pieces of the memories | hinny

12| "bu uçuruma sürükledim seni, kendimle beraber. özür dilerim."

Ciğerlerini dolduran toz kokusu ile yüzünü buruşturmaya engel olamadı.

Ne kadar zaman geçmişti burayı en son temizlediği günden beri?

Saçma düşünceler içinde boğuluyordu... Tek başına yaşadığı ufak, sade ve eski odanın içinde gözlerini gezdirirken bomboş hissediyordu kendini. Hem fiziksel, hem de ruhsal olarak.

Boşluktaydı... Çünkü acı çekiyordu.

Yıllar sonra bile...

Zaten bu acı da yıllar boyu onu ruhdan farksız birine çevirmişti.

O günün üzerinden tamı tamına elli yedi yıl geçtiğine inanmak imkansızdı. O... Tuhaf günün üzerinden elli yedi yıl geçmişti ama hiçbir zaman tam anlamıyla atlatamamıştı.

Yavaşça odanın köşesine ilerledi ve her yıl bu gün olduğu gibi ahşap kitaplığın üzerinde öylece duran, yıllar boyu tek başına yaşadığı odanın vazgeçilmezi haline gelmiş ufak kutuyu aldı eline.

Acı bir gülümseme yer etti dudaklarında, gözlerini yavaş ve sessiz yaşlar doldurur iken...

🍀

4 Şubat 2002

Hafifçe kaşlarını çattı. "Sen, gerçekten iyi olduğuna emin misin?" ardından sorduğu sorunun cevabını beklemeden bir elini önündeki oğlanın alnına götürdü. "Yeniden ateşin falan çıkmadı değil mi?"

"Yok bir şey Gin." dedi Harry gülümsemeye çalışarak. Bir yandan da gergin bir şekilde ellerini ovuşturuyordu. "İyiyim ben."

"Tamam." dedi Ginny gayet sıradan bir şekilde. "Şimdi doğruyu söyle."

Harry kaşlarını kaldırdı. "Ne? Gayet de doğruyu söylüyorum şu anda."

"Evet evet." dedi kız gözlerini devirerek. "Zaten her zaman durduk yere saçlarını karıştırıp, gözlüğünü kemeri ile oynuyordun."

Harry bir iç çekti, oldukça sakin ve sıradan bir adam rolü yapmak için kendini hazırladı. Lanet olsun ne kadar da zordu!

"Gerçekten bir şey yok Gin." dedi normal davranmaya çalışırken. "Sadece... Annem ve babam yeniden tartışmış ve... Ben de bu durumu biraz kafaya taktım sanırım."

"Emin misin?" diye sordu Ginny hafifçe gözlerini kısıp kaşlarını havaya kaldırdı. "Bana pek öyle gelmedi."

"Sen de cidden paranoyak oldun şu sıralar Ginny. Gergin değilim diyorum sana."

"İyi." dedi kız hafifçe omuz silkerek. "İnanmış gibi yapacağım."

Harry buna karşın gözlerini devirdi. "Tanrıya şükür." ardından ekledi. "Her neyse, filmi getirdin mi?"

"Oh evet." dedi Ginny ışıldayarak. "CD çantamda." omzuna taktığı çantasını eline aldı.

Evin kapısında duran Harry yavaşça yana çekildi. "İçeri gel o zaman."

Ginny, ayakkabılarını birbirine sürterek çıkarıp içeri girdiği zaman evin içine ufaktan göz attı. "Ron ve Neville yok mu?"

"Draco'nun yanındalar." dedi Harry. "Malfoy ile girdikleri iddiayı kazandıkları için Draco yemek ısmarlayacaktı."