Fixing my collar and my so-like beige dress uniform, I can't help but to think about our label- I mean me and Xavion, it's been a year now. We grew closer each time, everyone's asking our relationship that includes my parents. But I don't know what I should answer so I always end up with a shrug.
"Eudescey! Anak narito na si Xavion bilisan mo!"
"Yes ma!" I immediately sprayed perfume.
Isang taon na. Hatid-sundo, date and group studies. I am not that smart and not that dumb either, pero noong nagsimula ang group study namin ay mas tumaas ang grado ko.
Agad ko'ng kinuha ang aki'ng beige pink parisian backpack, at bumaba na. Agad na kinuha ni Xavion ang aking bag at nagpaalam. Dumiretso na kami sa kan'yang sasakyan.
"Xav, I told you it's fine... hindi naman ganun kabigat ang bag ko." And that's the truth isa'ng binder at pencil case lang ang dala ko, iniiwan ko na kasi sa locker ang mga libro.
"That's fine Des as you've said di'ba? Hindi naman siya gaano kabigat." Grade 10 na kami ni Xavion and guess what... conyo pa'rin siya magsalita. Minsan nahihirapan rin siya'ng mag-ingles dahil hindi masyado'ng pinagtutuunan ng pansin ng parents niya ang ingles niya.
"Basta ang mahalaga magaling ako'ng magchinese" rason niya pa sa'kin noon. Kaya ttinuturuan ko rin siya ka'pag namamali siya, hinahayaan ko lang siya'ng mag-conyo, dahil natututo palang naman siya.
"By the way, natapos mo na ba ang presentation mo kay ma'am Carie?" Bigla'ng tanong niya.
"Of course!" We spent our time inside the car talking about my presentation. Napadaan kami sa malaki'ng orasan na nasa harap ng General Santos Plaza. 7: 32.
Lumiko si Xavion papunta'ng Jollibee. "Fast food. For breakfast?" I asked.
"Ayaw mo ba? 'Di ba..."
"Paano ka?" I mean it is my favorite, pero Xavion don't like fastfoods, and it's not healthy!
"Napanaginipan ko toh kagabi." He shrugged.
I laughed and pinched the bridge of his nose. Bumaba siya sa sasakyan at pinagbuksan ako, tsaka kami pumasok ng sabay. Nasa kaliwa siya at ang kaliwa'ng kamay ko ay nasa kaliwa'ng bulsa ng berdeng slacks niya at ang kanang kamay niya naman ay nasa beywang ko. Nasa gano'n kaming posisyon pumasok.
"Good morning ma'am" bumati ako pabalik sa guard na bumati sa akin.
"Uy!" Daing ko ng naramdaman ko ang pagtulak niya sa'kin patungo sa kan'ya ngayon ay nasa dibdib niya na ang mukha ko. "Xavion!"
"Di ka man lang nag good morning sa'kin" Nilingon ko siya at ayon, nakanguso habang diretso ang tingin.
"Are you jealous?" I asked but he didn't respond. "Huy" sinundot-sundot ko pa ang tiyan niya.
"A-ah" he ground, napaigtad ako sa reaction niya, inulit ko yung ginawa ko, but he held my wrist.
"Stop na Eudescey" sabi niya na para bang isa akong bata namatigas ang ulo.
"Ayos ka lang ba, Xav?" I asked. Hindi naman kasi kalakasan yung pagsundot ko pero nasaktan siya.
"Yes... of course." Hinuli ko yung mga mata niya pero pinilit niya'ng iniwas ito. "Find a seat na."
Tumango nalang ako at bumitiw sa kan'ya tsaka naghanap ng mauupan. Actually, hindi naman ako nahirapan sa paghahanap kasi wala naman masyadong tao rito kasi umagang-umaga. May mga kakadating pa lang na mga trabahante at may mga naglilinis pang mga janitor.
Pinili ko ang upuan na nasa gilid yung nakikita ang mga dumadaan, o yung buong labas talaga. Usually rin kasi yung mga tanle for two ay nasa gilid. Pagkaupo kay ipinatong ko ang aking baba sa likod ng aking palad. I started drawing circles on the table too.
![](https://img.wattpad.com/cover/223212291-288-k353540.jpg)
YOU ARE READING
First Love, Last [Slow Update]
Fiksi RemajaThey say first love never dies- does that mean that our first is our greatest love? Does our great love give us chance to move one? Growing up Eudescey dreamt about having her own great love, like her mama and papa, and her sister. ...