အမှားသင့်ကြမ္မာ -The Wrong Destiny

Part 1 (Zawgyi)

သာယာဝတီမင္းလက္ထက္ ၁၈၄၀ခုႏွစ္၊ အမရပူရၿမိဳ႕ေတာ္

ေတာင္စြယ္တြင္ေနကြယ္ေတာ့မည္။ တစ္စုံတစ္ရာကို တင္ေဆာင္ထားေသာလွည္းတစ္စီးသည္ ေတာင္သမန္အင္းဆီသို႔ ဦးတည္ေ႐ြ႕လ်ားေနေလသည္။ လွည္း၏ေနာက္တြင္ အမရပူရၿမိဳ႕ဝန္၊ ေထာင္မႉး ေထာင္ၾကပ္တို႔သည္ ျမင္းကိုယ္စီႏွင့္ လိုက္ပါလာၾကသည္။ ေတာင္သမန္အင္း ေရျပင္အနီးသို႔ေရာက္ေသာ္ လွည္းမ်ားရပ္သြားၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ လွည္းေပၚမွ ကတၱီပါ အိတ္နီႀကီးတစ္လုံးကို အာဏာပါးကြက္သားတို႔က သယ္ယူလာၾကသည္။ ထိုအိတ္နီႀကီးအတြင္းတြင္ ေက်ာက္တုံးေက်ာက္ခဲမ်ားႏွင့္အတူ လူတစ္ဦးရွိေပလိမ့္မည္။
ထိုသူသည္ အျပစ္သားဆိုလွ်င္ ေရခ်ကြပ္မ်က္ခံရမည့္အျပစ္သားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မင္းေဆြမင္းမ်ိဳးသာျဖစ္ရမည္။
ေနလုံးႀကီးသည္ အေရာင္မွိန္လာၿပီး ေတာင္တန္းမ်ားေနာက္သို႔ေျပးဝင္ရန္ ျပင္ဆင္ေနေခ်ၿပီ။ ထိုအခ်ိန္၌ ၿမိဳ႕ဝန္သည္ ျမႇောက္ထားေသာ ညာလက္ကို ေအာက္သို႔ခ်လိဳက္သည္။ ထိုအခါ အာဏာပါးကြက္သားတို႔က ကတၱီပါအိတ္ႀကီးကို ေတာင္သမန္အင္း ေရျပင္သို႔ ပစ္ခ်လိဳက္ေလသည္။ ညေနခင္း၏ ေလေျပႏုႏုေအးက တိုက္ခတ္လာပါ၏။ ကတၱီပါအိတ္ႀကီးသည္လည္း ေတာင္သမန္အင္း ေရျပင္၌ စုံးစုံးျမဳပ္ေခ်ၿပီ။ ေရလွိုင္းကေလးမ်ားကမ္းစပ္သို႔ရိုက္ခတ္လာၿပီး ေရျပင္အလယ္တြင္ ေရပြက္ေလးမ်ား တစ္ပြက္ ႏွစ္ပြက္ထလာသည္။ ေရပြက္ကေလးမ်ားသည္ လူ႕ဘဝသည္ 'ေရပြက္ပမာ ခဏတာ' ဟုေျပာေနသေယာင္။
မၾကာလွေသာအခ်ိန္တြင္ အမရပူရေ႐ႊနန္းေတာ္အတြင္း၌မင္းခ်င္းတစ္ဦးသည့္ ဒူးတုပ္လ်က္ မင္းတရားႀကီးကို တစ္စုံတစ္ခု ေလွ်ာက္တင္လိုက္ေလ၏။

"ထုံးစံႏွင့္အညီ ေရတြင္ေဖ်ာက္ၿပီးေၾကာင္းပါဘုရား"

မင္းမႈထမ္းေလွ်ာက္တင္လာသည္ကိုၾကားၿပီးေနာက္ ဘဝရွင္မင္းတရားႀကီးသည္ ေတာင္သမန္အင္း ရွိရာအရပ္သို႔မ်က္ႏွာမူကာ ေခတၱရပ္သည္။ ထို႔ေနာက္ အတြင္းေဆာင္သို႔ဝင္ေလသည္။
အျခားေနရာတစ္ခုတြင္မူ ညွိုးႏြမ္းေနဟန္ရွိေသာ အမ်ိဳးသားႀကီးတစ္ဦးသည္ သလြန္ေပၚတြင္ထိုင္ကာ ငိုေႂကြးေနရွာ၏။ ပူေဆြးေနဟန္မွာ ေပၚလြင္ေနသည္။ေခါင္းငိုက္စိုက္လ်က္ တစ္ခြန္းတည္းေသာစကားကိုသာ ေရ႐ြတ္ေနေလသည္။