YAZ AŞKI {𝑡𝑎𝑚𝑎𝑚𝑙𝑎𝑛𝑑𝚤}

<17> His

Radyodaki son ses şarkı kulaklarımı patlatırken okuduğum kitaba geri döndüm.
"Geldik"-banu
"Sonunda"-berçem
"ne mızmızsın"-Yasemin
"Hiçte bile! Eğer sizde kitap okurken birileri son ses müzik açsa sende mızmızlanırsın"

Söylene söylene arabadan indim.
Piknik yapmaya gelmiştik kızlarla.

Örtüyü serip getirdiklerimizi koyduk. Plastik bardaklara içecekleri koyup yerime oturdum.
"Bana salamlı sandviçi verin"-berçem
"Emredersiniz paşam"-berra
"İyi be ben alırım" dedim ve hızlıca sepetten sandviçimi aldım.

"Elimize sağlık"
"Valla"
"Harbiden"
"Çok güzel"
"Börekleri aldınız demi"
"Berçem koydun mu sepete?"
"Evet koydum"
"börekler neli?"
"Patatesli,peynirli,ıspanaklı,pastırmalı"
"Canım çektiii"
"Kutuda al"
"Sepet kimde?"
"Al ablam"

Yemekler bitmişti,kızlar çekirdeği açmışlardı ama ben şimdi çekirdek yiyecek halde değildim. Çok doymuştum bu yüzden gezinmeye çıktım.
Dolandım dolandım dolandım.
Temiz ve ferah havayı içime çeke çeke ilerliyordum. Akciğerlerim bu havayı hak ettiği için derin derin soluyordum.
Doğayı seviyordum.
Doğa benim için bambaşkaydı.
Doğa bize verilmiş en önemli,en güzel nimetlerdendi.
Ama bunu unutup ona zarar verenler vardı ve bu beni çıldırtıyordu.
Bu yüzden de eylemlere katılmışlığım var.

Düşüncelerimde kaybolurken ayağım kaydı ve çok kötü düştüm düşerken de kafamı büyük bir taşa çarptım.
"abla"
"abla"
Fısıltı gibi çıkan sesimi duymaları imkansızdı biliyorum.
Bilincimi yavaş yavaş kaybederken gözlerimi açık tutmak için kendimi zorluyordum.
Ama daha fazla dayanamıştım.

*𝑂𝑔̆𝑢𝑧'𝑑𝑎𝑛

"Berçem benim için çok başka biri. Arkadaştan öte biri. Ona karşı hislerimi anlamlandıramıyorum. Onun yanında çok eğleniyorum bambaşka hissediyorum onun yanında Sanem."

"SENİN BU BELİRSİZLİKLERİNDEN BIKTIM OĞUZ! YETER! BÜTÜN SAÇMALIKLARINDAN BIKTIM NE YAPTIĞINI BİLMİYORSUN BİLE! KİMİ SEVDİĞİNİ,KİMDEN NEFRET ETTİĞİNİ BİLE BİLMİYORSUN BANA NET BİR CEVAP VER OĞUZ NET! EVET YADA HAYIR DEMEK BU KADAR ZORMU!?"

Cümlesini bitirir bitmez koltuğa tekrar oturdu. Ellerini yüzünü götürdü ağlıyordu. Sinirden ağlıyordu belkide bilmiyorum. Çünkü sinirden de ağlardı o. Onu kırmak istemiyordum ama fark etmeden kırmıştım. Bana karşı olan hislerini anlamamıştım.
Geçen hafta söylemişti ve benden bir cevap bekliyordu ama ben o cevabı bile çok görmüştüm ona.
Kötü hissediyordum.
"İyimisin?"
"DEĞİLİM!"
"Ben - ben özür dilerim Sanem. Seni kırmak istememiştim."

Sessizdi ve sessizliği canımı acıtmaya devam editordu beni kötü hissettiriyordu.
Ayağa kalktı çantasını alıp hızlıca çıktı.
Kendisine yada etrafındakilere bir şey yapmasından korkuyordum.
Ama bu durumda yalnız kalması onun için daha iyi olacaktı.

Berçem'e karşı bir şeyler hissediyormuyum diye sormuştu ama bunu daha ben bile bilmiyorken nasıl ona cevap verebilirdim?
Onunlan 6 yıllık bir arkadaşlığımız vardı ve bunun bitmesini istemiyordum.

Düşüncelerimden arınmak için yürüyüşe çıktım ama oradada peşimi bırakmadılar.
"Benimle sorununuz ne!? Bırakın beni"
Acaba Emir sevgilisi mi? Yok yaa arkadaşım dedi.
Ama yalansa?
Yok ya yalan değildir.
Hem beni ilgilendirmez ki.

Mahalleyi turladıktan sonra eve geri döndüm.
Banu apar topar evden çıkıyordu elindede bir çanta vardı.
Hızlıca yanına gittim ve ne olduğunu sordum.
"Berçem hastanede. Kafası kanıyordu bilmiyorum kızlar hastaneye götürdü onu bilinci kapalıydı.
Lazım olan şeyleri almaya geldim onun yanına gidiyorum. Lazım olan şeyleri almaya geldim."

Şok olmuştum arabaya bünip hemen hastaneye gitmiştik.

𝙀𝙫𝙚𝙚𝙩 𝙗𝙞𝙧 𝙗𝙤̈𝙡𝙪̈𝙢 𝙨𝙤𝙣𝙪 𝙙𝙖𝙝𝙖.
𝙎𝙞𝙯𝙘𝙚 𝙨𝙤𝙣𝙧𝙖𝙠𝙞 𝙗𝙤̈𝙡𝙪̈𝙢𝙡𝙚𝙧𝙙𝙚 𝙣𝙚 𝙤𝙡𝙖𝙘𝙖𝙠?
𝙎𝙖𝙣𝙚𝙢 𝙝𝙖𝙠𝙠𝜾𝙣𝙙𝙖𝙠𝙞 𝙙𝙪̈𝙨̧𝙪̈𝙣𝙘𝙚𝙡𝙚𝙧𝙞𝙣𝙞𝙯?
𝘽𝙚𝙧𝙘̧𝙚𝙢'𝙚 𝙮𝙖𝙯𝙖𝙣 𝙠𝙤𝙧𝙠𝙖𝙠 𝙖𝙣𝙤𝙣𝙞𝙢 𝙠𝙞𝙢?
𝘽𝙤̈𝙡𝙪̈𝙢𝙡𝙚𝙧 𝙝𝙖𝙠𝙠𝜾𝙣𝙙𝙖𝙠𝙞 𝙙𝙪̈𝙨̧𝙪̈𝙣𝙘𝙚𝙡𝙚𝙧𝙞𝙣𝙞𝙯?
𝙏𝙖𝙫𝙨𝙞𝙮𝙚𝙡𝙚𝙧𝙞𝙣𝙞𝙯 𝙫𝙖𝙧 𝙢𝜾?