TBSW BOOK 2 : SUMMER PARADISE

15

Chapter 15

Nandito parin si Sofia tumatambay. Pa summer na kasi at sabi niya wala naman daw silang ginagawa sa schools puro asikaso lang sa papers dahil graduating narin ito.

Nasabi ko rin na di ako nakapag-patuloy sa pag-aaral dahil dito. Naiintindihan naman daw niya at nagpapasalamat siya dahil hindi ko itinago sa kanya yong anak namin ng kuya niya.

" What do you want to eat, cuties ? "

Narinig kong tanong ni Sofia sa mga anak ko. Naghuhugas kasi ako sa maliit namin na lababo dito.

" Idunno. Kung ano yong meron sa lamisa yon na po. "

" What Mommy serves on the table will be our meal for this evening po "

Sagot ni Thunder at Thea. Lumingon naman ako sa kanila.

" A-ah Sofia kasi..sorry sa naging sagot nila ha ? Sinasabihan ko kasi sila na kung ano yong makikitang meron sa lamisa namin yon na. Diko sila sinanay na maging demanding eh. Diko man lang sila mabigyan ng masasarap na pagkain araw-araw " 

Ngumiti naman ito na bahagyang ikinahiya ko. I should be giving them delicious food dahil mayaman yong ama nila, may kaya. They should be treated like one of the fine child. Dapat malulusog sila at mataba, pero di naman sila malnourished eh, sakto lang yong katawan nila at timbang.

" Ate Ashley, you don't have to be shy and besides tama lang yong pagpapalaki mo sa kanila. You don't need to give them all the things that other kids have. At least sila alam kong naiintindihan ka. Look how happy and contented they are. "

Ngumiti nalang ako. Lumingon naman siya ulit sa mga bata na ngayon ay nakatulala sa amin.

" Want some fried chicken ?"

Masayang tanong niya sa anak ko.
Napakagat labi nalang ako nong walang sumagot.

" Mom, do we have money ?"

Nataranta naman si Sofia sa naging tanong ng anak ko.

" A-ah wait, it's on me. Ako bahala basta gusto niyo ba ?"

"Yes po/ Yes po kung meron "

"Good. Order nalang tayo !" 

Naku naman.

---

Travi's POV

" What ? She's missing ?"

Di ko maiwasang di kabahan. Where is she ? Bakit umaalis yon ng di nagpapa-alam ?

My Mom's informing me that Sofia is missing! That lady !

Yes, son. Don't worry we will report to the police if 24 hrs parin siyang wala but for now pinapahanap na siya ng mga tauhan natin, okay ? I just called to say please be careful there. Wala rin kami jan.

" Inform me or Tres if you found her "

We will. I'll hang up, bye.

At naputol na ang linya. Agad rin na nalumapit sa akin sila Tres at mga kaibigan namin.

" What happen dude ?"

Nagtatakang tanong ni Tres sa akin. Humugot ako ng hininga atsaka siya tinignan.

" Sofia is missing. Gabi na at di parin daw umuuwi na ang paalam daw sa kanila ay pupunta sa school. "

"What!"

Palag ni Ethan. Napaisip rin ito agad.

" Mom called the principal to ask the teachers if they saw sofia pero mismo ang guard di nakitang pumasok sa campus ang sasakyan nito. I wonder saan yon nag punta "

" D-dude maybe I should go home first--"

"No Ethan, you're staying here ! Sabay tayong aalis rito. Just calm your shits right now. Bahala na si Dad muna "

Wala siyang nagawa kundi tumahimik at parehas kaming lahat na di mapakali. What if something happened to her ? Tapos wala siyang mahingan ng tulong ? Damn !

I felt someone's hand caressing my arm. Napatingin ako kay Crystal na nag-aalala rin para sa kapatid namin. I didn't bother to explain kung sino si Sofia. I know she's smart enough to know it too soon kung sino si Sofia.

" Everything will be alright "

Mahinang sambit niya. Tumango lang ako sa kanya at bahagyang napapikit ng mariin kasabay ng pag buntong hininga ko. I hope she's okay.

" I hope so "

Ang tanging sagot ko. Lahat kami ng kaibigan ko ay tahimik lang. Nandito kasi kami ngayon sa centro dahil may pageant na naganap para sa mga beki,inaya lang kami ni Crystal and they don't want crystal to walk alone sa madilim na daan patungo doon, so heto nakisunod na kami.

" What if uwi nalang tayo at ipagluto ko nalang kayo ng dinner ? Maybe it will help para kumalma ang sistema sa katawan niyo. Kung naasan man yong si Sofia,I know she's fine. Kaya tara kailangan maging okay rin kayo "

Paliwanag niya sa amin habang hinahatak kami ni Tres sa magkabilang braso namin. Sumunod nalang kami at yong tatlo.

" Ano gusto niyong kainin ?"

Tanong nito nong makaupo na kaming lima sa sofa sa bahay namin at siya naman nasa kusina namin.

" Your Favorite."

Sagot ni Keith.

" Okay then.  "

---Minutes Later

" Woah ang bango !"

" Dude natatakam na ako !"

" Ang adik mo sa maanghang !"

" Nakakatakam pero baka nakadalawang piraso palang kami nagliliyab na sa anghang yong bibig namin "

Napailing nalang ako sa naging reactions nila. Umupo na ako at ganon narin sila. She cooked spicy chicken wings. Napaka pula nito halatang dinamihan talaga yong spicy sauce. Well, adik rin ako sa maanghang eh.

" Kumain na nga lang kayo don't mind the color. Di naman masyadong maanghang yan, siguro "

Sabi niya na parang di pa sure ito. Sa isang bowl kung saan napaka rami ng pakpak ng manok. Natatakam ako.

" Oh kanin para di masyadong maanghangan. Ang arte niyo ha parang di lalaki !"

Irap na sabi niya sa amin habang inaabot yong kanin kay Tres. Sumandok naman ito at ako ay kumuha na ng ulam. Not bad. Naubos ko agad yong isa, naka kamay lang pala ako. Mas masarap kapag wlang kutsara.

"Kamusta ? Okay naman di ba ?"

Nakita ko kung paano ngumiwi ang kaibigan ko habang nakatingin sa akin except ni Tres. Di naman talaga masyadong maanghang, idunno. Nasasabi ko yon dahil sanay na kasi bibig ko sa maanghang eh.

" It's good. You know guys, food is better when it's spicy. Taste it na. Masarap naman eh "

" Di namin alam na paborito mo pala ang maanghang crystal ! Para kang di babae kung makahanda ng ganitong klase ng pagkain. Kahit utak ko mag dadalawang isip kung titikim ba kami. Ba't ba kasi napaka pula ? "

Kumain lang ako ng kumain. Damn, kung mahilig siya sa mga ma-aanghang magkakasundo talaga kami pagdating aa pagkain.

" Ang sama niyo. Tikman niyo naman "

Naka pout na sabi niya. Para silang mga baliw dahil nagkatinginan pa talaga ang mga ito at napalunok na akala mo mapapasubo sa ano mang bagay. Well, it's happening but seryoso kasi. Masarap kapag maanghang.

And then we started eating silently.

----

Sorry po talaga sa tagal ng UD 😔 bawi ako.