TBSW BOOK 2 : SUMMER PARADISE

20

Tres's POV

Kinabukasan nagising ako na may parang paa na nasa mukha ko. Shit, kay Ethan pala. Tinapik ko yon at inalis. Pambihira talaga, oo. What a morning. Buti nalang talaga malinis itong mga kaibigan ko sa katawan kasi kung hindi, naku, baka natapon ko na sila.

Charot lang. I rubbed my eyes and lumingon. Travis is nowhere to be found. Kami tatlo yong dapat magkakasama rito.

" Bro, where's Travis ?"

Inaantok na tanong ko nong medyo gising na rin siya. Luminga-linga din siya, still sleepy. Humikab pa ito bago sumagot ng "Hindi ko alam"

Umalis na ako sa kama at saka naghilamos na. Bumangon na rin pala siya. I looked at my wrist watch at six in the morning pa. Maganda na rin yong araw sa labas ng bintana.

" C'mon bro, let's go to the others"

Tumango lang ito at inantay ko lang na matapos din siya. Tapos na rin naman ako mag-ayos ng sarili ko. Lumabas na kami at pumunta sa kabilang room. I've noticed na wala din rito si Travis. Asan kaya yon.

"He's not here. Maybe he's with Crystal"

Inaantok na sagot ni Anthony. Nakihiga naman si Ethan doon sa dalawa.

" Maybe he's just there helping outside. "

"Kaya nga, or kasama na si Crystal. Makikita rin natin yon, di naman yon pasaway para bantayan pa eh "

Napa-iling nalang ako. Umupo naman ako at inilibot ang tingin sa kwarto. Maganda rin ito, makaluma but still maganda.

Nakapikit lang ako habang sila ay nag-uusap pero di ako nakikinig not until pinag-usapan na naman nila si Crystal.

"I saw her last night na lumbas ng gate. I don't know kung saan siya papunta. I just saw her heading out " paliwanag ni Keith. Napatingin naman ako sa kaniya at ang iba ay nagtataka rin sa sinabi niya. Bakit nga ba ?

" Gabi na ah, isa pa mga around nine or almost ten na din ng gabie tayo umakyat rito. "

"Kaya nga, nakauwi naman siya na safe?" Tanong ko sa kanila. Tumango naman si Keith.

" Diyan ako oh *sabay turo sa terrace ng kwarto*  and I saw her out and I waited twenty-five minutes before siya bumalik. Sinundan ko lang siya ng tingin since kita naman rito yong ibabang teresa kasi glass naman. "

Paliwanag niya. That's weird of her but I can tell something is off.

" Weird. Ba't naman siya lalabas ng ganon katagal ? May binili ba siya ?"

" Hahahaha bro, kahit tindahan nila rito mga around eight palang ng gabi nag sasara na. Tahimik na din ng daan" Naningkit mata namin don sa sinabi ni Anthony.  Parang may mali nga. Nagtaka naman si Anthony at itinaas ang kamay niya na para bang sumusuko.

" O-oyyy, too naman na kasi. What happened next ba Keith?"  Tanong niya kay Keith kaya napabaling ulit atensyon namin sa kaniya.

" I think she's crying kasi yong shoulders niya eh at nakayuko lang siya. Tho, di ko marinig kung may sinasabi siya but still mahahalata ko kasi may ilaw din sa tinayoan niya. The last thing na napansin ko bago pumasok sa room ay someone grabbed her upang yakapin. It's Travis. "

Nag-uusap parin sila at parang di ko na sila maintindihan. For that sudden action of my twin I think he's worried. I hope Crystal was okay. I'm really curious kung bakit ganon.

Scarlet's POV

I was so worried about my princess, she seemed so bothered by something. Nilingon ko lang si Ty at gusto kong iparating na kausapin mo ang anak mo look but he just he just ignored me. Kahit kailangan talaga, hays.

Inabot niya lang yong kamay ko and gently squeeze it. Nalulungkot talaga ako kasi parang bothered na bothered si Sophia. Kanina niya pa di kinakain yong food niya, samin ni Ty paubos na yong kinakain.

" Sofia, baby. Are you okay?"

I asked softly. She lifts her head and looks at me and her father. She smiles slightly and nodded after.  " Uhm Mom, Dad, uhm..."

Nagkatinginan naman kami ni Ty. She really is bothered. Kinabahan naman ako bigla kasi baka may masakit sa kaniya or ano ba yong mga di niya kayang sabihin.

" What's wrong princess? "

Her dad asked. Sumeryoso mukha ni Sofia and then shakes her head.  Ngumiti ito samin, getting back to her old self. Parang kanina lang di binagsakan ng kalungkotan eh. Natigilan naman ako sa naisip ko at pinisil ang kamay ni Ty. Oh my ghad, baka bipolar itong anak namin. Tinaasan lang ako ng kilay ni Ty. Taray talaga.

" Nothing Dad.  I'm full and I gotta go. I want to go shopping if that's okay with you two ? "

Ty nodded while me ay nagtataka. Like huh? This is new! Sofia wants to go shopping? This is not really her. Mostly kasi pinagpapa-alam siya ng mga kasama niya before she decides. Natigilan naman ako bigla.

" Wait, who's gonna go out with you? Alone or with some--"

" Alone, Mom. " Napatingin naman ako kay Ty. Ghad, wala ba siyang sasabihin rito ? Tinignan ko siya ng *Wala ka bang sasabihin or gagawin* look. Napa-iling lang siya. Paranoid na kung paranoid pero sapat naman na siguro yong kaba na naramdaman ko no'ng hindi ito nagpaalam at na baliw ako kakaisip.

" You don't want me to come baby ?"

Nakangiting tanong ko. She smiled at napa-iling. So, wala talaga akong magawa rito. Hays.

" I'll go alone, Mom. And uhm, don't worry too much because I am being careful. Maybe soon, you'll have the chance to meet *them* "  At bumeso na siya at umalis. Medyo nagulohan ako sa sinabi niya sa huli. Diko ma gets.

"  What if pasundan natin si---"

" Wife relax, okay ?  Just trust our daughter. She's not a little kid anymore and besides she's with her driver. She already decide for her own, maybe it's time to trust her and be the kid she wants. If she needs helps, she'll need us. So for now, just let her be "

Napa tango nalang ako sa sinabi ni Ty. I really don't want that but I don't have a choice. I don't want my baby to hate me.

" Adulting*chuckles* that's fine. Don't worry"

Sinapak ko nalang siya sa dibdib ng pabiro bago siya niyakap. Kung ano man yong wino-worry ni Sofia sana di masyadong komplekado. Ayaw kong ma stress mga anak ko sa mga bagay na di naman talaga dapat pinag-aalala. Hays.

Mas mabuti pang mag bonding nalang muna kami ni Ty.  Mabuti nga 'yon.