaya naman s'ya.Sa katapat na swing s'ya naupo saka nilibot ang paligid.

"I'm happy for you."I smiled at him sincerely.Tumango naman s'ya.

"I am happy for you,too.Pero,Lily...may mga gusto lang akong itanong?"kinakabahan n'yang sagot.

"Sure.Shoot it."pagpayag ko saka ginalaw ang swing kaya gumalaw parehas ang aming inuupuan na magkatapat.

"Bakit hindi ako ang pinili mo?"unang tanong n'ya na halatang may hinanakit.

Kumirot naman ang puso ko dahil doon saka tinitigan ang mata n'yang kumikinang dahil sa liwanag ng buwan na tumatama doon.

"I have plans for myself, Morpheme.You were once part of it.I pushed it kasi akala ko ay katulad din ng pag ibig ko ang sa iyo...na kahit gaano katagal mawalay at hindi makasama ay mananatili.Akala ko lang."I smiled at him.

"Do you even asked me if I want you to leave?Have you even asked me if it's okay?Hindi kita pinigilan kasi pangarap mo iyon.Makapagtrabaho sa pinapangarap mong ospital sa ibang bansa."he smiled bitterly.I nodded.

"Hinintay kita,Lily.Hanggang sa kahuli hulihan na salitang binigkas ko kanina sa altar.Hinintay kita na ako naman ang piliin at ipaglaban mo.Have you heard my last words?That was meant for you.Pero I was wrong.Akala ko ay ipaglalaban mo ako kahit ngayon lang pero hindi."dagdag n'ya uli saka bumuntong hininga.

Ngumiti naman ako saka tumango at inilibot ang aking paningin sa buong garden.Tahimik at payapa.

But no one knows...that in tha midst of this peaceful place,there are two hearts breaking because of the wrong choices in life.

"We've been together for what?Nine years, is it?Hindi pa counted doon iyong mga panahong hinihintay kita maging ganap na babae."usal uli ni Morpheme nang matahimik kami.

"Thank you for waiting for me, Morpheme.Thank you making me.Thank you for your undying patience for me...and thank you...for loving me."lumapit ako sakan'ya at hinalikan s'ya sa noo bago ako tumayo at naglakad na paalis ng garden.

Nakasalubong ko naman si Kathleen na naroon pala at pinapanood kami.Lumapit ako sakan'ya at mabilis na yumakap at bumulong,"Congratulations."

Umalis ako ng lugar na katulad pa rin ng dati.Isang bata na umaasa at nagmamahal sa isang Morpheme.