pieces of the memories | hinny

03| hayalet bir gülümseme vardı dudaklarında.

Bölüm ithafı: theMarauders_jp

🍀

Nefesi boğazında tıkanmıştı da kalmıştı sanki. Anılara daldığı için kısa bir süreliğine yavaşlamıştı gözyaşları.

Dinmemişti ama...

Dinmeyecekti...

Karşısındakine burukça gülümsedi Harry. "Bazen bardağın dolu tarafından bakmaya çalışıyorum." Sertçe yutkundu. "En azından diyorum, en azından tanışabildim seninle... En azından iki buçuk yılımı seninle geçirebildim... Londra'nın neresine bakarsam bizi görebileceğim kadar çok hatıra biriktirebildim seninle..."

Yumruk yaptığı ellerinde tırnaklarının avucuna battığını hissedebiliyordu.

"Ama hala acıtıyor biliyor musun? Hiç geçmedi..." Sertçe dudağını dişledi. "O lanet zaman hiçbir haltın ilacı değil... Sadece o acıyla yaşamayı öğreniyorsun. Hala aynı derecede acıyor ama hissetmiyorsun. Bende sıkıntı falan mı var bilmiyorum, hala öğrenemedim." dedi ellerini iki yanına kaldırıp tekrar indirirken. Sinirle güldü.

Sonra ihtiyacı olan derin nefesi aldı. Tüm vücudunu sarsacak kadar titrek bir nefesti bu...

"Neyse... Bu da ikincisi..."

Bu, bambaşka bir fotoğraftı...

Diğeri gibi rastgele seçilmişti. Karşısındakine vereceği bütün fotoğrafları rastgele seçmeyi tercih etmişti bugün. Eline ne geçerse.

Birdenbire nereden geldiği belirsiz bir kahkaha kaçtı oğlanın kurumuş boğazından. "O gün senin sabrını çok zorlamış olmalıyım. Çünkü ateşimin çıktığı, hasta olduğum zamanki hallerim bazen annemi bile çileden çıkartıyor."

Sadece... Sadece fotoğrafa bakıp da bir anı seline kapılmak istedi. Hatıralar denizine girmek, çıkmamak... Mümkünse orada sıkışıp kalmak, tüm gerçekliklerin yüzüne sertçe çarptığı Dünya'ya asla dönmemek...

Hatırladı.

Hatırladı...

🍀

15 Ocak 2001

"...bak bir de şu köşedeki sokak lambasının altına yığılmış karlar, sence de beyaz pofuduk bir kediye benzemiyor mu Ginny?"

Kızıl saçlı kız iç geçirdi. Ağzına tek damla içki sürmemesine rağmen sarhoş gibi davranan erkek arkadaşının yürümesine yardım etmeye çalışması, baston gibi hissetmesine neden oluyordu.

Devamlı saçmalayan bir Harry'nin sözlerini dinleyen, bitmek bilmeyen sorularını cevaplayan ve onu idare etmeye çalışan bir baston, evet.

Sabır çekerek "O zaten bir yavru kedi Harry." dedi.

Siyah saçlı çocuk gözlüğüne iniş yapan kar tanelerini umursamadan, aşırı bir heyecanla yanındaki kızın elini kavradı "Yavru kedi mi?" dedi sokak lambasına doğru bakarken. "O zaman, onun yanına gidelim!"