pieces of the memories | hinny

06| elindeki sarı kırmızı çizgili atkı onu yıllar öncesine döndürmüştü.

Fotoğrafları ve beyaz defteri bir kenara bıraktı. Titreyen ellerini boynuna yönlendirerek geldiğinden beri hiç dokunmadığı atkısını çözdü ve eline aldı.

"Bu, hayatım boyunca aldığım en kıymetli hediye." diye mırıldandı. "Bu, hayatımın en güzel yıllarının başlangıç noktası."

Durmadan gözyaşı silmekten ıslanmış elinin tersiyle sırılsıklam yüzünü silmeye çalıştı.

"Bu senin bana verdiğin ilk ve en değerli hediye." diye mırıldandı. Her yer sessizdi. Uğuldayan rüzgar yüzünden sallanarak hışırdayan yapraklar ve parça parça toplanan bulutlar birazdan hafif bir yağmur yağacağının işaretiydi.

Buruk bir gülümseme verdi gökyüzüne... Yağmurun altında ağlamak kendine yalan söylemek için iyi bir fırsat oluyordu genelde. Gözyaşlarının yağmur damlası olduğunu söyleyerek, ağlamadığını zannederek ağlamak... Hiç değilse daha iyi hissettiriyordu.

Elindeki sarı kırmızı çizgili atkı onu yıllar öncesine döndürmüştü. Üniversiteden arkadaşlarıyla beraber kutladığı ilk Noel'e götürmüştü...

🍀

25 Aralık 1999

"Galiba bu Noel'de eve gidemeyeceğiz."

Harry ve Ron hazırlayıp kapının önüne koydukları valizlerle acıklı bir bakış paylaştılar...

"Kesinlikle..." dedi Harry.

Zira aşırı kar yağışı nedeniyle otobüs seferleri durdurulmuş, uçaklar rötar yapmıştı. Büyük ihtimalle de vapur seferleri iptal edilecekti.

Ron gıcık gıcık televizyonda hava durumu sunan spiker kadına baktı. "Tipine sinir oldum." diye homurdanırken Harry güldü.

"Eh..." dedi Harry oturduğu yerden kalkarken. "Sanırsam kaderimizi kabullenmemiz gerekiyor. Kahve yapacağım ister misin?"

Ron başını aşağı yukarı salladı. "İyi olur-" sözü, cebinde titreşen telefonuyla kesildi. Kaşlarını çatarak telefonu açarken "Ginny?" dedi. Harry'nin merakla yanına yaklaştığını görünce telefonu hoparlöre aldı.

Telefonun ucundan gelen ses oldukça aceleci ve endişeliydi. "Lanet olası bastıbacak Ronnie, hangi cehennemdesin sen?!"

Harry ve Ron bu çıkışa afalladılar. Ginny sinirlendiği zaman gerçekten korkutucu olabiliyordu.

"Otobüs seferleri iptal edilmiş, büyük ihtimalle uçuş seferleri de iptal edilecek, eve dönemedik, Harry ile oturuyoruz." dedi Ron hafif tırsarak. "Neden sordun?"

Kızın nefesini rahatlayarak verdiğini duydular. "Tamam, bu iyi." dedi daha sakin ve rahatlamış bir sesle. "Çünkü Hermione ile beraber size geliyoruz."

Harry ve Ron aynı anda "Ne?" diye bağırınca Ginny, "Sakin olun." dedi ve açıklamaya başladı.

"Sorumluluk abidesi yurt müdürü Noel tatiline çıkmadan önce doğal gazı kapatmış ve kazan dairesinin anahtarını görevliye vermeyi unutmuş. Kısacası şu anda tamamen DONUYORUZ. Her şey çözülene kadar birkaç saat geçebilir ve biz de dedik ki neden Noel'i sizde geçirmeyelim ki?"