(A/N: It's just a continuation of Chapter 4. :D)
I entered the Starbucks and looking for an empty table.Ayaw na ayaw ko kasi ang may kasama sa table.Kahit magisa lang ako mas gusto ko pang loner.Para san pa? Para may manggulo sa akin.Tsss!
At sa wakas nakakita rin ako.Agad naman akong umupo dun.Then i simply ordered my special capuccino and a slice of pie.Diet ako eh!
Mga 10 mins rin,after nilang naiserve ang cheap na order ko,then i started to eat.
But then I saw a sweet couple again entered the Starbucks.As usual lumapad ang ngiti ko. >:D
It's time to start again the evil plan. >:)
Hmmm? They look so happy.Awww? Nakakainggit! Pero sorry sila dahil hindi ako inggitera!
Go on Scarlet! If your life is miserable,why not theirs too?
Agad naman akong tumayo at lumapit sa kanila.Bitbit ko rin yung cappucino ko. *smirk!
"Kelan pa naging kayo?" tanong ko dun sa magsyota na siya namang ikinagulat nila.No more greetings! Hindi uso sa akin yan! >:)
"B--bakit?" tanong nung girl na medyo payatot at mukhang mahirap. Ewwwww!
"Walang lang.I just want you to know that your boyfriend is presently may boyfriend. Right,hun?" sabay tingin ko dun sa boy na nagtataka.
"You're kidding right?" sabi nung boy na sabay tingin sa gf niya with a huwag-kang-maniwala-di-yun-totoo-look.Well,yung girl parang naiinis na.
Sige lang! Mainis ka! I don't care.Mukha ka namang binasura diyan sa itsura mo! ;)
"Do you think,I'm just kidding sweetie? I'm just saying the truth." i said with an evil grin.
"Stop it,Miss! Wala ka bang magawa sa buhay mo?" sabi pa nung girl sa akin.
Ako? Walang magawa? Meron kaya! >:)
"Walang magawa kamo? Meron,eto oh?" then I spill the capuccino on the girl's head na kanina ko pa hawak.Oh di ba? Mas lalo siyang nagmukhang basura?
"Hey,what was that for?" sabay pigil sa akin nung boy.
Hindi tuloy natapon lahat.Sayang!
"Oh,I'm sorry,Dear! I just mean it." then I rolled my eyes. Yung babae mangiyak-ngiyak na.Good for you! >:)
Bago pa ako umalis may huling hirit.
"So,how it feels to be miserable,anyway?" nginitian ko sila at tinignan lang nila ako ng masama.Hahaha! Silly.
"Oh well,enjoy your capuccino." sabi ko skanila with a smile na nakakaloko.Tinalikuran ko na sila at bumalik sa table ko.
Wala namang gaanong nakakita sa ginawa ko,it's just that stupid staff ang nakawitness.
Ewan ko ba? Parang it's better na marami ang nakakita para naman maganda ang presentation.Di ba? >:)
What's with the people? Halos walang tao dito sa Starbucks.Baka can't afford ang cheap na kape dito.Sorry sila,dahil MAYAMAN AKO..
Mga 20 mins na rin ako dito pero wala pa rin sina Dhail.Tssss! Ang tagal!! :/
"Miss,can I join you?" lumingon ako dun sa nagsalita.And guess what? tumambad sa akin ang isang nilalang na hindi naman gwapo at sabihin na rin natin na anak mayaman din ang isang 'to.Tumaas ang kilay ko,diba nga ayaw ko ng kasama. Tsss!
"Can't you see those tables,Mister? Ang daming vacant oh? Ba't dito ka pa uupo?" pagtataray ko.
"Hahahaha! Ang sungit mo naman,Miss.Is there any problem,if I'll join you?" sabi niya.Aba't tumatawa pa! Sorry ka,dahil maldita mode ang peg ko ngayon.
"Wala naman.I just don't to be with a person like YOU!!" pambabara ko.
"Ibang klase ka rin,Miss.You don't know?? Na maraming nagkakandarapa sa aking babae.Tapos ikaw? Ginaganyan mo lang ako? You must be lucky,na ikaw ang napili kong tabihan sa table." tapos ngumisi siya.
"Excuse me??! Pakialam ko kung yang mga babaeng yan eh pangit ang taste.." eto nanaman ako.Sige lang,di naman ako papatalo sa ungas na 'to!
"Pangit? Sino ako? Teka lang,Miss.You don't know me,do ya?" sabi niya. Aba't mayabang to ah! Kaya pala kanina pa malakas ang hangin ng aircon.At tska wala akong pakialam kung sino man siya!
"I don't need to.At tska ang kapal rin ng mukha mo noh!? Kung makaasta ka kala mo kung sinong gwapo!!" i rolled my eyes.At medyo napataas ng konti ang boses ko.
"Ha-ha-ha-ha! Nakakatawa! You're the only girl that treated me like this! Unbelievable!" manghang sagot niya.
Aba't gago pala 'to eh! Tanginaners lang! Urgghhh! :/
"Don't compare me,stupid! Hindi ako kagaya ng iba diyan na mahilig magkandarapa sa isang walang modo,kupal,mayabang at sa isang gagong katulad mo!!" Oh ha? Hindi ako magpapatalo sayo! Bwiset ka! Peste!?
"Chill ka lang,Miss.Alam kong gwapo ako.Kaya no need to shout." tapos naggrin siya.
How dare him!! Para tawagin niya ang sariling niyang gwapo!?? Yuck! Mahiya naman siya!?!!
"Ibang klase ka rin noh!? Makapal na nga mukha mo,feelingero ka pa!!" Grabee! Hindi ko na matake 'to! Masyado nang mapang-asar ang unggoy na 'to! At yung mga tao nakatingin na sila sa amin.
"Hahaha! Funny!" at natawa pa!? Gago talaga!? Damn ittt!!
Tumingin ako sa labas at ayun na nga sila Dhail.Kaya naman sa inis ko,iniwan ko na ang Feelingerong lalaki.Tumatawa pa rin siya pero di ko na pinansin baka sumabog na ako sa galit.
Nakapagbayad na rin ako ng bill ko sa Starbucks.As usual,keep the change.At tsaka ako nakalabas.
"Hey you three,let's go home!" sabi ko agad pagkalabas.Sumunod naman sila agad, bitbit pa rin yung mga pinamili nila.I know na pagod sila,pero i don't care! Gusto ko lang makaalis dito.
"What's the matter?" -Dhail
pero di ko siya pinansin.Tuluy-tuloy pa rin ako sa paglalakad hanggang marating namin ang parking lot.Ako na rin ang nagdrive ng sasakyan.On our way home,no one's talking,as in tahimik lang kami.
They can't talk to me,cause they know I'm not in the mood.
After 30 mins,nakauwi rin kami.
