First Love, Last [Slow Update]

14

It's been a week now. Ate Eustace had been forcing me to tell more about what happened to the party. I kept it down to her, masyado raw'ng maselan ang pagbubuntis ni ate ayon kay kuya Voughn ayaw ko namang makadagdag. Hanggang "Kumain nga lang kami ate." lang ang nasasabi ko kaya hirap siya'ng maniwala.

The wedding is next month kaya kahit maay pasok ay kasali ako sa nagp-plano. Ako raw ang ib-maid of honor ni ate, kaya marami ako'ng trabaho.  Two weeks na ring hindi pumapasok si Xav, that's no problem with me anyways, he still keeps in touch through texts.

Ang mga guro naman namin ay panay hanap kay Xav sa akin, lalo na't kumakandidato siya bilang Valedictorian. 

Pero bago ngayong araw hindi na nila ako pinapaalalahanan tungkol kay Xav, napagod na siguro. 

"Class dismiss." Anang huling guro namin sa umaga. Katulad ng nakasanayan ay dumiretso na kami sa Lockers para ayusin ang mga gamit at maghanda para mamaya'ng hapon. Kung narito pa si Xavion ay malamang sabay nanaman kami'ng magl-lunch pero dahil wala kina Pj na ako sasabay.

We decided to eat inside the classroom. Masyado na talaga'ng busy ngayong mga nakaraang araw, lalo na't Grade 12 na kami. Malaki ang pinagbago namin masasabi ko iyon, lalo na kay Pj.

"So! Ano na gorls?" Lahat kami ay napalingon kay Izeah. "Sa'n kayo magk-kolehiyo?"

Now that I've think of it. Tatanggapin ko nalang ang offer ni Mama, kahit na alam ko nang hindi nila ako tunay na anak ay seryoso talaga siya sa pagiging enhinyero ko. 

Kung mapapalago ko iyon ay may maipagmamalaki na ako kina Xavion. So instead of taking Tourism I'm taking Engineering. Mabuti nalang at STEM ang kinuha ko'ng strand sa Senior High.

"I'll take Agriculture on MSU." Diretsang tanong ni Pj. As time goes by their family's poultry kept on falling and falling. Kinailangan niya'ng kumuha ng scholarship para makapagpatuloy dito sa HTC, naging mahirap iyon pero nakaya niya naman isa rin siya nga sa kumakandidato'ng valedictorian.

"Mindanao State is good." Cleo shrugged.

"But hard." Nagsitanguan kami sa sinabi ni Izeah. Mahirap nga roon, pero tumaas naman ang grado ni pj kaya matatanggap siguro siya roon.

"Well hindi pa kami nakapagdesisyon ni Cleo but we'll study in Joji Ilagan."

"Magiging magkaklase pala kayo." I shrugged.

"Bakit?" Tanong ni Izeah.

"Hindi kasi ako sigirado kung may engineering sa Joji." Nakita ko ang paglaki ng mga mata nila.

"Akala ko tourism?!" Biglang sigaw ni Pj. We weren't even startled, nasanay na.

"I already decided, mamanahin ko ang firm ni mama wala na rin kasing magmamana noon. Hindi ko pa sila nakakausal tungkol dito." Paliwanag ko tumango naman sila.

"Pinilit ka ba?" I can even almost hear sobs on Cleo's voice.

"Hindi 'no!" Agap ko. I chose this. No one can make me change my path—well he's an exception.

"Did y'all know I'm adopted." And with those two weeks, I finally moved on... hindi na ako naiiyak 'pag bumabalik ang alaala'ng iyon. I'm fine on talking about it now, nakapag-usap na ulit kami nila Mama tungkol dito. Though hindi pa alam ni ate na alam ko.

Nakita ko ang pagkahulog ng isinubo ni Pj sa kaniya'ng bunganga. "What?" Pinalibot ko ang aking mga mata at nakita ang gulat na ekspresyon ng iba ko pang mga kaibigan.

"You're what?" Tanong muli ni Izeah. Patago akong ngumisi, atleast 'di ba? They don't know, that made me feel better.

"Is this a prank?" Cleo asked, umiling ako at ngumiti tsaka ikinwento sa kanila kung ano'ng nangyari maliban doon sa party.